De signis Odysseae
Aristonicus of Alexandria
Aristonicus. Aristonici Περὶ Σημίων Ὀδυσσείας. Carnuth, Otto, editor. Leipzig: Hirzel, 1869.
501.
ὦ Κίρκη, τίς γάρ.
*) [ἡ διπλῆ ὄπι] ἀπὸ τοῦ γὰρ ἤρξατο H. cf. α 337 et exempla ibid.
509.
ἐνθ’ ἀκτή τε λάχεια.
Fuit diple periestigmene, quod Zenodotus scripsit ἐλάχεια cf. BHQT: βαθεῖα, εὔγεως, εὔσκαφος. οὐ δεῖ δὲ γράφειν ἐλάχεια (sic Zenod. cf. ι 116), οὐ γὰρ εἰκὸς ἐλάχιστον ἀκούειν τῆς Περσεφόνης τό τέμενος. οὐκ ἄτοπον δὲ περὶ τὴν ἀκτὴν εἶναι ἄλσος. πολλὰ γὰρ εὕροι τις ἂν ἄλση ἐπιθαλάσσια.