De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

ἔνεστι δὲ καὶ Σικυώνιον διὰ τοῦ προειρημένου οὕτως 5 σκευάζειν· εἰς λέβητα κεκασσιτερωμένον πλατύστομον ἐγχέας νέου ἐλαίου ὠμοτριβοῦς καὶ λευκοῦ χοέα ἕνα καὶ ὕδατος ἡμίχουν ἕψε κούφῳ πυρὶ κινῶν πραέως. ὅταν δὲ ἀναζέσῃ δίς, ὑπόσπασον τὸ πῦρ καὶ ψύξας ἀποκόγχισον τὸ ἔλαιον, εἶτα ἄλλο ἐπιδούς ὕδωρ συνανάζεσον αὐτῷ, καὶ τὰ λοιπὰ ποιήσας καθὼς ὑποδέδεικται ἀπόθου. σκευάζεται δὲ τοῦτο μάλιστα ἐν Σικυωνίᾳ, Σικυώνιον καλούμενον. δύναμιν δὲ ἔχει ποσῶς θερμαντικήν, ἁρμόζον ἐν πυρετοῖς καὶ τοῖς περὶ νεῦρα πάθεσι. χρῶνται δὲ αὐτῷ καὶ αἱ γυναῖκες ἐπὶ τῷ προσώπῳ ἐπὶ τῷ στιλβώθρῳ.

[*](25 SIM. D. eup. I 100 (144).)[*](1 ἐνιαυσιάλιον Da κεραμοῦν HDa 2 μέτρον Di 4 ὑψόθι Di: ὑψό (θ superscr.) F 5 κυκήσει libri: κινήσει Spr. μεταβάλλη τε H: μεταβάλλει Da: μεταβάλλεται (ε in η corr. m. rec) F φρίσσει F 7 ἔμβαλλε Q 9 ὡς ὅτι om, Di λιπαρωτέρας F: λιπαρώτατον HDa κατεσχισμένον HDa 10 μετὰ δὲ ταύτας HDiDa 11 εἴης Da 12 τετευχώς F 13 κατακεράσας H προυπεστρωμέν (. . .  νου) F μελιλω(τ΄ superscr.) F: μελιλώτων reliqui 14 αὐω (sic) F: ἀλύτων DiDa. ἁλίσκων H: correxi ὁλκῃ (sic) F: ὁλκῶν reliqui: fort. ὁλκῇ δραχμῶν ἴρεος (ut semper) F 17 mg. add. περὶ σικυωνίου Di: nov. cap. λα΄ inc. Dl διὰ addidi τὸ προειρημένον libri: correxi ad rem cf. Orib. ed. Dar. II 899 18 κασσιτηρωμένον H: κεκασσιτηρωμένον F 19 χοέα F: χόα Di: χόαν HDa 20 πράως H ὑπόσπασον — ψύξας om. F 21 ἀποκόγχυσον H 32 αὐτὸ p καθώς σοι προδέδεικται Di 25 καὶ om. F 26 αἱ om. p ἐπὶ τῷ προσώπῳ om. H: delevi (gloss.) στιλβώθρῳ libri, format. ut ψίλωθρον)
36

6 ὁ δὲ ἐπὶ τοῖς βαλανείοις συναιρόμενος ῥύπος δύναται θερμαίνειν, μαλάσσειν, διαφορεῖν, ῥαγάσι τε καὶ κονδυλώμασιν ἀρμόζειν ἐν διαχρίστοις. ὁ δὲ ἐκ τῆς παλαίστρας προσειληφὼς τὴν κόνιν, ἐοικὼς δὲ ῥύπῳ, τὰς περὶ τοὺς κονδύλους συ στροφὰς ἐπιτιθέμενος ὠφελεῖ, καὶ ἰσχιαδικοὺς θερμὸς ἀντὶ μαλάγματος ἢ πυρίας ἐπιτιθέμενος. καὶ ὁ ἐν τοῖς τῶν γυμνασίων τοίχοις ῥύπος καὶ ὁ ἀπὸ τῶν ἀνδριάντων θερμαίνει τε καὶ διαχεῖ τὰ δύσπεπτα φύματα καὶ πρὸς ἀποσύρματα καὶ πρὸς ἕλκη πρεσβυτικὰ ἁρμόζει.

31 ἐλαιόμελι κατὰ Πάλμυρα τῆς Συρίας ἐκ τοῦ στελέχους ἐλαιῶν μέλιτος παχύτερον ῥεῖ, γλυκὺ τῇ γεύσει, ὅπερ πινόμενον πλῆθος κυάθων δυεῖν μετὰ κοτύλης μιᾶς ὕδατος ἄγει κατὰ κοιλίαν ὠμὸν καὶ χολῶδες. ἔννωθροι δὲ γίνονται καὶ ἔκλυτοι οἱ λαμβάνοντες, ὅπερ οὐ δεῖ εὐλαβεῖσθαι, διεγείρειν δὲ αὐτοὺς μὴ ἐῶντας καταφέρεσθαι.

σκευάζεται δὲ καὶ ἐκ τοῦ λίπους τῶν θαλλῶν ἔλαιον. ἔστι δὲ αὐτοῦ κάλλιστον τὸ παλαιὸν καὶ παχὺ καὶ λιπαρόν, οὐ τεθολωμένον. θερμαίνει δὲ ἰδίως ποιοῦν πρὸς τὰ ἐπισκοτοῦντα ταῖς κόραις ἐγχριόμενον, καὶ λέπρας καὶ ἀλγήματα τὰ περὶ νεῦρα ἐγχριόμενον ὠφελεῖ.

32 κίκινον ἔλαιον σκευάζεται τούτῳ τῷ τρόπῳ· λαβὼν ὡρίμων κροτώνων ὅσον ἂν δόξῃ καὶ ψύξας εἰς ἥλιον καταστρώσας θειλοπέδου τρόπον, ἕως ἂν ὁ περικείμενος φλοιὸς ἀπορραγεὶς [*](1 SIM. Pl. XXVIII 50 (e S. N.).) [*](1 EXC. Gal. XII 116 (unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](10 SIM. Pl. XV 32; XXIII 96 (e S. N.) cf. Geop. IX 26, 3.) [*](10 EXC. Paul. Aeg. VII 3 s. v. (e D.).) [*](21 SIM. Pl. XV 25. XXIII 83 (e S. N.).) [*](21 EXC. Aet. I s. v. ἔλαιον; Paul. Aeg. VII 20 s. v.; Zach. m. m. VI 10 (123) cf. Gal. XI 870. 871. XIX 70.) [*](1 nov. cap. (λβ΄) incip. Dl βαλάνοις FDa συναγόμενος F ῥύπος addidi 3 ἁρμόζειν addidi mg. περὶ ῥύπου τοῦ ἐκ τῆς παλαίστρας add. Di ἐκ] ἐπὶ H 5 post ὠφελεῖ add. ὠφελεῖ δὲ H 6 mg. add. περὶ ῥύπου ἀνδριάντος Di ἐν τοῖς γυμνασίοις ῥύπος H 7 τείχοις F ὁ om. FDiDa) [*](10 num. cap. λα QDi: λγ Dl κατὰ τὰ (dittogr.) Di παλμυρᾶ HDa: παλμυρά FDi τοῦ] τινὸς libri, Paul. Aeg. l. s.: corr. Sar. 11 ἔλαιον libri, Paul. Aeg. l. s.: corr. Sar. 12 δύο H: β FDiDa: δυοῖν Paul. Aeg. καταμήνια ὠμὸν F 16 καὶ om. H 17 τὸ] καὶ Spr. 19 τὰ addidi) [*](21 num. cap. λβ QDi: λδ Dl 22 ὡρίμων] ὀρεινῶν FDaZach: ὀρεινῶν ὠρίμων H: herbam crotonem quod appellatur acceipies maturam Dl ad κροτώνων cf. D. IV 161 ὅσων Di 23 θηλοπέδου libri)

37
ἐκπέσῃ, συναγαγὼν τὴν σάρκα ἔμβαλε εἰς ὅλμον καὶ κόψας ἐπιμελῶς εἰς λέβητα κεκασσιτερωμένον βάλε ὕδωρ ἔχοντα καὶ ἀνάβρασον ὑποκαίων. ὅταν δὲ ἀνῶσι τὴν ἐν αὐτοῖς ὑγρότητα πᾶσαν, ἄρας τὸν λέβητα ἀπὸ τοῦ πυρὸς ἀπόψα μύακι τὸ ἐπιπλέον ἔλαιον καὶ ἀποτίθεσο.

οἱ δὲ Αἰγύπτιοι διὰ τὸ δαψιλοῦς 2 χρῄζειν ἑτέρως αὐτὸ σκευάζουσι· μετὰ γὰρ τὸ καθᾶραι εἰς μύλην ἀποδόντες τοὺς κρότωνας ἀλήθουσιν ἐπιμελῶς, εἰς τὰς σφυρίδας δὲ ἐμβαλόντες τὸ ἀληλεσμένον δι᾿  ὀργάνου ἐκθλίβουσιν. ὥριμοι δέ εἰσιν οἱ κρότωνες, ὅταν ὑπὸ τῶν περιεχόντων αὐτοὺς σφαιρίων ἀπολύωνται.

ποιεῖ δὲ τὸ κίκινον πρὸς ψώρας καὶ ἀχῶρας καὶ τὰς ἐν ἕδρᾳ φλεγμονάς, πρός τε ὑστέρας μύσεις καὶ διαστροφάς, ἔτι δὲ οὐλὰς ἀπρεπεῖς καὶ ὠταλγίας, ἐμπλάστροις τε μιγὲν ἐμπρακτοτέρας αὐτὰς ἐργάζεται. ἄγει δὲ καὶ κατὰ κοιλίαν ὑδατῶδες ποθέν, ἐκκρίνει δὲ καὶ ἕλμινθας.