Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ταύτας βούλονται τὰς δυνάμεις [*](11 — 16 vgl. Irenaeiis ady. haer, I, 11, 4; I 105f Harvey V M lat. von Ζ. 17 an auch Hipp.) [*](1 τραγικὸν + γὰρ V 1f ἐπὶ τῇ — ὀνοματοποιίας] super haue nominum factionem lat. | γελλοιώδη, erstes λ getilgt Vcorr 3 ὀνόματα Ausgg., vgl. Ζ. 7] ὄνομα V M nomina lat. 4 lat. | μονότητα Ausgg.] μονάδα V M monoieta lat. 5 μονότητι Ausgg.] μονάδι VM monotete lat. 6 ἑνότητα ὀνομάζω V M poco Henotetem lat., vgl. S. 445, 9 | πλάσμα] fignteJita lat. | αὐτοῦ zu εἰρημένα gezogen lat. 8 πρότερον < lat. 8f καὶ σαφὲς — < 9 καὶ εἰ μὴ — αὐτός] qui nlsi haec audere lat. | οὐκ ἄν + hodie lat. | ἀλήθεια + secundum eum lat. 10 ὄνομα] nomina lat. 12 † προεῖπεν] lies wohl προφέρει * 14 γένη) γένημα M 15 † ὡς] lies etwa ὧν τὸ > * 18 ἐκάλεσαν Hipp. 18 f πρῶτον — καὶ τὴν < Hipp. 20 > Ausgg.] lat. τόπῳ Hipp. | δὲ < lat. 21 ἀρχῆς τῆς] Ausgg.] < lat. Hipp.; immerhin S. 445, 11 | τόπῳ < Hipp. | δὲ] et . . autem lat. 22 ἀνωνόμαστον V | ἀοράστου + quarto et octavo loco lat. 23 πλήρωμα + hoc lat. (fehlt auch bei Hipp.))

447
προΟπχρ/κν τθΟ Βυθοϋ κα: ττ,ς ?νχ τελείων ζελειίτερζ: -*νο»3:ν ὄντες καὶ Γνωστικῶν γνωστικώτεροι· πρὸς οὕς δικαίως ἄν τις ἐπιφωνήσειεν·

ὦ ληρολόγοι σοφισταί. καὶ γὰρ περὶ αὐτοῦ τοῦ Βυθοῦ διάφοροι γνῶμαι παρ᾿ αὐτοῖς. οἱ μὲν γὰρ αὐτὸν ἄζυγον γέγουσι, μήτε ἄρρενα μήτε θῆλυν μήτε ὅλως ὄντα τι, ἄλλοι δὲ ἀρρενόθηλυν αὐτὸν λέγουσιν εἶναι, ἑρμαφροδίτου φύσιν αὐτῷ περιάπτοντες.

Σιγὴν δὲ πάλιν ἄλλοι συνευνέτιν αὐτῷ προσάπτουσιν, ἵνα γένηται πρώτη συζυγία καὶ ἐκ τούτου καὶ ἐκ ταύτης τὰ κατάλοιπα οὕτω δραματουργήσωσι.

καὶ πολλή τίς ἐστιν ἐν αὐτοῖς ἡ εἰς ὕπονον βαθὺν τὸν νοῦν αὐτῶν καταφέρουσα ληρολόγος όνειροπολία.

Καὶ τί μοι ἐπὶ τὸ πολὺ κατατρίβεσθαι, φωρατῆς οὔσης τῆς κατ᾿ αὐτοὺς ὑποθέσεως καὶ τοῦ κατ᾿ αὐτῶν ἐλέγχου καὶ ἀνατροπῆς ἀπὸ τῶν προειρημένων παντὶ τῷ βουλομένῳ τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἔχεσθαι καὶ μὴ ἄπατασθαι κενοῖς μύθοις;

ἀλλὰ ταῦτά μοι περὶ τούτων εἰρή- σθω. παρελθὼν δὲ ταύτην ἐπὶ τὰς ἐξῆς >, > ὁδὸν ἐμαυτῷ ἀσφαλῆ καὶ τρίβον λείαν, ὅπως τὰς τούτων μοχθη- ρίας διεξιών τε καὶ ἐλέγχων ἐμαυτόν τε καὶ τοὺς ἀκούοντας ἐν τῇ τοῦ θεοῦ δυνάμει διασώσν διὰ τῆς τοῦ κυρίου ἡμῶν διδασκαλίας καὶ ἀληθινῆς θεωρίας.

ὡς μύαγρον <οὑν> ταύτην τὴν ἔχιδναν, τὴν πολλαῖς ἐχίσναις ἐχίδναις ἐοικυῖαν τῷ ὑποδήματι τοῦ εὐαγγελίου καταπατήσαντες τὰς εξῆς διασκοπήσωμεν.

[*](V M lat. Hipp, (bis Z. 7))[*](1 — 3 ἵνα τελείων — σοφισταὶ < Hipp. 3 ὡ ληρολόγοι σοφισταὶ] ο sopkistae nituperabile et non leri lat.; darnacli enthielt der griech. Text eine Anspielung auf Β 235; ob Irenaeus sich in einem Vers versucht hat, bleibt fraglich 3f πολλαὶ δὲ περὶ αὐτοῦ τοῦ Βυθοῦ καὶ διάφοροι γνῶμαι Hipp. 4 γὰρ < Hipp. | μήτε θήλειαν auf Rasur Vcorr μήτε θῆλυν Hipp. 5f μήτε ὅλοις — περιάπτοντες < Hipp. 6 φύσιν auf Rasur Vcorr genesin lat.; lies γένος * | περιάπτοντες] donant lat. 6f Σιγὴν — πρώτη συζυγία] ἄλλοι δὲ τὴν Σιγὴν θήλειαν αὐτῷ συμπαρεῖναι καὶ εἰναι ταύτην πρώτην συζυγίαν Hipp. 12 κατ’ αὐτῶν *] κατ’ αὐτοὺς VM 15 > > * 11 τε καὶ ἐλέγχ·ων ἐμ nachgetragen Vcorr 19 ὡς auf Rasur Vcorr | > * | ταύτην auf Rasur, hinter ἔχιδναν ein ταύτην ausradiert Vcorr 21 Unterschrift κατὰ Σεκουνδιανῶν, οἶς συνάπτεται Ἐπιφανὴς καὶ Ἰσίδωρος VM)
448

Τοὺς περὶ Μεκῦνδον καὶ τὸν ὀνομασθέντα Ἐπιφάνην, ἐξ Ἰσιδώρου τὴν πρόφασιν εἰς ἑαυτοῦ ὑπόνοιαν ἀπεμπολήσαντα, Πτολεμαῖος διαδέχεται τῆς μὲν αὐτῆς τῶν καλουψενων Γνωστικῶν ὑπάρχων αἱρέσεως καὶ τῶν κατὰ Οὐαλεντἱνον <εἷς ὢν> σὺν ἑτέροις τισίν, ἕτερα δὲ παρὰ τοὺς αὐτοῦ διδασκάλους ὑποτιθέμενος, οὗ καὶ τὸ ὄνομα αὐχοῦσιν οἱ αὐτῷ πειθόμενοι. Πτολεμαῖοι καλούμενοι.

Οὗτος τοίνυν ὁ Πτολεμαῖος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἔτι ἐμπειρότερος ἡμῖν τῶν ἑαιτοῦ διδασκάλων προελήλυθε, τῇ ἐκείνων ὑφηγήσει προσθήκης τινὸς ὑπερβολὰς ἐξευρών.

δύο γὰρ οὗτος συζύγους τῷ θεῷ τῷ παρ᾿ αὐτοῖς Βυθῷ καλουμένῳ ἐπενόησέν τε καὶ ἐχαρίσατο· ταύτας δὲ καὶ διαθέσεις ἐκάλεσεν, Ἔννοιάν τε καὶ Θέλημα.

καὶ τὴν μὲν Ἔννοιαν ἀεὶ συνυπάρξασαν αὐτῷ, ἐννοουμένην ἀεὶ τό τι προβαλέσθαι, τὸ δὲ Θέλημα ἐν αὐτῷ ἐπιγινόμενον. πρῶτον γὰρ ἐνενοήθη <τι> προβαλεῖν, εἶτα, φησίν, ἠθέλησεν.

διὸ καὶ τῶν δύο διαθέσεων τούτων ἢ καὶ δυνάμεων (δυνάμεις γὰρ αὐτὰς πάλιν καλεῖ), τῆς Ἐννοίας καὶ τῆς Θελήσεως ὥσπερ συγκραθεισῶν εἰς ἀλλήλας ἡ προβλὴ τοῦ Μονογενοῦς καὶ τῆς Ἀληθείας κατὰ συζυγίαν ἐγένετο.

οὕστινας τύπους καὶ εἰκόνας τῶν δύο διαθέσεων τοῦ Πατρὸς προελθεῖν τῶν ἀοράτων ὁρατάς, τοῦ μὲν Θελή- [*](V M 8—S. 450, 6 Irenaeus adv. haer. I 12, 1ff; I 109ff Harvey (=lat.), vgl. Hippolyt refut. VI 38,5ff; S. 169, 13ff Wendland) [*](1 Überschrift κατὰ Πτολεμαϊτῶν τρισκαιδεκάτη ἡ καὶ λݲγݲ V M 2 τοὺς Scaliger] τοῦ V M 3 πρόφασιν *] παραίνεσιν V M | ἑαυτοῦ *] ἑαυτῶν V M | ἀπεμπολἠσαντα *] ἀπεμπολήσαντας V M 4 αὐτῆς Dind.] αὐτῶν V M 5 Οὐαλεντίνων V M | <εἷς ὢν> * | τρισὶν M 8 — 10 οὗτος — ἐζειρών] hi vero qui sunt circa Ptolemaeum scientiores lat. 9 τῶν ἑαυτοῦ διδασκάλων *] τοῦ ἑαυτῶν διδασκάλου V M 10 συ////ζύγους, ν ausradiert Vcorr 10f τῷ θεῷ — ἐχαρίσατο] habere eun Βython dicunt lat. αὐτὸν ἔχειν λέγουσίν Hipp. 11 ταύτας δὲ] quas lat. ἃς Hipp. 11f διαθέσεις Ausgg.] διάθεσιν V M dispositiones lat. 12 ἐκάλεσεν] vocant lat. καλοῦσιν Hipp. | τε < lat. Hipp. | Θέλημα] Thelesin lat. Θέλησιν Hipp.; aber vgl. Ζ. 14 u. 19 12 — 14 καὶ τὴν μὲν — ἐπιγινόμενον< lat. Hipp. 13 vor αὐτῶ + ἐν M 14 <τι> Dind.] quid lat. τι Hipp. 15 εἶτα, φησίν] sicut dicunt, post deinde lat. ὥς φασιν, ἔπειτα Hipp. | καὶ1 < lat. | τούτων διαθέσεων Hipp. | ἢ < lat. Hipp. 16 δυνάμεις — καλεῖ < lat. Hipp. | vor τῆς1 + id est lat., nach ihm + τε Hipp. | τὰς ἐννοίας M 17 ὥσπερ Dind.Öh.] ὥστε V M velutl at. ὥσπερ Hipp. | ἡ προβολὴ Dind. Öh.] τῆ προβολῆ V M emissio lat. ἡ προβολὴ Hipp, | τοῦ + τε Hipp. 18 συ////ζυγίαν, ν ausradiert V corr 19 vor τῶν ἀοράτων + ἐκ Hipp. 19f τοῦ μὲν Θελήματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν *] τοῦ μὲν Θελήματος τὴν Ἀλήθειαν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὸν Νοῦν V M Thelematis Nun, Ennoeas autem Αletheiam lat. τοῦ μὲν Θελήματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν Hipp.)

449
ματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν· καὶ διὰ τοῦτο τοῦ > Θελήματος ὁ με) ἄρρην είκὼν γέγονεν, τῆς <δὲ> ἐγεννήτου Ἐννοίας ὁ δὲ] θῆλυς τοῦ Θελήματος].

τὸ Θέλημα τοίνυν δύναμις ἐγέ- γετο τῆς Ἐννοίας. ἐνενόει μὲν γὰρ ἀεὶ ἡ Ἔννοια τὴν προβολήν, οὐ μέν- τοι προβαλεῖν αὐτὴν καθ᾿ ἑαυτὴν ἠδύνατο ἃ ἐνενοει· ὅτε δὲ ἡ τοῦ Θελήματος δύναμις ἐπεγένετο, τότε ὅ ἐνενόει προέβαλεν.