De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

4 λευκαίνεται δὲ οὕτως· λαβὼν τῆς ἀργυρίτιδος λεγομένης, εἰ δὲ μή γε, τῆς ἄλλης θραῦσον εἰς μεγέθη κυάμων ὅσον χοίνικα Ἀττικήν, βαλών τε εἰς καινὴν χύτραν ἐπίχει ὕδωρ, προσεμβάλλων πυρῶν λευκῶν χοίνικα καὶ ἰδίᾳ ἐν ὀθονίῳ καθαρῷ ἀραιῷ κριθῶν δράκα δήσας ἀπὸ τοῦ ὠτὸς τῆς κύθρας κρέμασον, ἕψε τε, ἕως ἂν ῥαγῶσιν αἱ κριθαί.

5 εἶτα κατεράσας πάντα εἰς κρατῆρα πλατύστομον, τοὺς μὲν πυρούς ῥῖψον χωρίσας, τὴν [*](2 σπανή LHEDi: ἰσπανή Orib. ἐν (in ras), post ἐν c. 14 litt. del. E2 δικαρχία (δικαρ in ras.) E2 post Δικ. add. καὶ ἐν καμπανίᾳ Di, superscr. H2: τῆς καμπανίας coni. Sar. ἐν σικελίᾳ E post σικελίᾳ addidit καὶ ποτιόλους καὶ βαίας Di, cf. Pl. l. s. 3 ἐν τοῖσδε τοῖς Di: τοῖσδε post γεννᾶται add. A, superscr. H2 τούτοις addidi ex E μολύβων PL: μολιβδῶν QDi: μολίβου E 4 ἀποστίλβουσα Orib.E 5 πελιὰ] ἐν Σικελίᾳ DiH, at cf. Dl fusca vero argiritis dicitur: πολιὰ coni Salm. hom. 224 6 σκαλαυρίις E: σκαλανθρίς Orib.: καλαυρῖτις reliqui: calautris Dl: scelerelythris Pl. l. s. 108: Λαυρῖτις coni. Fallopius: correxi 7 μαλακτικήν post παρεμπλαστικήν coll. Orib.E ψυκτικήν om. E ψυκτικήν, παρεμπλαστικήν post ἀπουλωτικὴν transpos. Di 8 σταλτικήν om. E ὑπερσαρκούντων Orib.E 9 καὶ om. E 10 καῦσις δὲ αὐτῆς (om. οὕτως) E αὐτὴν οὕτ. om. Orib. οὕτως PF: οὑτωσί L: οὕτω H: om. Di καταθραύσας αὐτὴν Orib. μέγεθος L 11 καὶ (pr.) addidi e Di ἐπιθεὶς PL: ἐπιτίθει H: ἐπίθει F: ἐπίθεες EDi 12 προσκειμένην Orib. 13 σβέσαντες Orib.E πάλιν om. Di 14 τὰ αὐτὰ E ποιήσαντες Orib EDi 16 οὕτω EDi 16 εἰ] ἠ P κατάθραυσον Orib. Di: κατάθραυστον E .κυάμου Q ὅσον] ὡς L: ὅσων P 17 καὶ βαλὼν /////// (3 litt. del. E2) E προσεμβαλὼν //////// (5 litt. del. E2) χοίνικα λευκῶν πυρῶν E 19 ἀραιῷ καθαρῷ Q: ἀραιῷ om. Orib.E (mg. add. H2) δήσας addidi e Di: ἢ καὶ Orib.: καὶ L κρεμάσας ἕψε Orib.: κρέμασον om. Di 20 τε scripsi: om. Di: δὲ reliqui καταράσας Orib.: μετεράσας E 21 πλατύστομον καινὸν QDi χωρίς O)

59
δὲ λιθάργυρον ἐπιχέας ὕδωρ πλῦνε βιαίως ταῖς χερσὶ προστρίβων ἅμα, εἶτα ἀνελόμενός τε αὐτὴν καὶ ξηράνας τρῖβε ἐν θυίᾳ Θηβαικῇ ἐπιχέων θερμὸν ὕδωρ, ἕως ἂν διαλυθῇ, καὶ ἀπηθήσας τὸ ὕδωρ πάλιν τρῖβε δι᾿ ὅλης τῆς ἡμέρας· εἰς ἐσπέραν δὲ ἐπιχέας ὕδωρ θερμὸν ἔασον, καὶ πρωὶ ἀπηθήσας ἄλλο ἐπίχει καὶ ἀπήθει τῆς ἡμέρας τρίς· τοῦτο ποίει ἐπὶ ἡμέρας ἑπτά.