Anthologiarum libri

Ὑποτάξομεν δὲ καὶ ἄλλως, πότερον πλήρη τίς χρόνον διέμεινεν τῇ γαστρὶ ἢ τὸν ἐλάσσονα, ὅπως τε οἱ ἀφανισμοὶ καὶ τὰ ἐκτρώματα γίνονται καὶ δυστοκίαι καὶ νεκρώσεις ἥ τε τῶν ἑπταμηνιαίων γέννα. ἐστι δὲ ἡ εὕρεσις οὕτως.

Λαμβάνω πάντοτε τὸν πρὸ τῆς γενέσεως ἐνιαυτὸν καὶ τὸν μῆνα τὸν γεννητικὸν καὶ τὴν ἡμέραν, καὶ ψηφίζω τὴν Σελήνην· καὶ ἐπιγνούς, ποίῳ ζῳδίῳ εὑρέθη, σημειοῦμαι. ὁμοίως καὶ μετὰ τὸν γεννητικὸν τοῦ δευτέρου ἐνιαυτοῦ λαβὼν καὶ τὸν μῆνα καὶ τήν ἡμέραν καὶ ψηφίζω πάλιν τὴν Σελήνην καὶ εὑρὼν συγκρίνω τῷ πρώτῳ ἔτει. καὶ ἐὰν μὲν εὕρω ἀμφοτέροις τοῖς ἔτεσι τὴν Σελήνην κατὰ τὸ τρίγωνον τῆς κατὰ γένεσιν Σελήνης, ἀποφαίνομαι τελείαν εἶναι τὴν σποράν ἐὰν δ᾿ τοῖς δύο ἔτεσιν εὑρεθῶσιν αἱ Σελῆναι κατὰ τετράγωνον πρὸς τὴν κατά γένεσιν, τῆς ἐλαχίστης σπορᾶς ἐφέξει τὸν χρόνον ὁ γεννώμενος, τουτέστιν ἐντὸς σνη΄. ἐὰν δὲ ἡ μὲν τοῦ πρώτου ἔτους Σελήνη τρίγωνος εὑρεθῇ, ή δὲ τοῦ δευτέρου τετράγωνος, ἐντὸς σξθ΄ ἔχει τῆς γαστρὸς τοὺς χρόνους. ἐὰν δὲ ἡ μὲν τοῦ πρώτου κατὰ τετράγωνον, ἡ δὲ τοῦ δευτέρου κατὰ τρίγωνον, καὶ αὐτὸς σξθ΄ ἡμερῶν ἔχει χρόνον. ἐὰν δὲ ἡ μὲν τοῦ πρώτου κατὰ τετράγωνον, ἡ δὲ τοῦ δευτέρου ἀπόστροφος, ἔσται ἄτροφον. ἐὰν δέ πως τοῖς δυσὶ χρόνοις αἱ Σελῆναι εὑρεθῶσιν ἀσύνδετοι πρὸς τὴν τῆς γενέσεως Σελήνην, νεκρὸν ἔσται τῇ γαστρὶ ἢ ἐμβρυοτομηθήσεται καὶ τῇ μητρὶ κίνδυνον ἐπάξει. ἐὰν δὲ καὶ ἐκ τοῦ διαμέτρου εὑρεθῶσιν αἱ τῶν δύο ἐτῶν Σελῆναι σύμφμνοι, ἔσται ἑπταμηνιαῖον. ἐὰν δέ πως ἡ [*](1 τρίγωνον usque ad ἑπταμήνων v. 5 rursus in V ὼροσκόπον M] ὥρας V 3 οὕτως V 4 τόπος V ἀγωγὴν ὑφ᾿ ἡμῶν M 5 om. M 6 seqq. in MS extant 〈ὑ〉ποτάξωμεν M 7 ἐλάσσονα (vel ἐλέχιστον) S] ἥμισυν M 8 δυστοκυῖαι S 11 γεννηματικόν M ut solent; item v. 13) [*](13 τοῦ δευτέρου ἐνιαυτοῦ] τουτέστι δύο ἐνιαυτῶν MS λ. τὸν μ. πάλιν τ. ὴ. φηφίζω τὴν σ. M; secutus sum S nisi quod del. καὶ 14 εὑρὼν] ὁρῶν MS 15 μὲν om. M τοῖς] τὴν Ma 18 κατὰ M] κατὰ τὸ S 19 ἐλαχίστης S] U+2220΄ (i. e. ἡμισείας) M γινόμενος S 28 αὐτὸς] nempe οὕτως ἐντὸς ante σξθ΄ S 24 δὲ τοῦ μὲν πρ. M 27 ἐμβριοτμηθήσεται S 29 ἕσται om. M ἑπταμηνιαῖοι MS)

Τοῦτον τὸν τόπον οἱ παλαιοὶ μυστικῶς καὶ σκοτεινῶς διέγραψαν, ἡμεῖς δὲ τηλαυγέστερον.

Περὶ μὲν οὖν προτρεπτικῶν καὶ διδασκαλικῶν λόγων τῷ πρώτῳ συντάγματι ἐδηλώσαμεν καὶ περὶ συγκρατικῆς ἀποτελεσματογραφίας, οὐ τοσοῦτον τῇ περὶ τὸν λόγον κακοζηλίᾳ ἐνεχθέντες, ὅσον τῇ περὶ τὴν ἐμπειρίαν ἐνεργείᾳ. νυνὶ δὲ ἀκολούθως περὶ καθολικῶν ὑποστάσεων καὶ διαφοράς τόπων ὑποτάξομεν.

Τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου κατὰ διαφοράν καὶ οἰκειότητα τεταγμένου εὕρομεν αἱρέσεις δύο, Ἡλίου τε καὶ Σελήνης, ἡμερινὴν καὶ νυκτερινήν. ὁ μὲν γὰρ Ἥλιος πυρώδης ὑπάρχμων προσῳκειώθη Κριῷ Λέοντι Τοξότῃ, ὅπερ αὐτοῦ τρίγωνον προσωνομάσθη ἡμερινόν· ἔστι δὲ καὶ αὐτὸ φύσει πυρῶδες. Δία δὲ καὶ Κρόνον τῇ ἰδίᾳ αἱρέσει προσηρμόσατο συνεργοὺς καὶ φύλακας τῶν ὑπ᾿ αὐτοῦ τελουμένων, τὸν μὲν Δία ἀντίμιμον ἑαυτοῦ καὶ διάδοχον τῆς βασιλείας ἀγαθῶν αἱρέτην καὶ δόξης τε καὶ ζωῆς δοτῆρα, τὸν δὲ Κρόνον ὑπουργὸν κακίας καὶ ἐναντιωμάτων καὶ χρόνων ἀφαιρέτην. ἐστι μὲν οὖν τοῦ προκειμένου τριγώνου ἡμέρας μὲν δεσπότης Ἥλιος, νυκτὸς δὲ κατὰ διαδοχὴν ὁ τοῦ Διός, ἀμφοτέροις δὲ Κρόνος συνεργεῖ.

Ἑξῆς δὲ τοῦ ἑπομένου τριγώνου γεώδους ὑπάρχοντος Ταύρου Παρθένου Αἰγόκερω Σελήνη περίγειος οὖσα τὴν οἰκοδεσποτείαν ἐκληρώσατο. ἔσχε δὲ συναιρετιστὰς Ἀφροδίτην καὶ Ἄρεα, Ἀφροδίτην μὲν εἰκότως εἰς τὸ εὐεργετεῖν καὶ δόξας καὶ χρόνους μερίζειν, [*](2 sq. om. M 6 τοσ. περὶ τὸν ζῆλον κακ. M 7 τὴν om. M 9 om. M 11 εὑρέσεις M τε om. S 12 προσοικειώθη S 15 προσηρμόσαντο S 16 ἀντίτιμον Rad. 17 ἀγαθὸν M καὶ prius om. M 19 τετραγώνου S 20 ὁ Ἥλιος M 22 λειπομένου S 24 ἔχει M 25 χρόνους κ. δόξας M)