De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

2 καὶ βῆχας θεραπεύει σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη· καὶ κνησμοὺς δὲ καὶ ψώραν καὶ ἴκτερον τὸ ἀφέψημα αὐτῆς ἐν λουτρῷ ὠφελεῖ. ὁ δὲ χυλὸς αὐτῆς χλωρᾶς οὔσης παρίσθμια καὶ κιονίδας καὶ ἄφθας θεραπεύει καὶ αἷμα διὰ ῥινῶν ἄγει σὺν ἐλαίῳ ἰρίνῳ ἐγχυματιζόμενος· σὺν γάλακτι δὲ καὶ ὠταλγίας παρηγορεῖ ἐμετικόν τε φάρμακον δι᾿ αὐτῆς σκευάζεται καὶ κρομύων καὶ ῥοὸς τοῦ ἐπὶ τὰ ὄψα, πάντων ἐν χαλκῷ Κυπρίῳ ἐν τοῖς ὑπὸ κύνα καύμασιν ἡλιασθέντων ἐπὶ ἡμέρας τεσσαράκοντα· ὑποστρωννυμένη δὲ ἡ πόα ἐρπετὰ διώκει.

28 ἡ δὲ ὀνῖτις καλουμένη λευκοτέρα τοῖς φύλλοις ἐστὶ καὶ μᾶλλον ἐοικυῖα ὑσσώπῳ, καὶ τὸ σπέρμα ὥσπερ κυρύμβους συνεχεῖς ἐπικειμένους ἔχει.

[*](1 SIM.: [Hipp.] περὶ διαίτης II 54 (VI 560) Zop. (Orib. II 578) — Nic. Th. 559 (ex Apollod.) Pl. XX 178 eup II 115 (316) — Pl. 179 eup. II 147 (330) eup. II 148 (331) II 161 (336) — Pl. l. s. 178 eup. II 34 (247) — Pl. l. s. eup. II 63 (277) — [Hipp.] l. s. Ruf. (Orib. II 106) Pl. l. s. 179 — Pl. l. s. 178 — Pl. l. s. eup. I 123 (155) — Pl. l. s. 180 eup. II 57 (269) — Pl. XX 178 eup. I 85 (136) I 86 (137) I 82 (135) — Zop. (Orib. II 553) Pl. l. s. 179 — Pl. l. s. 178 eup. I 57 (120) — Heracl. Tar. (Cael. Aur. a. m. III 4, 42) Ruf. (Orib. II 198) — Nic. Th. 65 Pl. 178 eup. II 128 (323).)[*](14 SIM.: Pl. XX 175 cf. Nic. Th. 628. Nic. Al. 56 (cum schol.).)[*](14 EXC.: Orib. XII (ἡ δὲ ὀνῖτις — καθέστηκεν) cf. Gal. XII 91. Ps. Ap. 122, Hes. s. v. ὀνῖτις.)[*](1 κώνειον om. RE ἢ (om. R) μηκώνιον γύψον ἢ ἐφήμερον πεπωκόσιν RE μηκώνιον πεπωκόσι Di: κηκώνιον πιοῦσιν (ποιοῦσιν A) HA σὺν om. O πεπωκόσι γύφον FHDi (mendo notato A) 2 καὶ ῥήγματα om. R 3 συκίου F: σικύου RPVDl: σικυοῦ E: σάκου reliqui. at cf. Pl. l. s. hydropicis (sc. medetur) cum fico: D. eup. II 63 (277) ὀρίγανος μετὰ σύκου βιβρωσκομένη (sc. πρὸς ὑδρωπικοὺς ὠφελεῖ) cf. Foes. oecon. hipp. 593 4 μέλαν R 5 ἐκλειχόμενος E καὶ κνησμοὺς E: καὶ om. reliqui 6 ψώρας FHADiPl. ἰκτέρους V 7 χλωρὸς (om. οὔσηε) RE 8 αἷμα addidi ἰρίνῳ om. R: εἰρίνῳ E 9 γάλακτι γυναικείῳ Pl. XX 178 eup. D. 157 (120) ὠταλγίαις βοηθεῖ R 10 ad rem cf. Heracl. Tar. (Cael. Aur. a. m. III 4, 42) καὶ κρομύων om. N ροῦ N τῆς CE: τοῦ τῆς N (varia lectio) 11 ταῖς E καύμασιν om. RE 12 ὑποστρονυμένων (ην supermcr. E2) τὴν πόαν τὰ ἑρπετὰ διώκειν E)[*](14 num. cap. τμβ ODi: τμα A: λα E tit. περὶ ὀνίτιδος FHA: περὶ ὀνίτιδος ὀριγάνου Di ὀρίγανος ὀνὶτις καλ. Orib.: ὀνίτης· οὕτω καλουμένη E: ὀριγανος ante καλουμένη add. N: post καὶ. C 15 καὶ (pr.) om. Orib.Di προσεοικυῖα ROrib.E ὥσπερ om. superscr. A2 16 ἐν συνεχείᾳ ROrib.: συχνοὺς E)

δύναται δὲ τὰ αὐτὰ τῇ Ἡρακλεωτικῇ, οὐχ οὕτως μέντοι δραστικὴ καθέστηκεν.

29 ἡ δὲ ἀγριορίγανος, ἣν πάνακες ἢ Ἡρακλείαν ἢ κονίλην καλοῦσιν, ὧν ἐστι καὶ Νίκανδρος ὁ Κολοφώνιος (Th. 626 sq.)· ἔχει τὰ μὲν φύλλα ὀριγάνῳ ὅμοια, ῥαβδία δὲ σπιθαμιαῖα, λεπτά, ἐφ᾿ ὧν σκιάδια ὅμοια ἀνήθῳ· ἄνθη δὲ λευκά, ῥίζα λεπτή, ἄχρηστος.

ἰδίως δὲ βοηθεῖ θηριοδήκτοις τὰ φύλλα καὶ τὰ ἄνθη σὺν οἴνῳ πινόμενα.

30 τραγορίγανος· θαμνίσκος ἐστὶν ἑρπύλλῳ ἀγρίῳ ἐοικὼς τὰ φύλλα καὶ τὰ κλωνία· ἤδη μέντοι εὑρίσκεταί τις κατὰ τόπους εὐερνεστέρα καὶ πλατύφυλλος, κολλώδης ἱκανῶς· [*](28 RV: ὀρίγανος ὀνῖτις.) [*](30 R V: τραγορίγανον.) [*](3 SIM.: Diocl. (F. M. G. I 150) Crat. (Pl. XIX 165) — Nic. Th. 626 ex Apoll.) eup. II 122 (320).) [*](3 EXC.: Orib. XII s. v. (ἡ δὲ ἀγρία — ἄχρηστος). Gal. XII 91. Ps. Ap. 122, Hes. s. v. πάνακες.) [*](10 SIM.: Pl. XX 176, 177 (e S. N.); Nic. Al. 310 (ex Apoll): cf. schol. Nic. Al. 308.) [*](10 EXC.: Orib. XII s. v. (τραγορίγανος — Κρήτῃ). cf. Gal. XII 91 s. v. ὀρίγανος (uude Aet. I s. v.); Paul. Aeg. VII 3 s. v. τραγορίγανος.) [*](1 δὲ] μέντοι FHADi) [*](3 num. cap. τμγ PFHDi: υμα (man. rec) A: λβ E tit, περὶ ἀγριοριγάνου FHADi ἀγρία ὀ΄ρίγανος Orib.E: ἀγριορίγανος reliqui πάνακες ἡράκλειον Orib.EDiA: ἢ eras. H. at cf. Nic. Th. 626 (cum schol.). origano agreste aut panace aut heraclia aut collena vocant Dl cf. Salm. Pl. exerc. 901. D. III 49 ἢ (alt.)] οἱ δὲ Orib.EDi 4 κονήλιν E ὧν — Κολοφώνιος om. Orib. ὁ om. O 5 ἔχε: δὲ E ὅμοια ὀριγάνῳ Orib.Di δὲ om. A σπιθαμιαῖα καὶ E 6 σκιάδια καὶ χλόη ἡδία E ἄνθη δὲ om. Orib.: δὲ om. E) [*](10 num. cap. τμδ PFHDi: τμβ A: λγ E tit. πυρὶ τραγοριγάνου FHADi τραγορίγανον RV cf. Pl. l. s. θάμνος R post ἐστὶν inser. ὀριγάνῳ ἢ RDi A: superscr. H2 11 ἐοικὼς] ὅμοιος RDi: ἐμφερῆ Orib. φύλλα δὲ R κλωνία ἔχων N ἢδη] ἡ RFHADi μέντοι] μέν τις (om. τις post εὑρίσκεται) FHADi 12 κατὰ τόπους ante εὑρίσκεται tmanspos. ROrib. κολλώδηε — λεπτόφυλλος om. N κομώδης V: comosa Dl: unde κομμώδης FHA. κομώδης frustra def. Sam. l. s. 902. cf. Pl. XX 177 (cuius auctor tragoriganum idem facit eum origano Heraclio sive silvestri) heraclium quoque tria genera habet: nigrius latioribus foliis, qlutinosum alterum exilioribus, mollius . . quod aliqui prasion vocare malunt) [*](13 C fol. 246v (charta laesa): N fol. 116.) [*](14 C fol. 337v: N fol. 149.)

ἡ δέ τις λεπτόκαρφος καὶ λεπτόφυλλος, ἣν καὶ πράσιον ἔνιοι καλοῦσιν. ἀρίστη δὲ ἡ Κιλίκιος καὶ ἡ ἐν Κῷ καὶ ἡ ἐν Πίῳ καὶ Σμύρνη καὶ Κρήτη.

θερμαντικαὶ δὲ πᾶσαι καὶ οὐρητικαὶ καὶ εὐκοίλιοι πινομένου 2 τοῦ ἀφεψήματος· ὑποβιβάζουσι γὰρ τὰ χολώδη· εὔθετοι καὶ σπληνικοῖς ποτιζόμεναι μετʼ ὄξους καὶ τοῖς ἰξίαν πεπωκόσι μετʼ οἴνου· καὶ ἔμμηνα δὲ ἄγουσι, βηξί τε καὶ περιπνευμονίαις σὺν μέλιτι ἐν ἐκλεικτῷ δίδοται. ἐστι δὲ τὸ πότημα ἐπιεικές, ὅθεν τοῖς ἀσώδεσι καὶ κακοστομάχοις καὶ ὀξυρεγμιῶσι δίδοται καὶ ἐφ᾿ ὧν ἄλυσις καὶ ναυτία καὶ θέρμη ὑποχονδρίων παρακολουθεῖ, διαφορεῖ δὲ καὶ οἰδήματα καταπλασθεῖσα μετʼ ἀλφίτων.