Physiognomonica
Adamantius Judaeus
Adamantius, Scriptores physiognomonici Graeci et Latini, Volume 1, Foerster, Teubner, 1893
Κοῖλοι πάνυ ὀφθαλμοὶ οὐκ ἐπαινετοί· ὁπόσοι δὲ κοῖλοι ὄντες ὥσπερ ὕδωρ ἐν ἀγγείῳ 〈ἡμιδεεῖ〉 ὑπο- κινοῦνται, εἰ καὶ μεγάλοι εἶεν, οὐ πονηροί, εἰ μή τι ἄλλο σημεῖον κατηγοροίη· τὴν γὰρ κοιλότητα ἥ τε ἰκμὰς καὶ τὸ μέγεθος παραμυθοῦνται· κοίλων γὰρ καὶ μι- κρῶν ἤθη δόλια, ἐπίβουλα ἀνθρώποις, ζήλῳ καὶ φθόνῳ [*](Adam. 1. ante Κοῖλοι titulus περὶ ὀφθαλμῶν κοίλων in x 2. ἡμιδεεῖ inserui coll. p. 136, 5 et phys.lat § 31 semipleno 5. μικρῶν scripsi, qua forma Adam. constanter usus est σμικρῶν Χ )
Τῶν ἐξεχόντων ὀφθαλμῶν, οἳ οὔκ εἰσιν ἐπαι- νετοί, τοῖς μὲν οἴδημα περίκειται κύκλῳ, τοῖς δὲ ὡς [*](Adam. 2. προδοσίαν] καὶ προδοσίαν Pa ἱεροσυλίαν inserui post σημαίνουσιν sententia (1. 8. 14 sq.) excidit nullo in x lacunae signo 4. ὑγρότητι] cave scribas ἀμαυρότητι collata phys. lat. § 31 qui in obscuritate diffluunt cf. p. 337, 1 et 5 ἅμα ὑγρότητι 5. ante Τῶν titulus περὶ ἐξεχόντων ὀφθαλμῶν in MV περὶ ὀφθαλμῶν ἐξεχόντων Sylb. οἳ del. Schneider sequentibus τοῖς in οἷς mutatis )
Ὀφθαλμοὶ μικροὶ παλλόμενοι κακομηχάνους καὶ δολίους, μεγάλοι δὲ ἀνοήτους καὶ μάργους ἐλέγχουσιν. ὅσοι δὲ ὥσπερ ἐκθρώσκοντες πάλλονται, κακοὶ οὗτοι, ἐὰν μὴ μεγέθους εὖ ἔχωσι καὶ ὑγρὸν καὶ λαμπρὸν βλέ- πωσιν· οἱ γὰρ τοιοῦτοι ὀφθαλμοὶ νοήματα ἁδρά, ὑψηλά, δραστήρια ἔργων μεγάλων παρέχονται, τόλμης καὶ μεγαλονοίας εἰς ἄκρον ἥκοντες, ὀργῆς δὲ ἀκρατεῖς καὶ μέθης, μεγάλαυχοι, κουφόνους, οὐ πόρρω ἐπιληψίας, κλέος δὲ ἔχειν ὀρέγονται μεῖζον ἢ κατʼ ἀνθρώπους, ὥσπερ ὁ Μακεδὼν Ἀλέξανδρος. περιοιδοῦντες φθαλ- μοὶ ἀστεργεῖς, ὠμόφρονες , γαστρίμαργοι, λάγνοι, κι- [*](Adam. 1. ante Ὀφθαλμοὶ titulus περὶ ὀφθαλμῶν παλλο- μένων in x 5. νοήματα om. M ἤθη Ba 6. δραστήρια] καὶ δραστήρια Pa 8. κουφόνους scripsi e S V κουφόνοι M cf. κρυψίνους p. 333, 1 cf. Bekker Anecd. p. 1196, 23 sq. Et. M. p. 606, 25. Iacobs ad Auth. Pal. I, 106, 13. 9. δὲ| δ᾿ V )