Commentariorum Series In Evangelium Matthaei (Mt. 22.34-27.63)

Origen

Origenes. Origenes Werke Vol 11. Klostermann, Erich, translator. Leipzig: Hinrichs, 1933.

et tradiderunt eum Pontio Pilato. utrum auteni etiam nomina utraque praesidis habeant aliquam rationem convenientem dispensationi domini salvatoris <an >, non facile est sententialiter respondere. poterunt enim aliquem movere principalia ex quibus haec vocabula deducuntur, Pontius et Pilatus; utrum autem bene quis moveatur an non, unusquisque potentium considerare cognoscat.

Tunc videns ludas, qui eum tradidit, quoniam damnatus est, paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum et senioribus dicens: peccavi quod tradiderim sanguinem iustum. at illi dixerunt: quid ad nos? tu videris. et proiectis argenteis in templo recessit, et abiens laqueo se suspendit. principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt: non licet mittere eos in corbanam, quia pretium sanguinis est. consilio autem accepto inter se emerunt agrum figuli in sepulturam peregrinorum. propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach, quod est ager sanguinis, usque in hodiernum diem. tunc inpletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam dicentem: et acceperunt triginta argenteos, pretium adpretiati, quod adpretiaverunt a filiis Israel, et dederunt eos in agrumfiguli, sicut constituit mihi dominus (27, 3—10).

Respondeant mihi qui de naturis quasdam fabulas introducunt, aestimantes se dicere vera et non cognoscentes quod eorum opinio [*](28ff Vgl. Hieron. in Matth. 226 E: qui diversas naturas conantur introducere et dicunt ludam proditorem nialae fuisse naturae . . ., respondeant quomodo niala natura egerit paenitentiam) [*](1 nazorenus G 2 virtutis] + dei B 4 eum] eam G | qui] ibi B 5 soperans G operans B soportans L c 7 dirupit L c 8 utrumque y (B mit: nomen) 14 cognoscit B L 15 tradidit eum B | est x Pasch esset R 17 ad G 19 princeps G a 20 corban G 21 sanguis G | emerunt + ex eis B)

v.11.p.244
iniquitatem creatoris accusat, qui fecit quaedam quidem vasa »in honorem« non ex causa virtutis eorum ducentis eos ad quaedam auteni »in contumeliam« non propter peccata eorum eos ad contumeliam.

Si enim perdibilis naturae erat ludas, quomodo paenitentiam tantam suscepit, Π 320, 16 An.: ἀλλ᾿ οὖν τὸ ἐν αὐτῷ ut non vinceretur cupiditate tri- λεῖμμα τῶν Χριστοῦ λόγων ἐνίκησε ginta argenteorum, τὴν φιλαργυρίαν. propter quam impiam proditionis suscepit audaciam ? si enim ad proprietatem naturarum referunt quod est dictum: »non potest arbor mala fructus bonos profere«, dicant, nisi bonitatem aliquam etsi non perfecte neque sicut debuit conversus ludas: hoc ipsum quod rettulit triginta argenteos unde est, et quod dixit cognoscens pec- catum suum: peccavi tradens sanguinem iustum, nisi ex bona plantatione mentis et ex seminatione virtutis, quae seminata est in omni rationabili anima, quam non coluit ludas et ideo cecidit in tale pec- catum ? si autem naturae pereuntis est aliquis hominum, sine dubio magis huiusmodi naturae pereuntis fuit et ludas. quod sine dubio fuisse videretur, si tradens sanguinem iustum aut non rettulisset pecunias condelectatus in eis, aut referens non dixisset, quia peccavi tradens sanguinem iustum. et si quidem post resurrectionem Π 321, 4 An.: διὸ οὐ μετὰ τὴν ἀνά- Christi ex mortuis dixisset ludas στασιν αὐτοῦ οἶον ἐκβιαζόμενος, quae dixit, f orsitan verisimiliter πρὸ δέ τῆς ὑπὸ Πιλάτου κατακρίσεως erat dicendum, quoniam con- τὴν μετάνοιαν δείκνυσιν. pulit eum paenitere de facto et confiteri de suo peccato ipsa vir- tus resurrectionis ipsius. nunc Π 321,2 An.: τάχα δἐ καὶ ἰδὼν τὸν autem mox ut vidit eum traditum Ἰηοοῦν παραδοθέντα Πιλάτῳ ὑπε- esse Pilato, conpunctus paeni- μνήσθη tuit; f orsitan autem et recordatus ὅτι καὶ τοῦτο εἰρήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ea, quae frequenter lesus dixerat ὅτι ἀναστήσεται. discipulis suis de resurrectione sua futura. [*](1ff Vgl. Rom. 9, 21 — 5ff Vgl. Hieron. in Matth. 226 D: avaritiae magnitudinem impietatis pondus exclusit — 10 Matth. 7, 18) [*](2 ducentis Kl ducentia x 10 dictura est L 12 perfecte Pasch perfectam Χ 19/20 pecunias μ pecuniam x 20 referens x* auferens ρ 29 ut < G)

v.11.p.245
videns igitur ludas magnitudinem facinoris sui, paenituit quidem et locutus est ex paenitentia cordis confessus peccatum suum, eo quod tradiderit sanguinem iustum, C1 Nr. 312 Or.: ἀπήγξατο μὲν εἰ κοὶ διαπύρως μετανοῶν, mXX οὐ κοτ’ ἐπίγνωσιν«. . . )non autem et secundum scien- paenituit, sicut debuit paenitere. aestimavit enim praevenire in morte moriturum magistrum et occurrere ei cum anima nuda, ut confitens et deprecans miseri- cordiam mereatur. Π 321, 13 (vgl. Theophyl. 460 B) An.: ἴσως δἐ ᾠήθη προλαβὸ)ν τόν Ἰησοῦν τεθνηξόμενον καὶ ὑπαντήσας αὐτῷ ἱκετεύειν γυμνῇ τῇ ψυχῇ ὁμολογῶν τὴν καθ᾿ ἑαυτοῦ κρίσιν, ὡς δεχθῆναι αὐτοῦ τὴν ἐξομολόγησιν. propter quod ipse se iudicavit et condemnavit in eo quod sciens peccavit, et non aspexit in hoc quod dixerat lob in tantis cladibus constitutus: »utinam possim me interficere, aut aliquem rogare ut faceret mihi hoc, nec vidit quia non convenit servum dei seipsum expellere de hac vita, sed expectare etiam de hoc dei iudicium.

Videamus nunc, si (quod latet multos *** loci istius) deo donante possimus explicare quod dictum est: videns autem ludas, qui tradidit eum, quoniam condemnatus est, paenitentia ductus rettulit triginta argen- teos principibus sacerdotum, et cetera. si enim scriptum fuisset post sen- Vgl. Π 321, 4 An.: διὸ οὐ μετὰ τὴν tentiam Pilati, postquam flagellis caesum lesum tradidit ludaeis ut crucifigerent eum, quod ista fecisset ludas, nihil sine dubio huiusmodi quaereremus in eo C1 Nr. 312 Or.: . . . οὐδὲ μνησθεὶς μεθ᾿ ὅσος περιστάσεις Ἰὼβ λέγει »εἰ γàρ ὄφελον ἐμαυτὸν χειρώσασθαι ἢ δεηθείς γε ἑτέρου καὶ ποιήσει μοι τοῦτο((, ἅτινα τὸ ὁπωσοῦν ἐξάγειν ἑαυτὸν τοῦ βίου ἀναιρεῖ. ἀνάστασιν αὐτοῦ οἷον ἐκβιαζόμενος, πρὸ de τῆς ὑπὸ Πιλάτου κατακρίσεως τὴν μετάνοιαν δείκνυσιν (vgl. S. 244, 22 ff). [*](4. Vgl. Rom. 10, —18 Job 30, 24 — 29 ff Vgl. Matth. 27, 26) [*]( est < G | eo] ex eo μ 11 et x* < μ 18 utinam] et utinam y 24 Liieke, erganze etwa <verba > Kl)

v.11.p.246
quod dictum est: videns autem quia condemnatus est. nunc autem quomodo vidit ludas, quoniam condemnatus est (nec enim adhuc condemnatus fuerat lesus neque a Pilato interrogatus) ? forsitan ergo dicet aliquis (vim faciens), quoniam consideratione mentis suae vidit »exitum« rei quia condemnatus est ex eo, quod tradituni aspexit a principibus sacerdotum et senioribus plebis. alius autem dicet hoc modo. quoniam quod scriptum est: ridens autem ludas quia condemnatus est, ad ipsum ludam refertur. cum enim tradidissent lesum principes sacerdotum et seniores plebis Pilato, tunc sensit malum suum ludas et intellexit. quoniam qui talia ausus est. sine dubio iudicatus et condemnatus a deo est. forsitan et satanas qui post panem intinctum fuerat ingressus in ludam, praesto fuit ei, donec lesus traderetur Pilato. postquam autem fecit quod voluit »recessit ab «; recedente autem diabolo intellexit et vidit, quoniam tra- dens sanguinem iustum condemnatus a deo est, et potuit intellegere sensus eius iam vacans et non habens diabolum operantem in se. potuit ergo, a se recedente diabolo, capere paenitentiam Π 320, 10 An.: ἐπειδὴ μήπω κατακέκριτο 320, ὑπὸ Πιλάτου ὁ Ἰησοῦς, ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν« Ἰούδας οὐ νομίζων μίζων θανάτου ψῆφον ἐξοίσειν κατ’ αὐτοῦ τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ προγνοὺς τοῦτο γεγονὸς ἐν συμβουλίῳ δυνάμει εἶδεν τὸν Ἰησοῦν δἱ ὅλου κατακριθέντα. ἤτοι ἐπὶ τὸν Ἰούδαν ἀναφέρεται τὸ κατεκρίθη(( αἰσθόμενον οἶον κακὸν ἦν ὑπὸ θεοῦ καταδικασθείς ἢ ό »μετὰ τὸ ψωμίον εἰσελθὼν εἰς αὐτὸν σατανᾶς«, παρὸ)ν αὐτῷ, ἕως Ἰησοῦς παρεδόθη Πιλάτῳ, »ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως καιροῦ«, ὡς χωρῆσαι τὴν μεταμέλειαν [*](8 Vgl. Matth. 26, 58 - 10. 16 Vgl. Matth. 27, If - 22 f Vgl. Joh. 13, 26f — 26 Luc. 4, 13) [*](3 nec] neque ρ 6 dicet R dicit x 13 quod y* < L 26 autem)
v.11.p.247
et referre triginta argenteos his, qui dederant eos. et potuit dicere, recedente diabolo, quod priusquam ab eo recederet dicere non potuisset; nec enini adhuc inplente diabolo cor eius potuit dicere: peccavi tradens sanguinem iustum. sed non hoc dicimus, quoniam diabolus recedens ab aliquo tali iam nequaquam ei insidiatur. sed observat iterum tempus, si potuerit iterum se adponere ei; et postquam cognoverit et secundum peccatum suum quis. observat etiam tertiae deceptionis locum in eo diabolus.

Si autem opus est et exemplis uti, videamus in epistola ad corin- thios prima eum qui »uxorem habuit «, nec enim in huiusmodi malo sine magno opere diaboli potuit esse. de quo malo paenituit, sicut scriptura ipsa testatur, et tristatus est »tristitiam secundum «, tristitiam »quae paenitentiam in salutem stabilem operatur«, sed postquam suscepit huiusmodi tristitiam, adposuit iterum se ei diabolus, volens ipsam tristitiam eius supra modum exaggerare, ut iam non esset wsecundum deum« ipsa tristitia, sed ut facta absorberet tristantem supra mensuram et ultra quam tristari debuerat, et sic eum absorberet satanas in »abundantiori tristitia«. quod praecognoscens apostohis consiHum Corinthiis dat, ut confirment «caritatem in eum«, dicens huiusmodi causam: »ut ne« tristitia absorbeatur qui huiusmodi est«; »non enim eius «. simile ahquid factum est et inluda, qui tradidit lesum, et secundum similitudinem illius tristitiae »quae paenitentiam in salutem stabilem operatur«, tristatus et ipse, postquam ductus <est> rettulit triginta argenteos principibus dicens: peccavi tradens sanguinem Π 321,5 (vgl. CNr. 311 Or.) An.: iustum. quod ippum paenitentiae φησὶ δὲ »ἥμαρτον παραδοὺς αἶμα erat et tristitiae salutaris. sed ἀθῷον« οἰόμενός τι ἀνύσειν. διὸ quia numquam servavit cor suum ἀκούσας ὅτι »τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψει« neque sapienter tristatus est, sed ῥίπτει τὸ ἀργύριον καὶ ἀπάγχεται μὴ suscepit abundantiorem tristitiam φέρων τὴν περισσοτέραν λύπην(‘. [*](10 Vgl. I. Cor. 5, 1 — 12 Vgl. II. Cor. 7, 9f — 16 Vgl. II. Cor. 7, 9 — 18. 20 II. Cor. 2, 7 — 20 II. Cor. 2, 8 — 21 II. Cor. 2, 1 1 — 23 II. Cor. 7, 10 — 31ff Vgl. II. Cor. 2, 7) [*](2 ab eo < L 6 opponere L | et* < G L Pasch 9 et < G 10 patris habuit B 11 potuit — quo] potuisset cadere qui do tamea miseram te B(!) 12 est + et L 13 sakite G 16 ipsa tristitia x* < ρ 17 tristare G L 18 deberet L 22 simile x* similiter ρ 23 f similitu- dine — salute G 24 tristatus + est B 25 est ρ < x)

v.11.p.248
a diabolo sibi submissam (qui C1 Nr. 312 Or. : . . . καὶ γέγονε πνικτι- voluit eum absorbere in »abun- κὸς κοὶ ἀκάθαρτος ἀπομείναντος τῇ dantiori «), ideo referens σαρκὶ τοῦ αἵματος. καὶ τάχα δευτέρῳ argenteos illos in templum abiens xaxco »τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ« κατα- laqueo se suspendit. si enim ποθεὶς τοῦτο ποιεῖ, οὐ ζητήσας postquam rettulit pecuniam et ὀρθῶς τόπον μετανοίας« . . . confessus est se peccasse eo, quod tradidit sanguinem iustum, non abieiis laqueo se suspendisset sed »locum paenitentiaecc requisisset et tempus paenitentiae observasset, forsitan et invenisset eum qui dixit: »vivo ego, quoniam nolo mortem peccatoris, sicut paenitentiam «.

Ego autem aestimo quoniam Π 321, 8 An.: ὅρα δἐ εἰ μεῖζόν et maius aliquid de salvatore in- τι περὶ τοῦ σωτῆρος ἐννοῶν ἐκεῖ tellegens ludas non alibi proiecit ἔρριψε τὰ ἀργύρια. triginta argenteos nisi in templum, ubi sciebat dominum facto eiecisse de templo »oves et «, et dixisse »venditoribus columbarum: tollite haec hinc, et nolite facere domum patris mei domum negotiationis«. satis ergo desperans ex quod intellexit magnitudinem sui peccati, iactans argenteos illos in templum, abiit et laqueo se suspendit. accipientes autem argenteos illos voluerunt aliquid legitimum observare, et <non> mittere eos corbanam, ubi data populi propter necessitates pauperum congregabantur; sanguinis enim pretium impium aestimabant mittere in conbanam. propter quod consilium accipientes conparaverunt ex pecunia illa agrum figuli et operantis lutum; videbant enim quoniam circa mortuos magis eam pecuniam conveniebat expendi et circa locum morturum et sepulturae, quoniam pretium sanguinis erat, quam in corbana aut in aliqua necessitate honesta. sed quia et inter loca morturum differentiae sunt (quoniam multi quidem secundum votum optabiliter sepeliuntur in monumentis suis paternis, quidam autem [*]((6) 10 Vgl. Hebr. 12, 17 - 12 Ez. 33, 11 - 18 Vgl. Joh. 2, —31ff Vgl. Harnack TU. 42, 4, 126; doch ist nicht an „Massengräber“, sondern an die Beisetzung (armer) Toter in fremden Grabern zu denken: „daher die zahllosen Grabdevotionen si quis aliud corpus swper me posuerit “ Diehl) [*](18. facto KI, vgl. z. B. S. 259, 17 facto > Koe factum y* < L 21 peccati sui L 23 et <non> ρ 24. 25/26 corban G L 25 enim] vero B 30 corbana B L (Pasch) corban G)

v.11.p.249
propter qiiasdani calainitates frequenter in peregrinis monunientis sepeliiintur) ideo accipientes pretium sanguinis lesu usi sunt eo ad conparationem agri alicuius, ut in eo peregrini mortui sepeliantur, non secundum votum sed secundum casum aliquem contrarium hoc promerentes. si autem et peregrinos spiritaliter intellegere convenit, peregrinos dicimus esse, qui usque ad finem extranei sunt a deo et peregrini testamentorum eius. tales igitur peregrini huiusmodi habent finem, ut in agro figuli sepeliantur, qui pretio sanguinis est conparatus. nam iusti sunt, qui dicunt: wonsepulti »consepulti Christo »in novo monumento quod excisum habetur in «, »in monumento dolato, ubi nondum quisquam mortuorum positus «. qui autem usque ad finem peregrini sunt a Christo et alieni a deo, dicent sine dubio consequenter: »consepulti « peregrinis in agro figuli operantis lutum, qui pretio sanguinis est conparatus, et sumus in agro, qui ager sanguinis nominatur.

Sed quoniam quod post haec dicit evangelista (tunc inpletum est quod dictum fuerat per Hieremiam ’prophetam dicentem quae scripta sunt), non invenitur hoc Hieremias alicubi prophetasse in libris suis qui vel in ecclesiis leguntur vel apud ludaeos referuntur — si quis autem potest scire, ostendat ubi sit scriptum. suspicor autem aut errorem esse scripturae et pro Zacharia positum Hieremiam, aut esse aliquam secretam Hieremiae scripturam, in qua scribitur. talis est autem textus apud Zachariam prophetam: »et dicam ad eos: si bonum est in conspectu vestro, date mercedem meam, aut abnegate; et statuerimt mercedem meam triginta argenteos. et dixit dominus ad me: depone eos in fornacem, et vide si probum est, sicut probatus [*](5 ff Vgl. Hieron. in Matth. 227 C: ceterum nos, qui peregrini eramus a lege et prophetis, prava eorum studia suscepimus in salutem et in pretio sanguinis eius requiescimus. figuli autem ager appellatur, quia figulus noster est Christu-s — 6 f. 12 Vgl. Eph. 2, 12 — 9. 13 Rom. 6, 4 — 10 Matth. 27, 60 — Luc. 23, 53 — 17 ft Vgl. Hieron. inMatth. 227 D: hoc testimonium in Hieremia non invenitur. in Zacharia vero . . . quaedam similitudo fertur . . . legi nuper in quodam Hebraico volumine, quod Nazarenae sectae mihi Hebraeus optulit, Hieremiae apocryphum, in quo haec ad verbum scripta repperi. sed tamen mihi videtur magis de Zacharia sumptum testimonium — 21 ff Vgl. Harnack TU. 42, 4, 47. 43 — 23 Zach. 11, 12 f) [*](7 peregrini + et G 10 excisum p (vgl. S. 295, 28) scissum x 15 quia G 23 dicat B)

v.11.p.250
sum pro eis. et accepi triginta argenteos, et niisi eos in domum domini in fornacem«. si autem hoc dicens aliquis aestimat se videat ne alicubi in secretis Hieremiae hoc prophetetur, sciens quoniam et apostolus scripturas quasdam secretorum profert, sicut dicit alicubi: »quod oculus non vidit nec auris «; in nullo enim regulari libro hoc positum invenitur, nisi in secretis Eliae prophetae. item quod ait »sicut lamnes et Mambres restiterunt Moysi« non invenitur publicis libris, sed in libro secreto qui suprascribitur liber lamnes et Mambres. unde ausi sunt quidam epistolam ad Timotheum repellere quasi habentem in se textum alicuius secreti, sed non potuerunt; primam autem epistolam ad Corinthios propter hoc aliquem refutasse quasi adulterinam, ad aures meas numquam pervenit.

lesus autem stetit ante praesidem; et interrogavit eum jyraeses dicens: tu es rex ludaeorum? dicit ei lesus: tu dicis (27, 11). Vere lesus »non rapinam ar- O Nr. 313/314 (vgl. Π 322, 3 An.) bitratus est esse se aequalem Or.: . . . ὁ δέ Ἰησοῦς ἠρέμα ὑπαινιττόμενος «, et non semel sed frequenter τὸ νοὶ ὡς πόντων ἀνθρώπων pro hominibus seipsum humiliavit. βασιλεὺς ἔφη τὸ σὺ λέγεις((. et nunc ergo »iudex totius creaturae « a patre, rege regum et domino dominorum, vide in quantum se humiliavit, ut adquiesceret stare ante iudicem tunc terrae ludaeae, et vocatus (Anfang) ὡς ἐπὶ interrogatus est interrogationem, δημοσίῳ ἐγκλήματι παραδοθέντα quam forsitan deridens aut dubitans αὐτὸν ἐρωτᾷ ὁ Πιλᾶτος λέγων σὺ Pilatus interrogavit dicens: εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων;« ζητήσεις tu es rex ludaeorum? εἰ μυκτηρίζων ἢ ἀμφιβάλλων ουτως ερωτᾳ. ad quam interrogationem quod putavit esse condecens respondit dicens tu dicis. et a principe quidem sacerdotum adiuratus, ut diceret si ipse est Christus filius dei, respondit: »tu «, a Pilato autem [*](3 ff Vgl. Harnack TU. 42, 4, 47. 43. 49 — 6 1. Cor. 2, 9 — 6 Vgl. zu S. 50, 6 — 7 II. Tim. 3, 8 — Vgl. Harnack TU. 42, 4, 165 f — 15 Phil. 2, 6 — 19 Act. 10, 42 — 20 Vgl. Apoc. 17, 14 — 31 Vgl. Matth. 26, 63 f) [*](1 accepi — misi R G accepit — misit B L 1/2 in fornacem in domum domini L 3 prophetetur Diehl prophetatur x 8/9 iamnes et mambres liber L 9 epistolas? epistolam > ? Zahn GK I, 266 18 omnibus L | seipsum] se B 20/21 rege — domino] rex — dominus B 24 iudae G | et < B 25 interrogatixsque)

v.11.p.251
interrogatus tu es rex ludaeorum? respondit iu dicis. vide inter- rogationes, nisi iila quidem interrogatio: »si tu es Christus filius dei«, ludaicae conveniebat personae. Koniano autem iudici dicenti interrogatorie iam non: tu es Christus, sed: tu es rex ludaeoruml qui autem caute considerat ipsos . . . ἐπεὶ ὁ μὲν ἀρχιερεὺς διστα- apices evangelicorum sermonum, x> τικῶς ἠρώτησε λέγων· videbit quoniam princeps quidem »εἰπὲ ἡμῖν, εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστός«, sacerdotum dubitanter dixit: »si Πιλᾶτος δὲ ἀποφαντικῶς. tu es Christus fiiius dei« (»si« enim syllaba dubitationem interrogationis ostendit). Pilatus autem pronuntiative: tu es rex ludaeorum. quoniam autem pronuntiative hoc dixit Pilatus, illud quoque confirmat, quod etiam alibi suprascribit in titulo »rex ludaeoruma tribus linguis, »Hebraice, Graece, et Latinec, ut et Hebraei et Graeci et Romani cognoscerent, quoniam et Pilatus sciebat eum regem ludaeorum esse. propter quod apparet cum qua reverentia requirebat de lesu et provocabat populum. ut lesum magis ad [*](917) dimittendum peterent quam Barabbam. reverentiae autem Pilati iUud etiam fuit signum, quod lavans manus suas dixit: »innocens ego sum a sanguine huius; vos videritis«. quod autem dixit ad principem ὅρα δὲ εἰ μὴ τὸ μὲν »σὺ εἶπας« τῷ sacerdotum »tu dixisti« dubitationem ἀρχιερεὶ λεγόμενον τὸν eius oblique arguens convincit, αὐτοῦ λεληθότως ἐλέγχει, τὸ δὲ et quod ait Pilato tu dicis »σὺ λέγεις« τῷ Πιλάτῳ τὴν ἀπόφασιν sententiam eius pronuntiantis confirmat. αὐτοῦ κυροῖ . . . Marcus autem pro: »si tu esChristus filius « sic scribit: »tu es filius benedicti ?« forsitan aut illud quod simpliciter scriptum aut hoc quod dubitanter, nescio si non mendum habeant exemplaria, cum debuissent ambo aequaliter dicere: »si tu es«, aut ambo: »tu

Et cum accusaretur a ’principibus sacerdotum et senioribus plebis, nihil respondebat. tunc dicit ei Pilatus: non audis quanta ad- [*](2. 8. 27 Matth. 26, 63 — 14 Vgl. Joh. 19. 19 f — 20 Matth. 27, 24 — 23 Matth. 26, 64 — 27 Marc. 14, 61) [*](4 iam R G etiam B an L 5 consideret B 15 tribus x* in tribixs p | et1 #003C; B | et2 x* #003C; μ 19 barabam G barraban 24/25 convincit G L Pasch convicit B 29 mendum y* mendosa L 30 ambo2 y* #003C; L 32 dixit)

v.11.p.252
versus te dicunt testimonia? et non respondit illi ullum verbum, ita ut miraretur praeses vehementer (27, 12 — 14).

ludaicae litterae occidentis ministri et seniores filii sunt eorum sacerdotum et seniorum, qui accusaverunt lesum, accusationem eorum usque nunc suscipientes et accusantes lesum. propterea permanente eis ipso peccato et praeveniente eos semel »ira usque in finem« patiuntur operationes ipsas, derelicti cum populo universo «sicut tabernaculum in vinea, et sicut casula in cucumerario, et sicut civitas quae expugnatur«. accusatus autem lesus sicut tunc nihil sic et modo adversus accusationes istorum sacerdotum et seniorum nihil respondit. tacet enim eis verbum dei, et iam non audiunt verbum dei, sicut aliquando factum fuerat ad prophetas et in consummatione saeculorum »caro factum est et inhabitavit in «. et non solis principibus sacerdotum Π 322, (vgl. Or. C1 Nr. 314) An.: et senioribus plebis falsa διὰ τὸ ἀμετάτρεπτον αὐτῶν οὐδὲν accusantibus non respondit αὐτοῖς ἀντιφθέγγεται, sed neque Pilato, quoniam volebat eum audire defendentem se contra accusationes eorum mendaces. Quando enim dixit ei Pilatus post accusationes principum sacerdotum et seniorum: non audis quanta te accusant? neque ipsi respondit. nec enim καλῶς δὲ οὐδὲ τῷ Πιλάτῳ ἀπεκρίθη, erat dignum respondere vel dubitanti, ὅτι ἀμφιβάλλει εἰ χρὴ οὐτὸν πρὸς utrum debeat adversus τὰς τὰς κατηγορίας ἀπολογεῖσθαι. accusationes eorum falsas respondere.

Hoc diximus non obliti quod dictum est de Pilato, quia vel momentum aliquod benignum erga Christum habebat (hoc enim verum esse de Pilato ex omni narratione eius ostenditur). non autem dicere quis audebit, κοὶ ὅτι διχογνώμων ἐστὶ περὶ αὐτόν. quoniam permanens et firmum erat in eo de Christo iudicium. trahebatur enim et ad contraria; [*](3 Vgl. II. Cor. 3, 6 — of Vgl. Joh. 9, 41 — 6 I. Thess. 2, 16 — 7 Jes. 1, 8 — 12 Vgl. Hebr. 1, 1 — 13 Joh. 1, 14 — 20 Vgl. var. lect. κατηγοροῦσιν in codd. 1. 209 = Marc. 15, 4) [*](7 ipsos G ipsi p I. ipsius ? Kl 8 in1 — cucumerario < L 9 + illic B 13 habitavit L 29 audebit] habebit B)

v.11.p.253
propterea et nunc trahenti ad deteriorem opinionem doniinus non re- spondit, contemptis omnibus quae dicta fuerant in accusationem ipsius. δῆλον γὰρ ἦν ὅτι, εἰ ἀπελογήσατο κοὶ παρέστησεν ἑαυτὸν οὐδενὶ ἔνοχον ἐγκλήματι, ἀπέλυσεν ἂν ὁ δικαστὴς αὐτὸν λαβὼν ὁδὸν τοῦ χρηστὰ περὶ αὐτοῦ ἀποφήνασθαι· ὅθεν καὶ ὁ ἡγεμὼν »ἐθαύμαζεν« αὐτόν, πῶς δυνάμενος εἰπεῖν πολλὰς ἀπολογίας ἐσιώπα . . . miratus est autem Pilatus constantiam eius, forsitan sciens quomodo, cum idoneus esset pronuntiare et remittere crimen*** miratus est videns eum in tranquilla et quieta sapientiae gravitate et inturbabili cum iudicio stare, in quo ad mortem periclitari aestimabatur ab his qui fuerant ibi, et fortior erat humana natura et onmi eius infirmitate volente obtundere virtutem spiritus eius, non autem praevalente facere hoc. quod autem scriptum est, non solummirariPilatum, sedetiammye mirari, movet me ut aestimem, quoniam dignum ei videbatur magno miraculo, ut exhibitus ad criminale iudicium Christus inturbabilis maneret et staret ante mortem, quae apud omnes homines terribihs aestimatur.

Per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent (27, 15). Non mireris si adhuc prim- Π 323, 1 (vgl. C luc Nr. 56 /57 ordium habens Romanus prin- vgl. Cramerll, 165, 6ff) An.: εἰκὸς cipatus in eis, et noviter ludaeis ἄρτι ὑποσπόνδων γενομένων Ῥωοὐχ ἁπλῶς δὲ θαυμάζει, ἀλλὰ καὶ »λίαν«· τάχα μὲν διὰ τὸ ἄτρεπτον αὐτοῦ κοὶ ἀτάραχον πρὸς θάνατον καὶ τὸ ἐν τούτοις γαληνὸν τοῦ προσώπου, τάχα δὲ ἐθαύμαζε καὶ τὴν ὑπὲρ ἄνθρωπον μακροθυμίαν. [*](3ff Vgl. Orig. c. Cels. Prooem. 2 (I, 52, 10—15): z. T. wortlich = Π 17. ff Vgl. Theophyl. 461 C: ἐθαύμαζεν οὖν ὁ Πιλᾶτος τὸν κύριον, ἅμα μὲν ὡς καταφρονοῦντα θανάτου, ἅμα δἐ πῶς λόγιος ὢν καὶ μυρία ἔχων προβαλέσθαι εἰς ἀπολογίαν οὐδὲν ἀπεκρίνατο, ἀλλὰ τῶν ἐγκαλούντων ὑπερεώρα. Vgl. auch Β (Cramer) I, 434, 17 — 27 ff Vgl. Hamack TU 42, 4, 86) [*](5 cum < λ 6 *** Kl vgl. Π; es fehlt mindestens <accusantibus non > 9 cum G L eum B 15 hoc < L 24 estimaretur B 28 1. habente Romano principatu ? Kl. vgl. Z. 29 f)

v.11.p.254
iugum suscipientibus Romano- μαίοις Ἰουδαίων τὸν (1. τό ? Kl) rum, quia donatum erat ludaeis κεχαρισμένον αὐτοῖς ἐν τῇ ἑορτῇ ut in sollemnitate paschali pete- συγχωρεῖσθαι. rent unum quem voluissent, quamvis mille homicidiis obnoxius videretur. sic enim quasdam gratias praestant gentes eis quos subiciunt sibi, donec confirmetur super eos ingum ipsorum. tamen consuetudo haec absolven- di vincti fuit aliquando et apud ludaeos. nam cum Saul decre- καὶ Σαοὺλ δὲ συγχωρήσας τῷ visset, ut ne quis acciperet cibum, λαῷ τὸν Ἰωνάθαν δηλοῖ πό- Ionathas autem favum mellis gustasset contra regis decretum, invenit obnoxium lonathan et quamvis filium constitutum tamen men propter aliquod iuramentum suum decreverat interficere eum; sed non interfecit, omni populo Israel interveniente et petente eum ad vitam.

Sed quod Pilatus dimisit unum vinctum populo, vel Saul secun- dum petitionem populi quod dimisit lonathan, non est mirum; sub culpa enim erat amborum petentium vita, quoniam ludaei semper obnoxii erant. sed illud quaeramus, si tale aliquid fiat et in iudicio dei, ut omnis ecclesia petere possit aliquem peccatorem ut solvatur a condemnatione peccati, maxime autem si quando habeat perditionis cetera opera, ad benefaciendum autem ecclesiae inpiger sit, tales enim invenies saepe in potentatibus constitutos, alias quidem peccatores, tamen pro Christianis quantum possibile eis est multa agentes. adduceris autem magis ad requirendum taha, si rationem habet idoneam, neam, quod etiam Israel wpro vita Nabuchodonosor(( et Balthasar filii eius deum orabat. sed hoc, si videtur alicui dignum requisitione, requiret. quod autem manifestum est, omnes curare temptemus, ut ex [*](9ff Vgl. I. Regn. 14, 24. 27. 42ff — 20 Vgl. I. Regn. 14, 45 — 26f Vgl. Bar. 1, 11 — 27 ff Vgl. Harnack TU 42, 4, 108 — 30 f Vgl. Bar. 1, 11) [*](6 infirmetur B firmaretm- Pasch 10 acciperet] gustaret B 22 vita y* vitam L | iudaeis G 24 ut1 x* et ρ | peccatorem x* peccatorum ρ 27 potentatibus x* potentibus μ)

v.11.p.255
petentibiis inveniamur esse et in ordine eorum qui bene vixerunt, magis quam ex illis, pro quibus petitur quasi pro hominibus malis. nam etsi concedatur aliquis peccatorum ad preces ecclesiae, non tamen iustum est gloriam et beatitudinem consequi eum, qui huiusmodi est, sufficit enim quod a poena dimittitur.

Arbitror autem propter istum diem festum ludaeorum, in quo Barabbas ad vitam electus est Christus autem neglectus, dominum [*](918) dicere per prophetam: »ieiunia et ferias et dies festos vestros odit anima mea«. et quia magis sollemnitatem agere voluerunt cum dimisso quam cum verbi verbi gratia dicam: si egissent sollemnitatem recte sicut losias aut aliquis similis ei, et data eis fuisset quem vellent petendi licentia, sine dubio lesum postulassent Barabbam autem con- demnassent. nos autem oremus, ut festum diem colentes, »non in fermento veteri neque in fermento malitiae et nequitiae, sed in azymis sinceritatis et veritatis«, Barabbam quidem condemnare, lesum ab omnibus vinculis liberum accipere nobis mereamur in regem et dominum. et quamdiu haec facimus, non convertentur dies festi nostri in luctum, neque cantica nostra in lamentationem, sed erunt in nobis sollemnitates verae, sollemnitates dei.