Ancoratus

10. Οὐδὲν γὰρ ἄνευ τῶν δύο καὶ τριῶν μαρτυριῶν δύναται εἶναι. εἰς αὐτὰ<ς> γὰρ ἐβεβαιοῦτο δι’ αἰνίγματος <καὶ ἡ πίστις> νόμῳ, μόνον πατέρα ἐπιγνόντων, εἰ μή τι λάβωσι δύναμιν υἱοῦ καὶ διὰ τῶν μαρτυριῶν πατρὸς καὶ υἱοῦ ἐνδυναμωθῶσι διά τε τῆς τρίτης μαρτυρίας λάβωσι πνεῦμα ἅγιον καὶ πληρωθῶσι,

φανερῶς τῶν φωνῶν τῶν Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ κραζουσῶν τὸ] τρίτον τὸ »ἅγιος ἅγιος [*](1 Matth. 26, 33 Mark. 14, 29 — 2 Mark. 14, 72 Matth. 26, 75 Luk. 22, 61 — 6 Job. 21, 3; zu ὁ συγκο|νωνὸς vgl. Luk. 5, 10 — 10 vgl. Luk. 5, 5 Job. 21, 7 — 12 Joh. 21, 5 — 13 Jok 21, – 14 Joh. 21, 7 — 18 Job. 21, 16 u. 17 — 21 g vgl. Gal. 2, 9 — 23 Deut. 19, 15 29 vgl. Jes. 6, 3 L J — S. 18, 10 Doctrina patrum 42, 3; S. 316, 11 Diekamp (kein Text gegeben)) [*](1 τὸ] rcp J 2 λέγω<ν> * 5f ὑπὸ τῶν — ἁλ|εύε|ν < J 6 (6) 10 <λίμνης> * 11 * etwa <ἦν σὺν αὐτῷ> * 14 ἐκΠλαγέντ| 15 vor ἄνθρωπος Lücke Wilamowitz | ἀπὸ Μαρίας < L 16 <τακὰ> 17 <οὐτος> * 24 μαρτυρ|ῶν *, vgl. Ζ. 28 μαρτυρίας] μαρτύρων LJ 25 * | <καὶ ἡ πίστ|ς> * 27 μαρτυρ|ῶν *] μαρτύρων LJ | τε *] δὲ 28 πληρωθῶσ|] τελε|ωθῶσ|? * 29 κραζουσῶν *] κραζόντων LJ | τὸ] *)

οὐ γὰρ διὰ δύο φωνῶν ἡ δοξολογία ἐν οὐρανῷ τελεῖται οὐδὲ τέταρτον ἐπιφωνοῦσι τὰ αὐτὰ ἅγια καὶ ἀνόρατα πνευματικὰ ςῷα οὐδὲ. τετάρτην φωνὴν ἀποδίδωσι τὰ αὐτὰ οὐδὲ μίαν μόνην, ἀλλὰ τρεῖς φωνὰς ἑνικάς τὸ ἅγιος ἅγιος ἅγιος·

καὶ οὐ λέγουσιν ἅγιοι ἅγιοι. μὴ μὴ τὸ ἑνικὸν πολυώνυμον ἀποφήνωσι Με τῶν τριῶν τὸν ἀριθμὸν ἀποκορύφωσιν, ἀλλὰ τρὶς μὲν διδόασι τὴν ἁγιαστείαν, μονοειδῶς δὲ καὶ ἑνικῶς ἀποφθέγγονται τὸν λόγον, ἴνα μὴ πολυθεΐαν ὀνομασωσιν.

εἷς γὰρ ἐστι θεός, πατὴρ ἐν υἱῷ, υἱὸς ἐν πατρὶ σὺν ἁγίῳ πνεύματι. καὶ διὰ τοῦτο »ἅγιος ἐν ἁγίοις ἀναπαὐμενος«. πατὴρ ἀληθινὸς ἐνυπόστατος καὶ υἱὸς ἀληθινὸς ἐνυπόστατος καὶ πνεῦμα ἅγιον ἀληθινὸν ἐνυπόστατον, τρία ὄντα μία θεότης μία οὐσία μία δοξολογία εἷς θεός.

ὠνόμασας υἱόν, συμπεριείληφας τῇ διανοίαι τὴν τριάδα· ἔσχες πνεῦμα ἄλγιον, κατηξίωσαι τῆς δυνάμεως τῆς πατρῴας καὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ· ἐδόξασας τὸν πατέρα, ἐσήμανας τὸν υἱὸν καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα.

ἀλλὰ μὴ κατὰ συναλοιφήν· ἔστι γὰρ ὁ πατὴρ πατήρ, ἔστιν ὁ υἱὸς υἱός, ἔστι τὸ ἅγιον πνεῦμα ἅγιον πνεῦμα. ἀλλ’ οὐκ ἠλλοτριωμένη ἡ τριὰς τῆς ἑνότητος καὶ τῆς ταυτότητος· [*](P16) τιμᾶται δὲ ὁ πατὴρ καθὸ πατήρ ἐστι, τιμᾶται ὁ υἱὸς καθὸ υἱός ἐστι, τιμᾶται τὸ πνεῦμα τὸ ἄλγιον καθὸ πνεῦμα ἀληθὲς καὶ πνεῦμα θεοῦ. οὕτω Ιλἐγει ὁ μονογενής ὁ τιμῶν τὸν πατέρα τιμᾷ τὸν υἱόν«· ἐν [*](D99) τῷ γὰρ λέγειν τὸν πατέρα υἱὸν σημαίνεις καὶ υἱὸν τιμᾷς. καί »"ο τιμῶν τὸν υἱὸν τιμᾷ τὸν πατέρα«· ἐν τῷ γὰρ ὀνομάζειν σε τὸν υἱὸν τιμᾷς τὸν πατέρα, οὐκ ἐλάττονα τὸν Χριστὸν φάσκων τοῦ πατρός.

11. Εἰ γὰρ ἐν ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ἄπεστι τὸ τοιοῦτον φρόνημα καὶ οὐχ ἥσσονας τοὺς υἱοὺς βουλόμεθα οὐδὲ ἐλαττουμένους παρὰ τὴν [*](9 Jes. 57, 15 — 20 vgl. Joh. 5, 23 — 21 f vgl. Joh. 5, 23 L J 4—17 Sacra Parallela Coisl. 276 f. ν Rupefuc. f. ν Vatic. Migne 95 — S. 19, 9 Siegel des Glaubens S. – 30 Karapet (= arm.)) [*](1 τελεῖταί ἐν οὐρανῷ L 5 μὴ < LJSaPavat. 6 τρεῖς LSaParnp. 8 πατὴρ < arm. 9 ἐν < J 10 u. 11 καὶ < SaPa 12 μία οὐσία hinter μία δοξολογία SaPa 1 οὐσία] ἐξουσά L | ὠνόμασας υἱόν *] ὠνόμασας θεὸν LJ ὀνομάσας υἱὸν SaPac ὀνομαστ|κῶς Sa Parup. | τῇ (vor δ|ανοίᾳ) < Sa Pa – 16 ἐδόξασας — ἄγ|ον πνεῦμα < SaPavat 15 f ἀλλὰ μὴ — ὁ πατὴρ πατήρ < arm. | ἀλλὰ μὴ — ἅγ|ον πνεῦμα 2 < SaPac u. rup. 18 τ|μᾶτα| 2 + δὲ ai-m. 19 τ|μᾶτα| + auch arm. | τὸ ἅγ|ον] der uahre ann. | ἀληθὲς πνεῦμα L 20 ὁ μονογενὴς] der Sohn arm. 20 f ἐν τῷ] αὐτῷ J 21 f ὁ υἱὸν τ|μῶν J 22 ἐν τῷ] αὐτῷ J 22 f ἐν τῷ τὰρ — τοῦ πατρός] indem er nicht niedriger den Sohn nennt des Vaters arm. 24 ἔπεστι J arm. 25 οὐκ J)

ὁ τοίνυν τὸν ἀληθῶς ὄντα τοῦ πατρὸς υἱὸν ἀποδέοντα τῆς τοῦ πατρὸς δόξης ὑπολαμβάνων μᾶλλον ἀτιμάςει τὸν >, ἀντὶ τιμῆς *, ἀγνοίᾳ φερόμενος.

ὡς οὖν <ὁ υἱὸς> ἀποκαλύπτει τὸν πατέρα φάσκων »οὐδεὶς οἶδε τὸν πατέρα εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ οὐδεὶς οἶδε τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ‘, οὕτως τολμῶ λέγειν, οὐδὲ τὸ πνεῦμά τις οἶδεν εἰ μὴ ὁ πατὴρ καὶ ὁ υἱός, παρ’ οὗ ἐκπορεύεται καὶ παρ’ οὑ λαμβάνει.

πῶς δὲ ἀλλότριον θεοῦ τὸ πνεῦμα λεγειν τολμῶσιν οἱ μανίᾳ μᾶλλον κατεχόμενοι καὶ οὐκ ἀληθείᾳ οἳ οὐ μανθάνουσι τὴν ἀληθινὴν φωνὴν τοῦ ἀξιοπίστου καὶ ἁγίου Παύλου τοῦ ἀποστόλου, ᾡ δεξιὰν ἔδωκεν ὁ κορυφαιότατος τῶν ἀποστόλων Πέτρος ὁ κατηξιωμένος ἔχειν τὴν κλεῖν τῆς βασιλείας, τοῦ ἀκούσαντος ἀπ’ οὐρανῶν »Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις,

τοῦ κατηξιωμένου ἀκοῦσαι »ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι«, τοῦ λέγοντος »οὐδεὶς οἶδε τὰ τοῦ ἀνθρώπου εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ κατοικοῦν ἐν αὐτῷ«, ἀπὸ τοῦ παραδείγματος τὰ ἄνω βουλομένου φράζειν, ἵνα μὴ τὸ τοῦ ἀνθρώπου παράδειγμα εἰς τὸν θεὸν ἀπεικάσῃ, ἀλλὰ τῷ παραδείγματι μέρος τῶν ἄνω ἀποκαλύψῃ;