Anthologiarum libri

Vettius Valens

Vettius Valens. Anthologiarum libri. Kroll, Wilhelm, editor. Berlin: Weidmann, 1908.

Δεῖ δὲ σκοπεῖν καὶ τὰς αἱρέσεις τῶν ἀστέρων. Ἥλιος μὲν γὰρ καὶ Ζεὺς καὶ Κρόνος ἡμέρας ὑπέργειοι χαίρουσι, νυκτὸς δὲ ὑπόγειοι· Σελήνη δὲ καὶ Ἄρης καὶ Ἀφροδίτη νυκτὸς ὑπέργειοι χαίρουσι, ἡμέρας δὲ ὑπόγειοι· Ἑρμῆς παρὰ τὰς αἱρέσεις τοῦ οἰκοδεσπότου οἷς ἐστιν ὁρίοις. ὅθεν ἐπὶ μὲν τῶν ἡμέρας γεννωμένων ἐάν τις εὑρεθῇ ἔχων Δία Ἥλιον Κρόνον ὑπεργείους καλῶς ἐσχηματισμένους, ἄμεινον ἔσται τοῦ ὑπογείους ἔχοντος. ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς νυκτερινοὺς ἐὰν ὑπεργείους τις ἔχῃ, σύμφορον. ἡ δὲ Ἀφροδίτη μᾶλλον χαίρει ὡροσκοποῦσα ἢ μεσουρανοῦσα καὶ οἱ λοιποὶ δὲ ἀστέρες χαίρουσιν ὡροσκοποῦντες ἤπερ δύνοντες.

Ἔστω ἐπὶ ὑποδείγματος Ἥλιος Καρκίνῳ μοίρᾳ κθ΄ λ΄, Σελήνη Ἰχθύσι μοίρᾳ ιβ΄, Κρόνος Τοξότῃ μοίρᾳ κζ΄ η΄, Ζεὺς Παρθένῳ μοίρᾳ κβ΄ ιγ΄, Ἄρης Σκορπίῳ μοίρᾳ ζ΄ κγ΄, Ἀφροδίτη Καρκίνῳ μοίρᾳ κη΄ ιγ΄, Ἑρμῆς Λέοντι μοίρᾳ ια΄ κε΄, ὡροσκόπος Ἰχθύσι μοίρᾳ ιζ΄, μεσουράνημα Τοξότῃ μοίρᾳ κε΄. ἀνοικοδεσπότητος ἡ γένεσις διὰ ὑπὸ δύσιν ἐμπεπτωκέναι Ἀφροδίτην τὴν κυρίαν τῶν [*](12 εὕρεσιν V 13 εὐεργεστέραν V 17 ἀναιρέσεις Va)

142
ὁρίων τῆς Σελήνης· ἀφέτης ὡροσκόπος, Ἑρμῆς ὁ τῶν ὁρίων κύριος Ἀφροδίτης καὶ αὐτὸς ὑπὸ δύσιν ἀποκεκλικὼς εὑρέθη. ἡ οὖν ἄφεσις ἀπὸ τοῦ ὡροσκόπου ἕως τῆς τετραγώνου πλευρᾶς καὶ τῆς πρὸς Κρόνον ἀπὸ διαμέτρου ἀκτινοβολίας εἰς κακοποιοῦ ὅριον· Ἄρης γὰρ τὴν διάμετρον ἀκτῖνα παρήλλαξε διὰ ἰσόμοιρον εὑρεθέντα Δία κεκωλυκέναι τὴν ἀναίρεσιν. ἐτελεύτα οὖν ἐτῶν ξθ΄· ἐὰν δὲ μὴ ἐκώλυσεν ὁ Ζεὺς τετραγωνίσας, μόνα ἔτη ξδ΄ ἔζησεν ἄν.

Ἄλλη. Ἥλιος Ἰχθύσι μοίρᾳ κε΄ η΄, Σελήνη Διδύμοις μοίρᾳ ιϚ΄ νγ΄, Κρόνος Ἰχθύσι μοίρᾳ α΄ κε΄, Ζεὺς Τοξότη κδ΄ ιη΄, Ἄρης Ταύρῳ κα΄ η΄, Ἀφροδίτη Ὑδροχόῳ μοίρᾳ θ΄, Ἑρμῆς Κρόνος Ταύρῳ λβ΄, ὡροσκόπος Ζυγῷ ιε΄, μεσουράνημα Καρκίνῳ ιϚ΄. τὰ φῶτα ἀπέκλιναν, ὡροσκόπος ἀφέτης, ὅρια Διὸς καὶ Ζεὺς παρέπεσεν, ἀνοικοδεσπότητος ἡ γένεσις, ἡ ἄφεσις ἕως τῆς διαμέτρου Ἄρεως τῆς Σκορπίῳ μοίρας κα΄· τοῖς γὰρ ἀφετικοῖς ἐρίοις ἐφεστὼς εἰς τὰ αὐτὰ ὅρια βάλλων ἀνεῖλεν. ἐτελεύτα τῷ να΄. ἔτει. ἐστιν οὖν τὰ ἀφετικὰ ὅρια καὶ τῶν κακοποιῶν ἀναιρετικὰ οὐ μόνον ἐφ᾿ ὧν ἔπεισι μοιρῶν οἱ ἀναιρέται τὰς ἀκτῖνας βάλλουσιν, ἀλλὰ καὶ ὅταν ἡ ἄφεσις ἀρχῇ τοῦ ὁρίου γένηται. ἄλλως τε οὐ μόνον τὸν χρόνον τοῦ ἀκτινοβολουμένου ζῳδίου συλλογίζεσθαι δεῖ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀκτινοβολοῦντος, ἐφ᾿ οὗ ὁ ἀναιρέτης τυγχάνει.

Ἀπὸ Σελήνης καὶ ὡροσκόπου· ἀλλʼ ὁπόταν Σελήνη ἀφέτης εὑρεθῇ, παραφυλάττεσθαι χρὴ τὰς κωλύσεις καὶ τὰς ἑξαγώνους πλευρὰς καὶ τετραγώνους καὶ διαμέτρους τὰς πρὸς τὸν ὡροσκόπον κατὰ ἀναφοράν. αὗται γὰρ ἐνεργητικαὶ κριθήσονται, καὶ μάλιστα τοῖς ἰσανατόλοις ἢ ἰσαναφόροις ἢ ἰσοδυναμοῦσιν ἢ τοῖς ἀκούουσιν ἢ βλέπουσι ζῳδίοις ἢ ταῖς ἀντισκίοις μοίραις. ὁμοίως δὲ κἂν ὁ ὡροσκόπος ἀφέτης εὑρεθῇ, τὰς πρὸς τὴν Σελήνην διαστάσεις ὡσαύτως σκοπεῖν κατὰ ἀναφοράν. ἔδοξε δέ μοι ἐκ πείρας [*](1 horosc. ἀφέτης esse potest, dominus finium esse non potest; ergo ante τῶν ὁρ. excidisse vid. mentio Mercurii 3 tot annos vivit quot ex anaforis secundi climatis usque ad Geminorum p. XVII. colliguntur 12 ἀπέκλιναν: nam VI. locus a Piscium, IX. a Geminorum p. XV. incipit 15 τῷ] τῶν V 18 possis τοῦ ζῳδίου, nisi dicere voluit: in initio eius partis, per quam cuiusque stellae dominium pertinet 21 Extat hoc caput in cod. Laur. 28, 14 (Catal. I 36) 23 ἀφε V possis igitur ἀφέτις 25 τὸν ὡρ] τοῦ ω V)

143
θανατικὰς μοίρας κρίνειν καὶ δυναστικὰς τὰς μεσουρανούσας τοῦ τε ὡροσκόπου καὶ τῆς Σελήνης πρὸς ἀλλήλους καὶ τὰς τούτων διαμέτρους· αὗται γὰρ κεντρωθεῖσαι οὐ τὴν τυχοῦσαν κέκτηνται δύναμιν.