Anthologiarum libri
Vettius Valens
Vettius Valens. Anthologiarum libri. Kroll, Wilhelm, editor. Berlin: Weidmann, 1908.
Μυστικώτερος δὲ ἔστω οὗτος ὁ λόγος καὶ δεδοκιμασμένος ὑφʼ [*](5 cf. 125, 20 7 ἀφεῖλε Va 12 an ἐάνπερ? 16 καὶ abesse malo 29 ὑπὸ] ἐκὶ V 37 οὕτως V λόγος Va] τόπος Vb)
Ἔστω ὡροσκόπος ἡ Τοξότου μοῖρα ιη΄, μεσουράνημα δὲ Ζυγοῦ μοῖρα δ΄, οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγ΄. λογίζομαι διάστημα ἀπʼ αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης μοίρας· γίνονται μοῖραι λε΄, ἅτινά ἐστι ὧραι β΄ καὶ μέρος γ΄ ὥρας. ἐπεὶ οὖν οϚ΄ ἐπιμερίζει τὰ τέλεια, ταῦτα παρὰ τὸν ιβ΄· ἐπιβάλλει ἄρα ἑκάστη ὥρᾳ ἔτη Ϛ΄ μῆνες δ΄. τῶν οὖν δύο ὡρῶν γίνεται ἔτη ιβ΄. μῆνες η΄ καὶ τοῦ τρίτου ἔτη β΄ μὴν α΄ ἡμέραι ι΄ ὁμοῦ γίνεται ἔτη ιδ΄ μῆνες θ΄ ἡμέραι ι΄. ταῦτα ἀφεῖλον ἀπὸ τῶν οϚ΄· λοιπὰ ἔτη ξα΄ μῆνες β΄ ἡμέραι κ΄. δʼ ὅμοιον κἂν ἀπὸ τῶν ἑτέρων κέντρων ἀποσπάσῃς δεῖ λογίζεσθαι. τούτων οὕτως ὄντων ἔστω τὴν Σελήνην ἀφέτην εἶναι Ζυγῷ περὶ μοίρας η΄· ἔλαβον τῶν λοιπῶν κβ΄ μοιρῶν ἔτη κθ΄ μῆνας δ΄ καὶ τοῦ Σκορπίου λϚ΄ καὶ τῶν ιζ΄ τοῦ Τοξότου ἔτη τη΄ μῆνα α΄ ἡμέρας ιη΄· ὁμοῦ τὰ πάντα γίγνεται ἀπὸ τῆς ἀφέσεως ἔτη πγ΄ μῆνες ε΄ ἡμέραι τη΄. ἐπεὶ οὖν τὰ τοῦ ἀφέτου πλείονα τῶν τοῦ οἰκοδεσπότου ἐτῶν εὑρέθη, τοσαῦτα ἔτη βιώσει ἡ γένεσις, ὅσα ὁ οἰκοδεσπότης Ἑρμῆς ἐμέρισεν, ξα΄ μῆνας [*](8 λογισάμεθα V 12 ἤγουν] signum obscurius in V fort. del. ἤγουν ἀφετκὴν 23 τὸν] τῶν V 27 κἂν in ras. V 28 ἀποσπα V vocabulum haud aptum in mg. est scholion: ὅτι οὐ κατὰ τὴν ὀρθὴν σφαῖραν ποιεῖ τὴν ἄφεσιν καὶ τῆς Σελήνης μεσουράνημα, ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν ζφδίων ἀναφοράς)
Ἀναιρέται δέ εἰσιν Κρόνος Ἄρης Ἥλιος Σελήνη ἐπὶ φάσιν φερομένη. εἰσὶ δὲ καὶ ἀναιρετικοὶ τόποι καθʼ ἕκαστον ζῴδιον τά τε ἀφετικὰ δρια καὶ τὰ τῶν κακοποιῶν· ἀναιρετικαὶ δὲ μοίραι κριθήσονται αἱ παῤ ἑκάτερα τῆς ἀφέσεως γ΄ ὅτι πᾶσα τριμοιρία καθηγουμένη καὶ ἑπομένη δύναμιν συμπαρουσίας ἔχει ἤτοι ἰσομοιρίας, καὶ αὐτὴ ἡ κατὰ κάθετον, ὡς εἶναι τὰς πάσας ζ΄. ταύταις οἱ κακοποιοὶ ἀκτινοβολοῦντες ἀναιρέται γενήσονται, οἱ δὲ ἀγαθοποιοὶ κωλυταὶ τῆς ἀναιρέσεως. οἷον ἔστω τινὰ ὡροσκοπεῖσθαι ὑπὸ τῆς τοῦ Κριοῦ μοίρας ιβ΄· αὕτη μὲν οὖν ἔσται μέση ἀπὸ τῆς θ΄ ἕως τῆς ιε΄ μοίρας Κριοῦ· ἐὰν οὖν κακοποιὸς βάλῃ ἀκτῖνα ἀπὸ τῆς θ΄ ἕως τῆς ιε΄, ἀναιρεῖ οὐ μόνον εἰς αὐτὸ ζῴδιον τῆς ἀφέσεως, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἑτέροις ἕως τῆς τετραγώνου πλευρᾶς. οἷον ἐὰν τοῦ Κριοῦ ὡροσκοποῦντος Κρόνος ἢ Ἄρης εὑρεθῇ Ταύρῳ ἢ Διδύμοις περὶ μοῖραν ιε΄ τῆς ἀφετικῆς μοίρας κατὰ τὴν τῶν χρόνων ἀκολουθίαν γινομένης, εἰς τὴν τοῦ Ταύρου ἢ Διδύμων μοῖραν ιβ΄ ἢ ιγ΄ ἔσται ἡ ἀναίρεσις. ἐπίκεντροι μὲν οὖν ἢ καὶ ἐπαναφερόμενοι οἱ ἀναιρέται εὐτονώτεροι καθίστανται, ἔκκεντροι δὲ ἐξασθενήσουσι. Ἔστω δὲ καὶ οὗτος ὁ λόγος δυναστικὸς πρὸς τοὺς ἐπικέντρους. οἷον ἐὰν τοῦ Κριοῦ ὡροσκοποῦντος καθὼς πρόκειται Κρόνος Τοξότῃ τύχῃ μοίρᾳ ιγ΄ ἢ καὶ ιβ΄ ἢ καὶ κ΄, ζῳδιακῶς μὲν ἀποκέκλικεν· ἐπειδὴ δʼ εἰς ἐπικέντρους καὶ χρηματιζούσας μοίρας ἔβαλε τὴν ἀκτῖνα κατὰ τρίγωνον εἰς τὸν Κριόν, ἀναιρέτης κριθήσεται. ἐὰν δὲ Τοξότῃ εὑρεθῇ μοίρᾳ γ΄ ἢ ζ΄, κατʼ ἀμφότερα οὗτος ἔσται ἀποκεκλικώς, καὶ μοιρικῶς καὶ ζῳδιακῶς, καὶ οὐκ ἐστιν ἀναιρέτης. συμβαίνει δὲ καὶ ἀπὸ [*](9 ἀφερέσεως et αι supra prius V 22 post θ΄ ailquid del. aut corr. in V 23 in mg. κατὰ τὴν ὑποκειμένην μοῖραν V quod quo pertineat nescio 26 fort. γενομένης Vb 32 nonus enim locus est ἀπόκλιμα medii caeli 35 nempe οὕτως)
Τούτων οὕτως ἐχόντων δεῖ καὶ τοὺς ἀνέμους ὑποτάξαι· πρότερον δὲ δεῖ σκοπεῖν, αἷς ἕκαστος μοίραις ὑψοῦται· ἐκ γὰρ τούτων ἡ διάκρισις γινώσκεται. ὁ μὲν οὖν Ἥλιος ὑψοῦται περὶ μοῖραν ιθ΄ τοῦ Κριοῦ, ἡ δὲ Σελήνη περὶ τὴν τρίτην τοῦ Ταύρου, ὁ δὲ Ζεὺς περὶ τὰς ιε΄ τοῦ Καρκίνου, ὁ δὲ Ἄρης περὶ τὴν κη΄ τοῦ Αἰγόκερω, ὁ δὲ Κρόνος περὶ τὴν κα΄ τοῦ Ζυγοῦ, ὁ δὲ Ἐρμῆς περὶ τὴν ιε΄ τῆς Παρθένου, ἡ δὲ Ἀφροδίτη περὶ τὴν κζ΄ τῶν Ἰχθύων. δὲ ταῖς διαμέτροις μοίραις ταπεινοῦνται. οὖν προηγούμενον ἑκάστου ὑψώματος τετράγωνον βόρειον κληθήσεται καὶ ἑπόμενον νότιον. οἷον ἐπεὶ ὁ Ἥλιος ὑψοῦται περὶ μοῖραν ιθ΄ τοῦ Κριοῦ, ἔσται προηγούμενον αὐτοῦ τετράγωνον ἀπὸ ιθ΄ μοίρας τοῦ Αἰγόκερω· ἐὰν οὖν εὑρεθῇ τούτῳ, λέγομεν αὐτὸν βορρὰν ἀναβαίνειν καὶ ὕψος ὑψοῦσθαι· ἀπὸ δὲ ιθ΄ τοῦ Κριοῦ ἕως ιθ΄ τοῦ Καρκίνου καταβαίνει τὸν βορράν· ἀπὸ δὲ ιθ΄ τοῦ Καρκίνου ἕως ιθ΄ τοῦ Ζυγοῦ καταβαίνει τὸν νότον· ἀπὸ δὲ ιθ΄ τοῦ Ζυγοῦ ἐως ιθ΄ τοῦ Αἰγόκερω ἀναβαίνει τὸν νότον. Ἐὰν δὲ καὶ τὸν βαθμὸν τοῦ ἀνέμου ζητῶμεν, οὕτως εὑρήσομεν. ἐπεὶ ἕκαστος βαθμός ἐστι μοιρῶν ιε΄, ἀπὸ τῆς ἑκάστης μοίρας λαβὼν διάστημα τοῦ ἀστέρος καὶ ἐκκρούσας τὸ ιε΄ ἐπιγνώσομαι. οἷον ἔστω Ἥλιος Ὑδροχόου μοίρᾳ κβ΄· λαμβάνω ἀπὸ τῆς ιθ΄ τοῦ Αἰγόκερω ἕως κβ΄ Ὑδροχόου· γίνονται λγ΄ ἀφαιροῦμεν τὰς δὶς ιε΄ μοίρας λ΄, οἵ εἰσι βαθμοὶ θ΄. λοιπαὶ γ΄, ὥστε εἶναι τὸν Ἥλιον τῆς τοῦ βορρᾶ ἀναβάσεως ἐπὶ βαθμοῦ τοῦ ἀνέμου γ΄. τοῦτο μὲν οὖν ὑποδείγματος χάριν ἐκτιθέμεθα· καὶ ἐπὶ τῶν ἀνέμων τῶν λοιπῶν λογισαμένους τό τε βόρειον καὶ νότιον ἡμικύκλιον ὡσαύτως χρὴ πραγματεύεσθαι τόν τε ἄνεμον καὶ τὸν βαθμόν. ἐπὶ πάσης οὖν γενέσεως ἐπιγνῶναι δεῖ, πότερον Ἥλιος ἢ ἡ Σελήνη ἢ ὡροσκόπος ἀφέτης ἐστὶ καὶ ποῖον ἄνεμον τρέχει καὶ οὕτως τοὺς λοιποὺς ἀστέρας συνορᾶν. ἐὰν γάρ τισι τινες τὸν αὐτὸν τῷ ἀφέτῃ ἄνεμον τρέχωσιν, ἔσονται οἰκεῖοι καὶ συμπαθεῖς καὶ μάλιστα τοῖς ἰδίοις χρόνοις· κρείσσονες δὲ καὶ ἐπωφελεῖς, ἐὰν καὶ ἀνατολικοὶ [*](23 ἑκίστης non verum 34 ἐὰν] V)