De venenatis animalibus eorumque remediis

οἱ δὲ λεγόμενοι δρυίναι ὄφειϲ πλεονάζουϲιν μᾶλλον κατὰ τὸν 1 Ἑλλήϲποντον, ἐμφωλεύουϲι δὲ ἐν ταῖϲ τῶν δρυῶν ῥίζαιϲ, ὅθεν καὶ δρυίναι λέγονται. εἰϲὶ δὲ δυϲώδειϲ, διὸ καὶ μὴ ὁρώμενοι γνωρίζονται, ἔνθα εἰϲίν· ἔϲτι δὲ ὡϲεὶ πηχῶν β, καταπίμελοϲ δέ, φολίϲιν καθ᾿ ὅλον τὸ ϲῶμα πεφρουρημένοϲ τραχυτάταιϲ· ἐν δὲ ταύταιϲ ταῖϲ φολίϲιν ἐμφωλεύειν φαϲὶν μυίαϲ τὰϲ χαλκοπτέρουϲ, αὗται δὲ ἀναιροῦϲιν τοὺϲ ὄφειϲ.

τοῖϲ οὖν ὑπὸ τούτων δηχθεῖϲιν παρακολουθεῖ | τάδε· οἴδημα 2 μελανίζον, ἄλγημα ϲφοδρόν, νομή, παρακοπή, ξηρότηϲ ϲώματοϲ, λυγμόϲ, ἔμετοϲ χολωδῶν, οὔρων ἐποχή, ἀφωνία, κάροϲ, τρόμοϲ καὶ μετὰ ῥωγμοῦ θάνατοϲ, τοῖϲ δὲ πατήϲαϲιν αὐτὸν ἐκδορὰ ϲκελῶν καὶ οἰδήματα, καὶ καθ᾿ ὅλου κατὰ νέκρωϲιν τῶν δηχθέντων τόπων ὁ θάνατοϲ τοῖϲ πλείϲτοιϲ· οὕτω δὲ δυναμικώτατοϲ ὁ ἰόϲ, ὡϲ καὶ τοὺϲ θεραπεύονταϲ ἰατροὺϲ τὰϲ χεῖραϲ βλάπτειν.

βοηθεῖ δὲ καὶ τούτοιϲ ἀριϲτολοχία μετ᾿ οἴνου πινομένη καὶ ἡ 3 τρίφυλλοϲ πόα, ῥίζα τε ἀϲφοδέλου παραπληϲίωϲ λαμβανομένη, καὶ δρυὸϲ πάϲηϲ ὁ καρπὸϲ πινόμενοϲ καὶ καταπλαϲϲόμενοϲ ἀρήγει· [*](9 SIM. Nic. Th. 411 sq. (ex Apollod.) ; Ael. n. a. VIII 7 (e Sostr. Apollod. cf. O. Schneider Nic. 195); Gal. XIV 234; Ps. D. 11 (70); Paul. Aeg. V 15.) [*](9 EXC. Aet. XIII 29.) [*](24 SIM. Ps. D. 29 (87); Paul. Aeg. V 15.) [*](2 δίδοται P: δίδου Aet.: correxi ϲὺν addidi ex Aet. 3 ἀριϲτολοχίαϲ β P: correxi ἢ (alt.) fort. delendum κράματι ὀξυκράτου D κυάθοιϲ δυϲίν DA, fort. recte 4 post οἴνῳ add. A ἢ κάρδαμον ἄγριον ἢ καρπὸϲ ἀϲφοδέλου ἢ τὸ ἄνθοϲ ἢ μαράθρου ϲπέρμα ϲὺν οἴνῳ 5 ἐπιτιθέϲθω addidi 6 ἀναφυραθεῖϲα P: λεία φυραθεῖϲα D 7 ὁ addidi 10 δρυίνοι Aet. 13 ἔϲτι addidi ex Aet. post β add. τὸ μῆκοϲ Aet. φολίϲι Aet.: φαϲιν P: correxi 14 πεφρουρημένοϲ Aet.: περιφρουρημένοϲ P 15 μυίαϲ Aet.: μυϊϲ P 17 τούτων Aet.: τούτουϲ P 18 ϲτόματοϲ Aet., at cf. Nic. Th. 428 19 χολωδῶν ἢ αἵματοϲ Aet.: 20 ῥωγμόϲ, νέκρωϲιϲ τῶν δηχθέν- των τόπων, τοῖϲ δὲ πλείϲτοιϲ καὶ θάνατοϲ Aet. fort. αὐτοὺϲ 21 καὶ addidi δηχθέντων addidi ex Aet. 24 βοηθεῖϲ P: correxi 25 παρα- λαμβανομένη A 26 post καρπὸϲ additit λεῖοϲ A)

1 ὁ κεγχρίνηϲ ὄφιϲ κατὰ μὲγεθόϲ ἐϲτι πηχῶν β, ϲχήματι δὲ ἀπὸ πάχουϲ ἐπὶ λεπτὸν ἠγμένοϲ, κατὰ δὲ χρόαν χλωρὸϲ καὶ μάλιϲτα κατὰ τὴν κοιλίαν, ὡϲ κέγχρῳ κατὰ τὸ χρῶμα ὁμοιοῦϲθαι, διὸ 〈καὶ〉 κεγχρίαν αὐτόν τινεϲ ὠνόμαϲαν. ἄλλοι δἐ φαϲιν μὴ κατὰ τοῦτο αὐτὸν κεγχρίαν λέγεϲθαι, ἀλλ’ ὅτι μάλιϲτα ἑαυτοῦ ἀλκιμώτεροϲ γίνεται, ὅταν ἡ κέγχροι. θάλλῃ. ἐν δὲ τῷ ἀμύνεϲθαι ἀκοντίζων ἑαυτὸν προϲέρχεται καὶ οὕτω πλήττει, ἔνθεν καὶ ὠνόμαϲται ἀκοντίαϲ.

2 παρέπεται δὲ τοῖϲ ὑπὸ τούτου δηχθεῖϲιν, ἃ καὶ ἐπὶ τῶν ἐχεοδήκτων, καὶ ἔτι χαλεπώτερα, ὥϲτε καὶ ϲηπεδόναϲ καὶ ἀπόρρευϲιν ϲαρκῶν ἐπακολουθεῖν, καὶ δεινότερον αὐτοῖϲ τὸν θάνατον ἐπιγίνεϲθαι. τὰ δὲ βοηθήματα ὅμοια τοῖϲ τῶν ἐχεοδήκτων καὶ τῶν | ἄλλων τῶν ὁμογενῶν τῶν τὰ ὅμοια νοϲήματα παρεχόντων.