Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- μὴ κοτέῃς, ὅτι, ταῦρε, τεὴν χρύσωσα κεραίην·
- μὴ φθονέῃς, ὅτι Βάκχος ἐμὴν φιλότητα φυλάσσει.
- εἰ δὲ κατακτείνεις με καὶ οὐκ ἀλέγεις Διονύσου,
- οὐδέ τις οἶκτος ἔχει σε γοήμονος ἡνιοχῆος,
- ὅττι νέος γενόμην, ὅτι καὶ φίλος εἰμὶ Λυαίου,
- εἰς Σατύρους με κόμιζε καὶ αὐτόθι, ταῦρε, δαμάσσεις,
- ὄφρα τύχω μετὰ πότμον ἐρικλαύτοιο κονίης·
- ναί, λίτομαι, φίλε ταῦρε· παραιφασίην δὲ νοήσω,
- πότμον ἐμὸν στενάχοντος ἀδακρύτου Διονύσου.
- εἰ τεὸν ἡνιοχῆα κερασφόρον ἠπεροπεύεις
- εἴκελον εἶδος ἔχοντα τεῇ ταυρώπιδι μορφῇ,
- γίνεο φωνήεις καὶ ἐμὸν μόρον εἰπὲ Λυαίῳ·
- ταῦρε, τεῆς Δήμητρος ἀνάρσιε καὶ Διονύσου,
- ἀχνυμένου Βρομίοιο συνάχνυται ὄμπνια Δηώ.
- τοῖον ἔπος ῥοδόεις νέος ἔννεπεν Ἄιδι γείτων
- δύσμορος· ἀίσσων δὲ ποδῶν διδυμάονι χηλῇ
- οὔρεος ἄκρα κάρηνα δυσέμβατα λυσσαλέος βοῦς
- ἡβητὴν προκάρηνον ἑῶν ἀπεσείσατο νώτων·
- ἤριπε δʼ αὐτοκύλιστος· ἐπʼ ἀστραγάλου δὲ πεσόντος
- λεπτὸν ὑποτρίζων ἐδιχάζετο δόχμιος αὐχήν·