De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

3 εὐθετεῖ δὲ πρὸς ἀπεψίας καὶ διαφθοράς τροφῆς καὶ τοὺς ἀπεμοῦντας ταύτην, ἐφʼ ὧν τε πάχος ἔγκειται στομάχῳ ἢ κοιλίᾳ, σπληνικοῖς, ἰκτερικοῖς, καχέκταις, ὑδρωπικοῖς, δυσουροῦσι, δτροφουμένοις, πνευματουμένοις, παραλυτικοῖς, σκοτωματικοῖς, ῥίγεσι χρονίοις, σπάσμασι, καταμηνίων τε ἀγωγός· [*](5 SIM. pl. XIV 106, xx 65. Col. r. XII 33; pallad. XIII 6. cf. Gal). XI 377.) [*](5 EXC. Orib. I 398 D.) [*](1 ἐνσταγῆναι Di post ἐγχυματίζηται add τις E καὶ καθόλου δὲ] καθόλου τε E καὶ om. H: post δὲ coll. LF δὲ om. Di 2 πάντα E ἑλκώσεων HDi post ἐντός add. καὶ κεφαλαλγιῶν καὶ νευρικῶν Di, superscr. H2 δίδοται Di 3 ἡμέραν] ἑκάστην προσαύξων DiE2 (ρος et ων in ras.) 4 β EF διδόασιν πίνειν E ἢ om. Orib. E πλείω Οrib.) [*](5 num. cap. χπβ΄ Q: χπδ Di: ιθ E tit. περὶ ρἴνου τοῦ ἀπὸ σκίλλης Η : οἶνος ἀπὸ σκίλλης F: περὶ οἴνου σκιλλητικοῦ Di οῖνος σκιλλητικὸς E οὕτω QLDi: οὕτως E 6 κόψον L: κόψας reliqui 7 μίαν) α Di 8 καταθὲς L 9, κ HEDi ἔασον ἐμβρέχεσθαι E: ἔασον βραχῆναι Di μεταρράσας QL: μετάρας Ε :μεταβαλὼν Di 10 περισφικώσας Q 11 ὑγρᾷ τῇ σκίλλῃ QDi ἐντέμνοντας E: ἐπιτέμ- νοντα reliqui γογγυλίδος τρόπον Di 12 τρόπον add. QL: τὸν τρόπον E: de- levi διπλασιάσαντας E 13 καὶ (alt.) om. L οὕτως E 14 ἐντετμημένης καὶ κεκαθαρμένης QDi 15 γ EDi 16 καὶ μῆνας ἕξ (q F) ἔασον πωμάσας QDi διυλίσας 0rib, fort. recte 17 ἀποτίθου E 19 ἀψεμοῦντας E ἐν κοιλίᾳ παράκειται ἢ στομάχῳ EDi 20 ἰκτερικοῖς post. ὑδρωπικοῖς coll. QLDi, at cf. Dl spleniticis et ictericis et cacecticis prestat effectum καὶ καχέκταις HDi καὶ ὑδρωπικοῖς HDi δυσουριῶσιν H 22 ῥίγεσι χρονίοις σκοτωματικοῖς QEDi τε] δὲ L)

19
ἥκιστα δὲ νεῦρα λυπεῖ, ἀμείνων δὲ ὁ παλαιότερος· φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ αὐτοῦ τὴν χρῆσιν ἔν τε πυρετοῖς καὶ ἐπὶ τῶν ἐντὸς ἐχόντων ἕλκος.

19 οἱ δὲ διὰ θαλάττης οἶνοι ποικίλως σκευάζονται· οἱ μὲν γὰρ εὐθέως μετὰ τὸ τρυγηθῆναι τὴν σταφυλὴν μειγνύουσι θάλασσαν, οἱ δὲ προθειλοπεδεύουσι καὶ οὕτω πατοῦσι μειγνύντες θάλασσαν, οἱ δὲ σταφιδώσαντες τὴν σταφυλὴν βρέχουσιν ἐν πίθοις μετὰ θαλάσσης καὶ οὕτω πατοῦντες ἐκθλίβουσι· γίνεται δὲ ὁ τοιοῦτος γλυκύς.