De signis Odysseae

1.

τῇ δ’ ἄρ’ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε.

*) [ἡ διπλῆ ὅτι] ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ PVBQ. cf. ad β 6. F. Ar. 35.

13.

δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε.

15.

τῷ δ’ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιιν οἴκῳ ἐν Ὀρσιλόχοιο.

†) νῦν ἐπὶ τῇ Λακωνικῇ χώρᾳ, ἧς μέρος κατὰ τοὺς ἡρωϊκοὺς χρόνους ἡ Μεσσήνη BQ. cf. ad δ 1. Β 502. 582. L. Ar. 235. Notatus fuit praeterea v. 15 ex meris spondeis compositus cf. ad Λ 130. Eust. 1899, 55 et fuit diple periestigmene contra Zenodotum, quod pro Ὀρσιλόχοιο scripsit Ὀρτιλόχοιο, v. ad γ 489.

22. not. 1.

29.

ἐπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν.

*) [ἡ διπλῆ ὅτι] ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ B. cf. ad φ 1.

54.

αἴνυτο τόξον || αὐτῷ γωρυτῷ.

Fuit diple ὅτι λείπει ἡ σύν, cf. V ad Ψ 8. F. Ar. 26.

61.

φέρον ὄγκιον.

Notatum fuit vocabulum ἅπαξ εἰρημένον, cf. schol. in V: ἔστι μὲν τῶν ἅπαξ εἰρημένων ἡ λέξις. σημαίνει δὲ ὄγκιον ἀγγεῖον κιστοειδές, ἐν ᾧ ἔκειντο οἱ ὄγκοι. ὄγκοι δέ εἰσιν οἱ πώγωνες τῶν ἀκίδων· καὶ ἐν ἄλλοις ὡς δὲ ἴδεν νευρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας (Δ 151). cf. Eust. 1899, 1. Apoll. l. h. 118, 20.

62.

ἀέθλια τοῖο ἄνακτος.

De vocabulo τοῖο ἀντὶ τοῦ τοιούτου, οὐχ ὡς οἱ γλωσσογράφοι πάντως ἀγαθοῦ v. ad δ 206. V habet τοῦ ἰδίου.