De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

5 ἀρήγει δὲ καὶ βρόγχου χρονίαις τραχύτησι, φωνήν τε αἰφνιδίως δασυνθεῖσαν ὕδατι διεθεὶς καὶ ἐπιρροφηθεὶς αὐτίκα ἀποκαθαίρει, κιονίδας τε στέλλει σὺν μέλιτι διαχριόμενος, συναγχικοῖς τε ἀναγαργάρισμα μετὰ μελικράτου ὠφέλιμον, εὐχρουστέρους τε ποιεῖ λαμβανόμενος ἐν διαίτη, βηχί τε ἁρμόζει ἐν ᾠῷ ῥοφητῷ διδόμενος, πλευριτικοῖς δὲ ἐν ῥοφήματι, ἰκτερικοῖς τε καὶ ὑδρωπικοῖς ὠφελίμως δίδοται μετὰ σύκων ξηρῶν. λύει καὶ ῥίγη σὺν πεπέρει καὶ πηγάνῳ καὶ οἴνῳ ποθείς, τετανικοῖς τε καὶ ὀπισθοτονικοῖς ὀβολοῦ ὁλκὴν κηρῷ περιπλάσας δίδου καταπίνειν, βδέλλας τε τὰς προσισχομένας τῇ καταπόσει ἀναγαργαριζόμενος μετ᾿  ὄξους ἀποβάλλει. καὶ τοῖς γάλα τεθρομβωμένον ἔνδον ποιοῦσι καὶ ἐπιληπτικοῖς μετ᾿  ὀξυμέλιτος ληφθεὶς βοηθεῖ.

6 ποθεῖς δὲ σὺν πεπέρει καὶ σμύρνῃ καταμήνια ἄγει, κοιλιακούς τε ἐν ῥαγὶ σταφυλῆς λαμβανόμενος ὠφελεῖ· μετὰ δὲ κονίας ποθεὶς ὠφελεῖ τὰ αἰφνίδια σπάσματα καὶ ῥήγματα· διαλύεται δὲ εἰς τὰ ποτήματα ἀμυγδάλοις πικροῖς ἢ πηγάνῳ ἢ ἄρτῳ θερμῷ. τὸ δὲ ὀπόφυλλον αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ποιεῖ, παρὰ πολὺ δὲ ἔλασσον· ἐσθίεται δὲ μετ᾿  [*](5 SIM.: Zop. (Orib. II 569) Cels. IV 10 (133) Pl. XX 104 D. eup. II 31(242) — Pl. 105 — eup. II 22 (235) — Cels. IV 6 (128) Pl. 105 eup. I 229 (212) —Scrib. L. 199 eup. II (134) 325 — Nic. Al. 369 (ex Apollod.) Scrib. L. 197 eup. II 159 (335) Pl. 105 — Pl. 105 eup. I 18 (103) — Zop. (Orib. II 597) Pl. 101 eup II 77 (288) — eup. II 34 (247).) [*](17 EXC. Orib. XII s. v. (διαλύεται — σιλφίῳ).) [*](1 πωλύπας PV: πολύπας E (πόλυπας corr. E2): πολύποδας reliqui χαλκοθ ἄνθους E: χαλκάνθης FHDi: χαλκάνθου D. eup. I 159 (176) 2 ἐκισπᾶται (om. δὲ) FHDi σὺν σαρκολαβίδι HDi δὲ (alt.) om. E βρόγχων Di: βρόχου V 4 τε om. 0Di 5 διαχριόμενος E (δια eras. E2) τε] δὲ E 6 ὠφέλιμος FH τε om. 0Di 8 δὲ] τε FHDi ῥοφήμασι HDi τε] δὲ E: om. Di 9 σὺν πηγάνῳ καὶ πεπέρι καὶ οἴνῳ ποθεὶς E πηγάνῳ] λιβάνῳ FHDi: cum pipere et ruta bibitus addito vino tipicos frigores excludit Dl 10 τε] δὲ E 11 κηρῷ om. FHDi cf. D. eup. I 229 (212) ὀπὸς σιλφίου περιπλασθεὶς κηρῷ ἀντὶ καταποτίου [sc. τετανικοῖς ἁρμόζει) τε] δὲ Di προσπεπλασμένας E 13 ἔνδον om. E ποιοῦσι] πιοῦσι FEH: ποθεὶς Di: coagulatum lacte stomaco solvet Dl ἐπιληπτικοῖς τε E 14 μετ᾿  ὀξυμέλιτος ἢ ὀξυκράτου ποθεὶς E δὲ] τε E 15 καὶ κοιλιακοὺς σὺν ῥαγὶ (ῥα in ras.) E λαμβανόμενος σταφυλῆς Di 16 κονίας (superscr. λιστίβας m. rec.) PV: μετὰ κονίας ὑλιστῆς D. eup. I 34 (247) 17 καὶ om. FHDi 18 post θερμῷ inser. ἢ μέλιτι ἢ ὕδατι Orib. τὸ δὲ φύλλον PV: τῶ δὲ ὀπῶ τῶν (τὰ superscr. E2) φύλλων (λα corr. E2) E: ὁ δὲ ὀπὸς τῶν φύλλων FHDi correxi coll. Dl opofilon vero simile efficacia habet: Orib. τὸ δὲ ὀπόφυλλον τὰ αὐτὰ ποιεῖ: D.eup. I 67 (127). I 18 (103). II 31 (242) saepius 19 αὐτοῦ PF: om. reliqui τὸ αὐτὸ E: αὐτὰ μὲν Di ἔλαττον Orib. δὲ (alt.) om. VE (add.) E2))

97
ὀξυμέλιτος ἁρμόζον τοῖς περὶ ἀρτηρίαν, μάλιστα δὲ ἀποκοπεῖσιν ἤχοις. χρῶνται δὲ αὐτῷ καὶ μετὰ θριδάκων ἐσθίοντες ἀντὶ εὐζώμου.

λέγεται δὲ καὶ ἑτέρα μαγύδαρις γεννωμένη ἐν Λιβύῃ, ῤίζα παρομοία σιλφίῳ, ἧττον δὲ παχεῖα καὶ δριμεῖα καὶ χαύνη καὶ ὀπὸν μὴ ἔχουσα, ποιοῦσα δὲ τὰ αὐτὰ τῷ σιλφίῳ.