De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

οἱ δὲ πλύναντες 3 τὰ ἔρια καὶ ἐκθλίψαντες τὸν ῥύπον ἕψουσι μεθʼ ὕδατος ἐν λέβητι πυρὶ κούφῳ, καὶ τὸ ἐφιστάμενον λίπος ἀφαιροῦντες πλύνουσιν ὕδατι, ὥσπερ εἴρηται, καὶ διυλίσαντες εἰς λοπάδιον κεραμεοῦν ἔχον ὕδωρ θερμὸν λινῷ τε ῥάκει περιπωμάσαντες τιθέασιν ἐν ἡλίῳ, μέχρι ἂν αὐταρκῶς παχὺς γένηται καὶ λευκός· ἔνιοι δὲ διὰ δύο ἡμερῶν ἀποχέοντες τὸ πρῶτον ὕδωρ ἄλλο ἐπιχέουσιν. ἐστι δὲ βελτίων ὁ ἀστρούθιστος καὶ λεῖος, ὄζων ἐρίων οἰσυπηρῶν, ἀνατριβόμενός τε μεθʼ ὕδατος ψυχροῦ ἐν μύακι καὶ λευκαινόμενος καὶ οὐδὲν ἔχων ἐν ἑαυτῷ σκληρὸν ἢ συνεστηκὸς ὥσπερ ὁ δολιζόμενος κηρωτῇ ἢ στέατι.

δύναμιν δὲ ἔχει θερμαντικήν, πληρωτικὴν ἑλκῶν, μαλακτικήν, 4 [*](26 SIM. Pl. XXX 113 — Pl. XXX 69. XXIX 37. D. eup. I 221 209), ubi οἴσυπον pro ὕσσωπον leg. — D. eup. II 78 (290) — Pl. XXX 107. XXIX 37 D. eup. I 217 (208) — Pl. XXIX 36 D. eup. I 46 (115) — Pl. XXIX 115.) [*](1 ἀρυτῆρι Di: ῥυπτῆρι QE post ἀρυτῆρι add. ταράσσων Di, ad rem cf. Aet. l. s. ἀνατάρασσε λαμβάνων ἐκ τοῦ ὑγροῦ ποτηρίῳ ἢ ἑτέρῳ τινὶ καὶ ἐξ ὑφη- λοῦ καταράσσων, ἕως ἄν ἀφρίσῃ ῥαγδαίῳ Q 2 λιπαρὸς F : ῥυπαρὸς HDi: ὁυπαρὸς ἢ λιπαρὸς E 3 κατάραναι θαλάττῃ E ὅταν EDi: ὅτε H (de F nihil enotavi) 4 ἀγγεῖον κεραμεοῦν E 5 τάραττε E θαλάττῃ E 6 μέχρι ἂν E: ἄχρις ἂν HDi 7 ἀναιρεθέντα E 8 παραχρῆμα ἀνακόψας E 9 ἐκστραγγίζοιν E 10 ἄχρι ὅτου E: ἄχρις ἂν HDi post οὗ add. e cap. 73 προσαγόμενος (προσαπτόμενος E) τῇ γλώττῃ μή δάκνῃ, ποσῶς δὲ στύφῃ E (del. E2) HDi λιπαρός τε καὶ καθαρὸς (καὶ κ. om. Di) καὶ λευκὸς HDl: λευκὸς καὶ λιπαρὸς Aet. 11 τε E: δὲ reliqui ἀποτιθέσθω Q εἰς ἀγγεῖον κεραμεοῦν Di θερμῷ libri: θερινῷ Aet.: correxi Sarac. duce 12 ἐν om. E: fort. recte 17 προείρηται E 18 θερμὸν ὕδωρ E 19 μέχρι ἂν FE: μέχρις ἂν reliqui παχὺς καὶ λευκὸς E 20 ἀποχέαντες E 21 ἄλλα F ἀστρούθευτος E 23 καὶ (pr.) delevi: om. E μηδὲν E 24 συνεστραμμένον EAet. ζύμῃ Aet. 25 πληρωτυκὴν om. FE: plerotica vulnerum Dl)

150
καὶ μάλιστα τῶν περὶ δακτύλιον καὶ ὑστέραν σὺν μελιλώτῳ καὶ βουτύρῳ, καὶ ἔμμηνα καὶ ἔμβρυα ἐν ἐρίῳ προστιθέμενος ἄγει, πρός τε τὰ ἐν ὠσὶ καὶ αἰδοίῳ σὺν χηνείῳ στέατι. ποιεῖ δὲ καὶ πρὸς περιβεβρωμένους κανθούς καὶ ψωρώδεις καὶ βλέφαρα τετυλωμένα καὶ τριχορροοῦντα.