Panarion (Adversus Haereses)

τίς οὐκ ἄν τῶν ἀπανούργων συναρπαγείη ὑπὸ τῶν ἐπῶν τούτων καὶ νομίσειεν οὕτως αὐτὰ Ὅμηρον ἐπὶ ταύτης τῆς ὐποθέσεως πεποιηκέναι;

ὁ δ᾿ ἔμπειρος τῆς Ὁμηρικῆς ὑποθέσεως <ἐπιγνώσεται ἐπιγνώσεται> μὲν τὰ [*](14—23 κ 76 φ 26 Τ 123 Θ 368 ζ 130 Ω 327 λ 38 Ω 328 λ 626 Β 409 V M lat.) [*](1 ἡ oben hinein Tcorr | ἥν + πᾶς M | ψευδῶς] ἀψευδῶς M falso nomine (ψευδωνύμως) lat. 2 ἀναπλασάμενοι] ad . . . confingendam lat. 6 ἐκ] et | ποιημάτων] versibus lat. 6f ἀπειρο///τέρους, ο aus ω V 7 ἐπ’] ex lat. | ἐξ ὑπογύου μεμελετημένης] temporali declamata lat. 10 ὡς ὁ < M | Ἡρακλέα πε + τὸν M 13 <τῆς> * 14 ἀπεμπε, πε oben drüber Vcorr 15 18 λέω M 19 ἅμα] ἀνὰ V 22 δ’ ἀπεπέμπεν] διαπέμπεν Μ | ἰδὲ] με V 25 αὐτὰ + εἰπεῖν M 25f πεποιηκέναι — ὑποθέσεως am Rande nachgetragen V corr < M 26f <ἐπιγνώσεται μὲν τὰ — ὑπόθεσιν οὐκ> Ausgg.] cognoscet quidem versus, argumentum autem non lat.)

Τε καὶ ὁ τὸν κανόνα τῆς ἀληθείας ἀκλινῆ ἐν ἑαυτῷ κατέχων, ὅν διὰ τοῦ βαπτίσματος εἴληφεν, τὰ μὲν ἐκ τῶν γραφῶν ὀνόματα καὶ τὰς λέξεις καὶ τὰς παραβολὰς ἐπιγνώσεται, τὴν δὲ βλάσφημον ὑπόθεσιν ταύτην οὐκ καὶ γὰρ εἰ τὰς ψηφῖδας γνωρίσει,

ἀλλὰ τὴν ἀλώπεκα ἀντὶ τῆς βασιλικῆς εἰκόνος οὐ παραδέξεται· ἕν ἕκαστον δὲ τῶν εἰρημένων ἀποδοὺς τῇ ἰδίᾳ τάξει καὶ προσαρμόσας τῷ τῆς ἀληθείας σωματίῳ γυμνώσει καὶ ἀνυπόστατον ἐπιδείξει τὸ πλάσμα αὐτῶν.

30. Ἐπειδὴ <δὲ> τῇ σκηνῇ ταύτῃ λείπει ἡ ἀπολύτρωσις, ἵνα τις τὸν μῖμον αὐτῶν περαιώσας τὸ ἀνασκευάζοντα λόγον ἐπενέγκῃ, καλῶς ἔχειν ὐπελάβομεν ἐπιδεῖξαι πρότερον ἐν οἷς οἶ πατέρες αὐτοὶ τοῦδε τοῦ μύθου διαφέρονται πρὸς ἀλλήλους, ὡς ἐκ διαφόρων πνευμάτων τῆς πλάνης ὄντες.

καὶ ἐκ τούτου γὰρ ἀκριβέστατα συνιδεῖν ἔσται (καὶ πρὸ τῆς ἀποδείξεως) βεβαίαν τὴν ὐπὸ τῆς ἐκκλησίας κηρυσσομένην ἀλήθειαν καὶ τὴν ὑπὸ τούτων παραπεποιημένην ψευδηγορίαν.

Ἡ μὲν γὰρ ἐκκλησία, καίπερ καθ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης ἕως περάτων τῆς γῆς διεσπαρμένη, παρὰ δὲ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶι ἐκείνων μαθητῶν παραλαβοῦσα τὴν εἰς ἕνα θεὸν πατέρα παντοκράτορα τὸν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὰς θαλάσσας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς πίστιν