Quaestiones

Εἰ ἐφ’ ἡμῖν ἐστι τοῦτο, οὖ τὸ ἀντικείμενον μὴ ἐφ’ ἡμῖν, τὸ οὖ τὸ ἀντικείμενον μὴ ἐφ’ ἡμῖν, ἐκεῖνο οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. τοῦ δ’ ἐφ’ ἡμῖν τὸ ἀνἐν [*](2 τοῖς G2: ἄυτοῖσ sic V: αὐτοῖς G¹BFSa: τοῖς coni. Sp. 4 αὐτῇ GB: αὐτη V: αὕτη GSa θείων scripsi: οἶον libri τοῖς ⟨εἴδεσι⟩ scripsi: post τοῖς rasura 4—5 litt. V ἐναντίως scripsi: ἐναντίων libri: ἐναντίοις Sp. 4. 5 εἰδοποιεῖται Vict. 5 τούτοις scripsi: τούτων libri ἐναντίων F¹H Sp.: ἐναντίον VSGF2a 17 τοιούτου] οὐρανίου Schwartz 8 διάθεσις] θέσις Vict. 9 ἄστρων Sp. 10 pr. καὶ om. aSp. 11 σιτια V 13 τῆς Vict.: τοῖς libri καταλειπομένης Sp.: καταλειπομένοις libri 14 ἧπερ Vict.: ἅπερ libri 19 δὲ scripsi: τε (sic) VH: τε SBaSp.: om. 19. 20 αὐτοῖς καὶ τὸ εἶδος m1 signis adpositis ita colloc.: καὶ τὸ εἶδος αὐτοῖς V: αὐτοῖς καὶ τὸ εἶδος B: καὶ τὸ εἶδος αὐτοῖς FSGa Sp. 21 διαφοράν FGaSp.: διαφοραι (sic) V: διαφορᾷ BH: διαφορά 8 26 αὐτοῖς V 28 εἰ τοῦ ἐφ’ ἡμῖν τὸ tabula: εἰ τοῦτο (εἰ H) ἐφ’ ἡμῖν οὗ τὸ libri οὐδὲ τὸ αὐτὸ tabula 29 ἐφ’ἡμῖν, οὐδὲ circumscripsi 30 μὴ del. V2S²: om. aSp. οὖ το V 31 τοῦ V²S2B: τοῦτο V¹S¹GGa. Sp.: τὸ VH: οὗ τὸ SHa Sp.)

τικείμενον οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν, τῷ γὰρ ἐφ᾿ ἡμῖν τὸ οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν ἀντικείμενον. οὐδὲ τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν. εἰ δὲ τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν μὴ ἐφ᾿ ἡμῖν, οὐδέν ἐστιν ἐφ᾿ ἡμῖν. καθ᾿ ὃ ἐφ᾿ ἡμῖν ἐστιν, οὗ καὶ τὸ ἀντικείμενον ἐφ᾿ ἡμῖν, κατὰ τούτους οὐδέν ἐστιν ἐφ᾿ ἡμῖν. ἢ ψεῦδος τὸ εἰ μὴ τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν τὸ εἶναι ἐφ᾿ ἡμῖν, οὐδέν ἐστιν ἐφ᾿ ἡμῖν. τὸ μὲν γὰρ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι ἐν τῇ φύσει ἡμῶν καὶ τῇ οὐσίᾳ ἂν οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν ἐστι, ὥσπερ οὐδὲ τὸ λογικοῖς εἶναι, τὰ μέντοι πράγματα οἷς χρώμεθα κατὰ τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν, ταῦτα ἐφ᾿ ἡμῖν. ούτων γὰρ καὶ τὰ ἀντικείμενα ἐφ᾿ ἡμῖν. τὸ μὲν γὰρ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν, τὸ δὲ περιπατῆσαι ἐφ᾿ ἡμῖν, ὅτι καὶ τὸ μὴ περιπατῆσαι. καὶ γὰρ ἴδιον τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἐφ᾿ ἡμῖν οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν διὰ τούτου, τὸ δὲ ἐφ᾿ ἡμῖν δῆλον. ὡς οὖν τὰ ἀντικείμενα ἐφ᾿ ἡμῖν, ταῦτα καὶ αὐτὰ ἐφ᾿ ἡμῖν, ὅτι μὴ ἐφ᾿ ἡμῖν ἐν τοῖς πρακτοῖς. οὐ πρακτὸν δὲ τὸ εἶναί τι τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν ἐν τοῖς βουλευτοῖς καὶ τοῖς ἐνδεχομένοις καὶ ἄλλως ἔχειν. οὐκ ὄντος δὲ ἐν τούτοις τοῦ εἶναί τι ἐφ᾿ ἡμῖν εἰκότως ἡ μὲν δύναμις, καθ᾿ ἥν ἐστιν ἐφ᾿ ἡμῖν, οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν, πρὸς ἃ δὲ χρώμεθα τῇ τοῦ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι δυνάμει, ἐφ᾿ ἡμῖν ταῦτα, ὥσπερ καὶ ἡ μὲν χρῆσις τοῦ λόγου ἐφ᾿ ἡμῖν, οὐκ ἐφ᾿ ἡμῖν δὲ ἡ δύναμις τῆς χρήσεως.

Τῷ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι ἀντίκειται τὸ μηδὲν εἶναι ἐφ᾿ ἡμῖν. ἀδύνατον τὸ οὖν τῷ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον. ἀλλὰ μὴν ᾧ τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, τοῦτο καθ᾿ εἱμαρμένην, εἴ γε ταῦτα καθ᾿ εἱμαρμένην γίνεται, οἷς τὰ ἀντικείμενα ἀδύνατόν ἐστιν ἢ εἶναι ἢ γενέσθαι. τὸ οὖν ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι καθ᾿ εἱμαρμένην. τῷ δὲ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι καθ᾿ εἱμαρμένην σώζοιτο ἂν τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν τι εἶναι κατὰ τοὺς ἅπαντα γίνεσθαι καθ᾿ εἱμαρμένην λέγοντας. ἢ οὐκ ἀληθὲς τὸ ᾧ τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, τοῦτο εἶναι καθ᾿ εἱμαρμένην. εἰ μὲν γὰρ ταὐτὸν ἦν τὸ ἐξ ἀνάγκης τῷ καθ᾿ εἱμαρμένην, ἦν ἂν ὥσπερ τοῦ ἐξ ἀνάγκης ὁρισμὸς τὸ ᾧ τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, οὕτως καὶ τοῦ καθ᾿ εἱμαρμένην. ἐπὶ πλέον δὲ τὸ ἐζ ἀνάγκης τοῦ καθ᾿ εἱμαρμένην· οὐ γὰρ πᾶν τὸ ἐξ ἀνάγκης καθ᾿ εἱμαροὐδὲ [*](2 αὐτὸ τὸ G: οὐδὲ τὸ αὐτὸ (αὐτὸ s. v.) F ἡμτν V¹FS: ἡμῖν ἄρα ἐφ᾿ ἡμῖν B2S2a Sρ.: ἡμῖν ἄρα V2B1 Vict. H 3 ὃ V¹: οὓς ἄρα V²B2S2Ha Sp.: ἄρα G: οὓς οὖν ἄρα F 4 pr.  ἐφ᾿] μὴ ἐφ᾿ Vict. τοῦτο Diels ἢ add. V2S2BHa Sp. 5 τὸ ἐφ᾿ VB¹S¹H Vict.: ἐφ᾿  B2S2a: μὴ τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν τι coni. Sp. 10 καὶ τὸ μὴ B²S2a Sp.: μὴ καὶ τὸ VHB¹FS1 11 ἐφ᾿ ἡμῖν (μ in lit.) δῆλον ὡς οὖν τὰ VHB: ἐφ᾿ ἡμῖν ἐφ᾿ ἡμῖν δῆλον ὡς οὖν τὰ H (γρ.) GFSa: ἐφ᾿ ἡμῖν ἐφ᾿ ἡμῖν δῆλον οὖν ὧν τὰ Vict. Sp.: apodoseos initium videtur δῆλον ὡς ὧν τὰ, protasis fortasse καὶ γὰρ εἰ δι᾿ οὗ τ. ἀ. τ. ἐφ᾿ ἡμῖν [οὐκ] ἐφ᾿ ἡμῖν δ. τ. τόδε ἐφ᾿ ἡμῖν 12 μὴ] exspectas τὰ 13 alt. τό del. Sp. fortasse ⟨οὐδ᾿⟩ ἐν 14 τοῦ Sp.: τὸ libri 15 ἃ add. Vict. 20, 21 ἀδύνατὸν (sic) τὸ οὖν V: ἀδύνατον τὸ οὖν BFS1B1: τὸ οὖν B²S2a Sp.: fortasse καὶ δυνατόν. τὸ οὖν 21 τὸ post εἷναι del. Sp. 24 τῷ scripsi: τὸ libri 25 σώζοιτο] σώζοι τὸ V: σώζοι ἂν τοὺς Sp. κατὰ τοὺς ἅπαντα scripsi: κατ ὑσίαν (sic, supra τ m1 α) πάντα V: κατὰ οὐσίαν πάντα ceteri 27 τὸ] τῷ H 27. 28 τῷ καθ VB Vict. Sp.: τὸ καθ᾿ HSa: τὸ οὐ καθ F 28 ἦν add. Sp. τοῦ om. a τὸ ᾧ τὸ H Vict. B Sp.: τὸ τὸ· sic V: τῶ τὸ FSa)

μένην. τέσσαρα γοῦν τὰ δὶς δύο ἐξ ἀνάγκης, οὐ μὴν καθ᾿ εἱμαρμένην, εἴ γε ἐν τοῖς γινομένοις τὸ καθ᾿ εἱμαρμένην, ὥστ᾿ οὐκέτ᾿ ἂν ὁρισμὸς εἴη τοῦ καθ᾿ εἱμαρμένην ὁ λόγος ὁ λέγων, οὗ τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, ἀλλ᾿ ὑπάρχοι μὲν ἂν καὶ τοῦτο τοῖς καθ᾿ εἱμαρμένην, ἐπεὶ καὶ αὐτὰ ἀναγκαῖα, οὐ μὴν ὡς ἐπ᾿ ἴσης αὐτοῖς εἶναι. εἰ δὲ μὴ ἐπ᾿ ἴσης, οὐκ ἐπιστρέψει. οὐ δεῖται πάντως τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, τοῦτο καθ᾿ εἱμαρμένην, ἀλλὰ ἀναγκαῖον τοῦτο, οὗ γὰρ ὁρισμὸς ὁ προειρημένος λόγος. τὸ ἐφ᾿ ἡμῖν δή ἐστιν ἀναγκαῖον μέν, ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῇ οὐσίᾳ τινὸς ὃν ἀναγκαίως αὐτῷ ὑπάρχει, οὐ μὴν καθ᾿ εἱμαρμένην. οἷς γὰρ καθ᾿ εἱρμὸν αἰτίων γινομένοις τὸ ἀντικείμενον ἀδύνατον, ταῦτα εἴη ἂν καθ᾿ εἱμαρμένην.