De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

3 ἔνιον δὲ καὶ ἁλῶν τοῖς ἓξ κεραμίοις ξέστας ἐμβάλλουσι δέκα, οἱ δὲ ἅλμης κεράμιον, δυσμετάβλητον καὶ εὐκοίλιον ἔσεσθαι διανοούμενοι. οἱ δὲ καὶ θύμον καὶ μάραθον προυποτιθέασι τῷ πυθμένι, εἶτα τὰς ἰσχάδας, καὶ ἐναλλὰξ τοῦτο ποιοῦσιν, ἄχρις οὗ πληρώσωσι τὸ ἀγγεῖον.

33 σκευάζεται καὶ ὁ ἐκ τῶν συκομόρμων ὡσαύτως. ὄξος δὲ γίνεται δριμὺ διὰ τὸ μὴ ἐξισχύειν τὴν δύναμιν αὐτῶν φυλάσσειν τὴν γλυκύτητα τοῦ ῥυέντος.

34 ὁ δὲ ῥητινίτης κατὰ τὰ ἔθνη σκευάζεται ποικίλως· [*](1 SIM. Pl. RIv 102 (e S. N.).) [*](23 SIM. Pl. XIV 124. XXIII 46. Cels. II 24.) [*](1 num. cap. χ𝒢q΄ Q: χ𝒢θ Di: λδ E τροχίτης L: trochin Pl: τραχύτης F : τραχίτης EF (ind.): κατορχίτης HDi: cacocru Dl δὲ om. QL δὲ οῖνος E 2 οὕτως ὡς ὁ φοινικίτης H διαφέρων (om. δὲ) E δὲ om. F 3 τοῦ om. QDi 4 λαμβάνονται om. H ad χελιδόνιοι cf. Pl. XV 71 5 λεγόμεναι E φοινίκειαι F: φοινικαί HDi καὶ ὠς προείρηται ἀποβρ. E 6 ι΄ Q 7 τε] δὲ E: om. Di ἐκ τρίτου E ἐκ τοῦ τῶν H 8 ἀποθλίμματος E δὲ, καὶ E 9 λαμβάνεται (sequ. ras. v. 21/2) E post τὸ del. τε (ut videtur) E2 δ΄΄ καὶ ε΄΄ F ὁμοίως ὀξίξον HDi 10 τοῦ om. E 13 μὲν addidi 14 ἐστι ποι- ητικός QDi πεπτικός L 15 q QE συνενβάλλουσιν ξέστας ι E: ξέστας ι ἐμβάλλουσιν Q 16 δυσμετάβλητος καὶ εὐκοίλιος Q 17 προστιθέασι HDi 18 ἰσχιάδας F 19 ἄχρις οὗ ἂν F: ἄχρη ἂν οὗ E: ἄχρις ἂν HDi) [*](20 num. cap. χ𝒢ζ΄ Q: ψ Di: λε E δὲ καὶ QEDi συκομορρέων H: συκο- μώρων L οὕτως H 21 ad ἐξισχύειν cf. Ep. ad Eph 3, 18.) [*](23 num. cap. κ𝒢η΄ Q: ψα Di: λq E ὁ δὲ ῥητινείτης οἶνος E καὶ κατὰ EDi τὰ om. LQ ἔσθη E σκευάζεται om. E ποικίλως addidi)

25
πλεονάζει δὲ ὁ ἐν Γαλατίᾳ διὰ τὸ ἀποξύνεσθαι τὸν οἶνον ἀπεπάντου μενούσης τῆς σταφυλῆς διὰ τὰ ψύχη, εἰ μὴ παραπλακείη πευκίνῃ ῥητίνῃ. κόπτεται δὲ σὺν τῷ φλοιῷ ἡ ῥητίνη, καὶ τῷ κεραμίῳ μείγνυται ἡμικοτύλιον· καὶ οἱ μὲν ἀπηθοῦσι μετὰ τὸ ἀποζέσαι, χωρίζοντες τὴν ῥητίνην, οἱ δὲ ἐῶσι· παλαιωθέντες δὲ γίνονται ἡδεῖς.