De materia medica

103 ἄγνος ᾔ λύγος θάμνος ἐστὶ δενδρώδης, παρὰ ποταμοῖς [*](1 EXC. 0rib. XI s. v. (φύεται — αἰγυπτίᾳ, ἥττων — οὔσα).) [*](9 SIM. Pl XXIII 74 sq. D. eup. I 1 (129) I 162 (177) I 222 (209) I 71 (129) I 235 (215) II 65 (280) cf Gal. XI 824.) [*](9 EXC Orib. XI s. v. (ἀμόργη — λὑκιον).) [*](22 SIM. Theophr. h. pl. III 18, 2 (s. v. ρἷσος); Pl. XXIV 59 (e S. N); schol. Nic. Th. 71. 63; Ael. n. a. IX 26 (e Sostrato); schol. Il. Λ 105, Et. M. s. v.; Erot. 57, 7.) [*](22 EXC. Gal. XI 807 (unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](1 ἐν ἄλλῳ (rubr.)· φύεται Di γίνεται 0rib. ἐν (alt.) om. Orib.Di 2 μὲν τῆ ἐν αἰγύπτῳ Orib. 3 σκωλοπειδοῦε H 4 πηγάνῳ ὅμοια Di τῷ — φέρει om. H 5 τὸ δὲ σπέρμα H 7 καὶ εἰς (om. οὖσα) 0rib.) [*](9 num. cap. ρβ QDi: ριβ΄ Dl: transponendo cap. 105 inser. Sar. ἐλαίου ἥτις Orib. 12 πρὸε τραύματα H: καὶ τραύματα Di (om. τε) ἐπιχριομένη Di μετʼ οἴνου ἢ ὄξους Di 13 ὀχθαλμικῇ (comp. scr.) δυνάμει F 14 ἵδρᾳ καὶ αἰδοίφ Di 15 μήτραις H χρήσιμος libri: χρήσιμον Spr. (Sar. duce) 16 ἀμφακίῳ] i. e. cum oleo omphacino cf. Dl, D. eup. I 71 (129) ἀμόργη ἡφημένη μετʼ ἐλαίου ὀμφακίνου, ἄχρις ἄν γένηται μελιτώδης: εἰ vero cum omphacio recoquatur ad mellis crassitudinem causarios dentes extrahit Pl, l. s. 18 ἀποβρέγματι Q: ἀφεψήματι Di: fort. ἀποζέματι cf, Pl. cum decocto lupinorum χαμαιλέοντι Di 20 καταπλασθεῖσα H, at cf. D I 235 (215)) [*](22 num. cap. ργ QDi: ριγ΄ Dl λύγνος F post λύγος syn. e R add. HDi)

δύναμιν δὲ ἔχει θερμαντικήν, μαλακτικήν. ὁ δὲ καρπὸς αὐτῆς πινόμενος βοηθεῖ θηριοδήκτοις, σπληνικοῖς, ὑδρωπικοῖς.

κατασπᾷ δὲ καὶ γάλα, καὶ ἔμμηνα ἄγει πινόμενος ὅσον δραχμῆς 2 μιᾶς πλῆθος σὺν οἴνῳ, ἐκλύει δὲ καὶ γονήν, ἅπτεται δὲ καὶ κεφαλῆς κάρον ἐπιφέρων. τὸ δὲ ἀφέψημα αὐτῆς τῆς πόας καὶ τοῦ καρποῦ εἰς ἐγκαθίσματα ταῖς περὶ ὑστέραν διαθέσεσι καὶ φλεγμοναῖς ἀρήγει. ποθὲν δὲ μετὰ γλήχωνος καὶ ὑποθυμιαθὲν [*](103 RV: ἄγνος· οἱ δὲ ἄγονον, οἱ δὲ λύγον, οἱ δὲ ἀμικτομίαινον, οἱ δὲ τριδάκτυλον, προφῆται σεμνόν, οἱ δὲ αἷμα ἴβεως, Αίγύπτιοι σούμ, Ῥωμαῖοι σάλιξ μαρίνα, οἱ δὲ πίπερ ἀγρέστε, οἱ δὲ λουκρίφικουμ. ὠνόμασται μέντοι ἄγνος διὰ τὸ ὑποστρώννυσθαι αὐτὴν τὰς ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις ἁγνευούσας ἢ διὰ τὸ πινόμενον, ὡς λέγουσιν, τὸ σπέρμα ἐπὶ συνουσίαν ὁρμὰς ὑπεκλύειν· καλεῖται δὲ οὕτως διὰ τὸ εὐλόγιστον. θάμνος δέ ἐστιν δενδρώδης, φυόμενος παρὰ ποταμοῖς καὶ πεδίοις ἐφύδροις, ῥάβδους ἔχων μακράς, δυσθραύστους, φύλλα μείζονα τῶν ἐλαίας καὶ ἁπαλώτερα. τὸ δὲ ἄνθος ἡ μὲν πορφυροῦν, ἡ δὲ λευκὸν ἐν τῳ πορφυρίζοντι, σπέρμα δὲ ὡς πέπερι καὶ τῇ δυνάμει θερμαντικόν· διὸ καὶ θηριοδήκτοις μεμαρτύρηται βοηθεῖν καὶ ὑδρωπικοῖς καὶ χρονίως ἐπεχομένοις τὰ ἔμμηνα· κατασπᾷ δὲ καὶ γάλα δραχμὴ ποθεῖσα σὴν οἴνῳ. τὸ δὲ ἀφέψημα πρὸς τά περὶ ὑστέραν εἰς ἐγκαθίσματα, πρὸς δὲ τὰς ἐν δακτυλίῳ ῥαγάδας) [*](5 SIM. Nic. Th. 530 (ex Apollod); Ael. n. a. IX 23 (e Sostr.); Pl. d. s. 61. D. eup. II 117 (318) — schol. Nic. Th. 71 eup. II 60 (272) Pl. 60 — Pl. 60 schol. Nic. 1. s. eup. II 63 (276) — Pl. 61 — Pl. 62. Ael. l. s. IX 26 — Pl. 60. eup. I 25 (106) — Zop. (Orib. II 598) eup. II 70 (284) Pl. 62.— Pl. 60 schol. Nic. Th. l. s. eup II 76 (287) — eup. I 2 (94) Pl. 62 — Pl. 63 — Nic. Th. 63. 71 ex Apollod.) Pl. 61. eup. II 123 (323).) [*](1 τε om. H 2 post δυσθρ. add. μακράς HDi ὡσπερεὶ F: ὥσπερ reliqui 5 μαλακτικήν] στυπτικήν HDi 7 ο α F: α΄ reliqui 9 ἐπι- H: κάρον ἐπιφέρων non recte del. Spr. αὐτῆς om. Di 10 κερποῦ] σπέρματος Di fort. ἐγκάθισμα) [*](12 C fol 37r: om. N λυτον C 13 ἴδεως Di 14 σάλιξ μαρίνα] cf. Corp. Gl. III 536, 32. Diefenbach Nov. gl. 13 πιπράγρεστε Di: πιπράγεστρε H 15 ΛΥΚΡΙϹΤΡΙΚΟΥΜ (sic) C: λεκριστικούμ Di: λικριστικούμ H: correxi cf. Pl. XXIV 59 21 ἡ addidi 24 χρονίοις C 26 εἰς addidi)

3 καὶ τὰ φύλλα ὑποθυμιώμενά τε καὶ ὑποστρωννύμενα θηρία διὼκει, καὶ καταπλαττόμενα ἐπὶ τῶν θηριοδήκτων βοηθεῖ, σκληρίας τε διδύμων μετὰ βουτύρου καὶ φύλλων ἀμπέλου μαλάττει, ῥαγάδας τε τὰς ἐν δακτυλίῳ σὺν ὕδατι ἐπιπλασθὲν τὸ σπέρμα πραύνει, σὺν δὲ τοῖς φύλλοις στρέμματά τε καὶ τραύματα ἰᾶται. δοκεῖ δὲ καὶ κωλυτήριον εἶναι ἐν ὁδοιπορίαις παρατριμμάτων, εἴ τις ῥάβδον αὐτῆς παρὰ χεῖρα κρατοίη.

νόμασται δὲ ἄγνος διὰ τὸ τὰς ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις ἁγνευούσας γυναῖκας εἰς ὑπόστρωμα χρῆσθαι αὐτῇ· λύγος δὲ διὰ τὸ περὶ τὰς ῥάβδους αὐτῆς εὔτονον.

105 ἄγριελαία, ἣν ἔνιοι κότινον καλοῦσιν, οἱ δὲ Αἰθιοπικὴν ἐλαίαν, ἔχει τὰ φύλλα στυπτικά. λεῖα δὲ καταπλασθέντα ἐφεκτικά ἐστιν ἐρυσιπελάτων, ἑρπήτων, ἐπινυκτίδων, ἀνθράκων, νομῶν, παρωνυχιῶν, περιχαρακτικά τε ἐσχαρῶν σὺν μέλιτι καταπλασσόμενα· ἀνακαθαίρει δὲ καὶ τὰ ῥυπαρὰ ἕλκη, διαφορεῖ καὶ φύγεθλα καὶ φλεγμονὰς σὺν μέλιτι καταπλασθέντα, καὶ δέρμα κεφαλῆς ἀποσπασθὲν παρακολλᾷ ἰᾶται δὲ καὶ τὰ ἐν στόματι ἕλκη καὶ ἄφθας διαμασηθέντα, καὶ ὁ χυλὸς δὲ αὐτῶν καὶ τὸ ἀφέψημα τὸ αὐτὸ ποιεῖ.

ἐπέχει δὲ καὶ αἱμορραγίαν 2 καὶ ῥοῦν γυναικεῖον ὁ χυλὸς προστιθέμενος, καὶ τὰ ἐν ὀφθαλμοῖς σταφυλώματα καὶ φλυκταίνας, ἔτι δὲ ἕλκη καὶ παλαιὰ ῥεύματα στέλλει· διὸ καὶ μιγέντα κολλυρίοις πρὸς τὰς τῶν βλεφάρων διαβρώσεις εὐθετεῖ, χυλίζοντας δὲ δεῖ κόπτειν τὰ φύλλα καὶ παραχέοντας οἶνον ἢ ὕδωρ ἐκθλίβειν καὶ ξηράναντας ἐν ἡλίῳ ἀναπλάσσειν· ἔστι δʼ εὐτονώτερος ὁ διὰ τοῦ οἴνου ἐκθλιβόμενος καὶ εἰς ἀπόθεσιν μᾶλλον τοῦ διʼ ὕδατος ἁρμόζει· ποιεῖ δὲ καὶ πρὸς ὦτα πυορροοῦντα καὶ εἱλκωμένα. τὰ δὲ φύλλα καὶ ἐπὶ κοιλιακῶν εὐθετεῖ καταπλασσόμενα σὺν ὠμῇ λύσει.

καίεται δὲ τὰ φύλλα μετὰ τῶν ἀνθῶν καὶ εἰς ἀντίσποδα 3 ἐν χύτρᾳ ὠμῇ περιπεπλασμένῃ πηλῷ τὸ στόμα μέχρι ὀπτήσεως τοῦ κεράμου, ἔπειτα κατασβέννυται οἴνῳ καὶ φυραθέντα [*](5 SIM. Phylot. (Orib. I 184 sq.); Diph. (Ath. II 56 b); Pl. XXIII 69 sq. (e S. N,); D. eup. I 168 (180) I 171 (183) I 198 (195) I 200 (197) I 187 (193) I 162 (177) I 82 (135) I 209 (203) II 84 (295) I 48 (115 s. v. θαλλία) I 60 (123) I 105 (146) I 130 (160).) [*](5 EXC. Orib. XI s. v. κότινος (ἣν ἔνιοι — στυπτικά) cf. Gal. XI 868. VI 608. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) [*](17 EXC. Orib. XI s. v. κότινος (χυλίζοντας — ἐπιεικέστερον).) [*](5 num. cap. ρε QDi: ριδ΄ Dl. κότινος ἣν ἔνιοι ἀγριελαίαν Orib. ἐκά- λεσαν (post ἐλαίαν transpos.) Orib. 6 τὰ φύλλα ἔχει Orib. τὰ om. Di 8 παρακταραχικά (sic) F τε] δὲ F : om. Di 14 προστιθέμενος ὁ χυλὸς HDi φύλλα τὰ addidi 17 διαθέσεις QDi: διαβρώσεις corr. Di, cf. D. eup. I 48 (115) εὐθετῶν F δὲ om. Orib. 18 περιχέοντας HDi ὕδωρ ἢ οἶνον Orib. ξηραίνοντας Orib. 20 ἁρμόζων Orib. 21 πυορροῦντα Di ἡλκωμένα QDi 22 κοιλιακοῖς libri: correxi 23 καὶ om. Q ἀντὶ σποδίου λαμβάνεται Di: ἐν σποδιᾷ H, cf. D. V 86 24 περιπεπλασμένῃ Orib.: περιπλασσομένῃ reliqui τὸ πῶμα πηλῷ Orib. ἄχρι Orib.: μέχρις HDi)

δύναται δὲ τὰ αὐτὰ καὶ τὰ τῆς ἡμέρου ἐλαίας φύλλα, λείπεται δὲ τῇ δυνάμει, ὅθεν εἰς τὰ ὀφθαλμικὰ μᾶλλον ἁρμόζει διὰ τὸ ἐπιεικέστερον.

4 τὸ δὲ ἐκ χλωροῦ τοῦ ξύλου καιομένου ἐκκρινόμενον ὑγρὸν πίτυρα καὶ ψώρας καὶ λειχῆνας καταχριόμενον ἰᾶται. καὶ ὁ καρπὸς δὲ αὐτῶν καταπλασθεὶς πίτυρα καὶ νομὰς θεραπεύει. τὸ δὲ ἐν τοῖς πυρῆσιν ἐντὸς μετὰ στέατος καὶ ἀλεύρου λεπροὺς ὄνυχας ἐκτινάσσει.

αἱ δὲ κολυμβάδες ἐλαῖαι λεῖαι καταπλασθεῖσαι πυρίκαυτα οὐκ ἐῶσι φλυκταινοῦσθαι, καὶ ῥυπαρὰ δὲ ἕλκη καθαίρουσιν. ὁ δὲ ἐκ τῆς ἅλμης χυλὸς αὐτῶν διακλυζόμενος οὖλα στέλλει καὶ ὀδόντας σειομένους κρατύνει.

5 ἔστι δὲ ἡ μὲν ὑπόκιρρος καὶ πρόσφατος ἐλαία δυσκοίλιος, εὐστόμαχος, ἡ δὲ μέλαινα καὶ πέπειρος εὐδιάφθορος καὶ κακοστόμαχος, ὀφθαλμοῖς τε ἀνεπιτήδειος καὶ κεφαλαλγής· φρυγεῖσα δὲ καὶ καταπλασθεῖσα νομὰς ἵστησι καὶ ἄνθρακας περιρρήττει.

τὸ δʼ ἐκ τῆς ἀγρίας ἔλαίας ἔλαιον οὔλοις διάκλυσμα μυδῶσι καὶ σταλτικὸν ὑποσάλων ὀδόντων ἐστί, πυρία τε διʼ αὐτοῦ θερμαινομένου ἐπιτήδειος οὔλοις ῥευματιζομένοις· δεῖ δὲ ἔριον μηλωτίδι περιτιθέντα ἀποβάπτειν εἰς τὸ ἔλαιον καὶ προσάπτεσθαι τῶν οὔλων, ἄχρι οὖ ἂν λευκὰ φανῇ.

6 τὸ δὲ δάκρυον τῆς Αἰθιοπικῆς ἐλαίας ἔοικέ πως σκαμμωνίᾳ, ἔγκιρρον, ἐκ μικρῶν σταγόνων συγκείμενον, δηκτικόν. τὸ [*](12 SIM. D. eup. I 178 (187) I 186 (192) I 78 (133) I 77 (132) I 43 (114) I 25 (106) I 78 (133) I 79 (134) I 41 (112) I 71 (129) I 128 (157).) [*](25 EXC. Orib. XI s. v. κότινος (τὸ δὲ — ἀγριελαία).) [*](1 οἴνῳ om. Orib. 3 ὁμοίως vulgo 6 δὲ] μέντοι Orib. εἰς] πρὸς Orib.Di 10 ἐντὸς τοῦ πυρῆνος Di 12 mg. add. περὶ κολυμβάδων ἐλαιῶν Di, ad rem cf. Οrib. ed. Dar. I 609 ἐλαῖαι κολυμβάδες Di 13 δὲ] τε H 15 οἰδοῦντα addidi coll. D eup. I 78 (133) 17 ὀφθαλ (μ superscr.) F 18 κεφαλῆς 20 tit. περὶ ἐλαίου ἀγρίας ἐλαίας add. Di δʼ ἐκ] δὲ Q διάκλυσμα οὔλοις Di 21 πλαδῶσι Di στατικὸν F 22 θερμαινομένου καὶ διακλυζομένου Di ἐπιτήδειον Di οὔλοις — οὔλων om. H 23 μηλωτῇ libri: correxi coll. D. eup I 79 (134) περιτιθέντα F περιτιθέντας reliqui, at cf. D. eup. l. s. 24 τοῖς οὔλοις Di ἄχρι οὗ ἂν F: 1 ἄχρις ἂν reliqui 25 nov. cap. (ριε΄ ) incip. Dl: mg. add. περὶ δακρύου ἐλαίας μἰθιοπκῆς Di δὲ om. F πτροσειοκὸς ἀμμοωνικαῷ Paul. Aeg.)

106 δρῦς πᾶσα στυπτικὴν ἔχει δύναμιν, μάλιστα δὲ αὐτῆς στύφει τὸ μεταξὺ τοῦ φλοιοῦ καὶ τοῦ πρέμνου ὑμενοειδές, ὁμοίως καὶ τὸ περὶ τῇ βαλάνῳ ὑπὸ τὸ κέλυφος. δίδοται δὲ τὸ ἀφέψημα αὐτῶν κοιλιακοῖς καὶ δυσεντερικοῖς καὶ αἱμοπτυικοῖς, καὶ ἐν πεσσοῖς λεῖον προστίθεται ῥοικαῖς γυναιξί. καὶ αἱ βάλανοι τὰ αὐτὰ ποιοῦσιν· εἰσὶ δὲ καὶ οὐρητικαὶ καὶ κεφαλαλγεῖς βιβρωσκόμεναι καὶ πνευματοῦσαι. ἁρμόζουσι δὲ πρὸς τὰ ἰοβόλα ἐσθιόμεναι, καὶ τὸ ἀφέψημα δὲ αὐτῶν καὶ τοῦ φλοιοῦ βοηθεῖ τοξικῷ μετὰ γάλακτος βοείου πινόμενον.

μὠμαὶ δὲ καταπλασθεῖσαι λεῖαι φλεγμονάς παρηγοροῦσι, σὺν 2 στέατι δὲ χοιρείῳ ταριχηρῷ πρὸς κακοήθεις σκληρίας καὶ πρὸς πονηρευόμενα ἕλκη ἁρμόζουσιν. ἰσχυρότεραι δὲ τῶν δρυίνων αἱ πρίνιναι τῇ δυνάμει εἰσί.

καὶ ἡ φηγὸς δὲ καὶ ἡ πρῖνος εἴδη ὄντα δρυὸς ἐοικότα ἐνεργεῖ τῆς δὲ ῥίζης τῆς πρίνου φλοιὸς σὺν ὕδατι ἑψηθείς, [*](8 SIM. Pl. XXIV 7; D. eup. II 47 (259) II 30 (240) II 83 (294) 84 (295) II 112 (311) I 25 (106) II 115 (316) II 139 (328).) [*](8 EXC. Gal. XI 865 (unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) cf. VI 621. 778.) [*](17 SIM. D. eup. I 203 (198) I 99 (144): Pl. XXIV 7.) [*](1 ὅμοιον κόμμει om. Orib. post κόμμει add. καὶ ἀμμπωνιακῷ (e Paul. Aeg.?) Di μελανίζον Orib.Di: μέγα καὶ λεῖον reliqui 2 καὶ (pr.) om. Orib.: post φέρει δὲ colloc. Q ἐλαία καὶ om. Orib. ἡ ἀγριελαία Di δὲ] καὶ H 3 πρὸς ἀμβλυωπίαν Di 4 ποιεῖ om. FDi πόνον H post πόνους add. ἐνεργεῖ Di τιθέμενον F 7 ἡ] καὶ libri: correxi coll. Dl ethiopica oliva oleastro nostro in virtute conparanda est, D. eup. I 128 (157) καλεῖται δὲ Αἰ- θιοπικὴ ἐλαία ἡ ἀγρία ἐλαία) [*](8 num. cap. ρ𝔮 QDi: ρι𝔮΄ Dl post δύναμιν add. καὶ ξηραντικήν vulgo 10 τὴν βάλανον H 11 καὶ αἱμοπτυικοῖς om. F, at cf. D eup. II 30 (240) Gal. XI 866 12 δὲ addidi post γυναιξί add vulgo τὰ δὲ φύλλα νεότρητα κολλᾷ τραύματα (e Gal.) 13 περὶ βαλάνων mg. add. Di τὰ om. Di 19 ad πονηρενόμενα mg. add. γρ. πρὸς πορενόμενα (sic) F (m. rec.) 20 τῇ om F δυνάμεις (comp. scr.) F 21 mg. add. περὶ φηγοῦ καὶ πρίνου Di φυγὸς F 22 τῆς ῥίζης δὲ Di ἑψηθεὶς σὺν ὕδατι Di)

3 ἁρμόζει δὲ τὰ φύλλα πάντων λεῖα κοπέντα οἰδήμασι, καὶ τὰ ἄτονα δὲ μέρη κρατύνει.

αἱ δὲ Σαρδιαναὶ βάλανοι, ἄς τινες λόπιμα ἢ καστανίας ἢ μότα ἡ Διὸς βαλάνους καλοῦσι, στύρουσι καὶ αὐταί, τῶν ὁμοίων τέ εἰσι δραστικαί, καὶ μάλιστα ὁ μεταξὺ τῆς σαρκὸς καὶ τοῦ λέπους φλοιός. ἡ δὲ σὰρξ καὶ τοῖς ἐφήμερον πεπωκόσιν ἁρμόζει.

107 κηκὶς καρπός ἐστι δρυός, ἦς ἡ μέν τις ὀμφακῖτις καλουμένη μικρὰ καὶ κονδυλώδης, στιβαρά, ἀτρύπητος, ἡ δέ τις λεία καὶ κούφη καὶ τετρημένη. ἐκλέγεσθαι δὲ δεῖ τὴν ὀμφακῖτιν, ἐνεργεστέραν οὖσαν.

ἀμφότεραι δὲ στύφουσιν ἱκανῶς καὶ στέλλουσι λεῖαι τὰς ὑπερθαρκώσεις ῥευματισμούς τε οὔλων καὶ κιονίδος καὶ τὰς ἐν στόματι ἄφθας. τὸ δὲ μέσον αὐτῶν βρώματι ὀδόντων ἐντεθὲν παύει τὰς ὀδύνας, γίνονταί τε καὶ ἴσχαιμοι καεῖσαι ἐπʼ ἀνθράκων ἄχρι πυρώσεως καὶ κατασβεσθεῖσαι οἴνῳ ἢ ὄξει ἢ ὀξάλμῃ.

2 τὸ δὲ ἀπόζεμα αὐτῶν ποιεῖ εἰς ἐγκαθίσματα πρὸς προπτώσεις ὑστέρας καὶ ῥευματισμούς. μελαίνουσι δὲ καὶ τρίχας ἀποβραχεῖσαι ἐν ὄξει ἢ ὕδατι· ἁρμόζουσι δὲ καὶ δυσεντερικοῖς καὶ κοιλιακοῖς ἐπιπαττόμεναι ὕδατι λεῖαι ἢ οἴνῳ καὶ πινόμεναι [*](4 SIM. Pl. XXIII 150; D. eup. II 148 (331); cf. Diphil. (Ath. II 54 d) Diocl. Phylot. Mnesith. (Ath. II 53 d); schol. Nic. Al. 271; cf. Gal. VI 777. Hehn 5 382. Blümner Maximalt. d. Diocl. 92.) [*](4 EXC. Garg. M. 56 (203, 4 sq. R.) cf. Gal. VI 621. Sim. S. s. v. κάστινα.) [*](4 TEST. Garg. M. 56 (203, 10): interior membrana quae corticem fructum- que discernit ad tertiam partem decocta in aqua et potui oblata mire alvum fluentem refrenat, adeo ut Dioscorides (?) putet etiam cathartico dato per hanc potionem iri obviam posse, si plus quam necesse sit purget.) [*](9 SIM. Pl XVI 26, XXIV 9 sq. (e S. N.) — D. eup. I 78 (133) I 79 (134) I 86 (137) I 82 (135. Pl. XXIV 9 — Pl. l. s. 10. eup. I 71 (129) — Pl. XX 44. eup. I 209 203) — Pl. XXIV 10. eup. II 69 (284) — Pl. l. s. 10. eup. I 99 (143) — eup. II 49 (261. 262).) [*](9 EXC. Gal. XII 24.) [*](3 κοπέντα λεῖα HDi 4 mg. add. περὶ καστάνων Di λώπιμα H cf. Nic. fg. 76 Schn. κάστανα Di: καστανίας Q: castaneas Dl, cf. Gal. VI 777 post καστανίας transp. καλοῦσιν Di 5 μότα] corruptum: ἄμωτα Agelochos (Ath. II 54 d, ubi vid. Kaibelii adn.) στύφου (σ superscr.; incertum utrum στύφουσαι an στύχουσι) F: στύφουσαι HDl 6 τέ om. Di οἱ — φλοιοί HDi) [*](9 num. cap. ρζ QDi: ριζ΄ Dl κικίς F ἧς om. Di καλεῖται libri: correxi 11 τετρυμμένη H 13 καὶ om. F 17 ἢ οἴνῳ vulgo 18 ποιεῖ καὶ HDi εἰς] πρὸς libri: correxi πρὸς addidi 20 κολιακοῖς καὶ δυσεν- τερικοῖς HDi 21 ἐπιπλαττόμεναι HDi οἴνῳ ἢ ὕδατι λεῖαι Di)