Iatrica
Anonymus Londinensis
Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.
- ποσοὺς χρόνους. * ὡς γ(ὰρ) τ(ῶν) κα[τ' ε] ὑθυωρίαν
- κειμέν(ων) ποταμῶν τὰ ῥεύματά
- [οὐκ] ἀνάσχετα, τ(ῶν) δὲ σκολιῶν
- διὰ τὸ ἐνκόπτεσθαι. ο(ὕτως) εἰ μ(ἐν) βρα[χὺ]
- ἐγένετο τὸ ἔντερον τὸ π(ρὸς) τὴν κάτω
- κολίαν καὶ εὐθύ, κἄν ἐφέρετο ῥᾳδίως
- ἡ] τροφή. * ἐπεὶ δὲ σκολιόν τέ (ἐστιν) καὶ
- ηκες, ταύτηι ἐπιμένει πολλοὺς χρόνο(υς).
- [κ]αὶ περὶ μ(ὲν) τοῦ σώματος
- λ]έγει δὲ καὶ περὶ τῆς ψυχῆς, ὠς τρι[μ]ερής
- (ἐστιν), καὶ τὸ μ(έν) τι αὐτῆς (ἐστιν)
- τὸ δὲ θυμικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητι- [*](ὥσπερex ἐκ γάματος ἐπιόντος ἄρδοιτο. καὶ πρῶτον μὲν ὁχετοὺς κρυφαίους ὡπὸ τὴν ξύμφυσιν τοῦ δέρματος καὶ τῆς καὶ τῆς σαρκὸς δύο μλέβας ἔτεμον νωτιαίας διδύμους, ὠς τὀ σῶμα ἐτύγχανε δεξιοῖς τε καὶ ἀριστεροῖς ὄν. τκύτας δὲ καθπηκαν παρὰ τὴν ῥάχιν, καὶ τὸν γόνιμον μεταξὺ λαβόντες μυελόν, ἴνα οὖτός τε ὅ μάλιστα θάλλοι, καὶ ἐπὶ τἆλλα εὔρους ἔντεῦθεν ἅτε ἐπὶ κάταντες ἡ ἐπίχυσις γιγνομένη παρέχοι τὴν ὑδρείαν ὁμαλήν. μετὰ δὲ ταῦτα σχίσαντες περὶ τὴν κεφαλὴν τὰς φλέβας καὶ δἱ ἀλλήλων ἐναντίας πλέξαντες διεῖσαν, τὰς μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τάριστερὰ τοῦ σώματος, τὰς δ' ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ κλίναντες.)[*](XVI 20] Plato Tim. p. 73 E. 73 A: ἐσομένην ἐν ἡμῖν ποτῶν καὶ ἐδεστῶν ἀκολασίαν ᾔδεσαν οἱ ξυντιξθέντες ἡμῶν τὸ γένος, καὶ ὅτι τοῦ μετρίου καὶ ἀναγκαίου διὰ μαργότητα πολλῷ χρησοίμεθα πλέονι. ἵν' οὖν μὴ φθορὰ διὰ νόσους ὀξεῖα γἰγνοιτο καὶ ἀτελὲς τὸ γένος εὐθὺς τὸ θηντὸν τελευτῶ, ταῦτα προορώμενοι τῇ τοῦ περιγενησομένου πόματος ἐδέσματός τε ἕξει τὴν ὁνομαζομένην κάτω κοιλίαν ὑποδοχὴν ἔθεσαν, εἴλιξάν τε πέριξ τὴν τῶν ἐντέρων γένεσιν, ὅπως μὴ ταχὺ διεκπερῶσα ἡ τροφὴ ταχὺ πάλιν τροφῆς ἑτέρας δεὶσθαι τὸ σῦμα ἀναγκάζοι, καὶ παρέχουσα ἀπληστίαν διὰ γαστριμαργίαν ἀφιλόσοφον καὶ ἄμουσον πᾶν ἀποτελοῖ τὸ γένος, ἀνυπήκοσυ τοῦ θειοτάτου τῶν παρ' ἡμῖν.)[*](XVI 14 σκευάξει incertum; ... ρασει P ξιὰ et cetera usque ad v. 33 K 24 καθ. υθυωρι P)
- [κ]όν. καὶ τὸ μ(ἐν) λογικὸν ἀπολείπει
- τ]οὺ[ς] κ(ατὰ) τὴν κεφαλὴν τό[πους]. εὐφυὴς γ(ὰρ)
- αὕ]τη γί(νεται) π(ρὸς) παραδοχὴν τοῦ ἡγεμονικ(οῦ).
- τὸ] δὲ θυμικὸν ἔταξεν περὶ τὴν καρδ(ίαν),
- [οὐ] π[ὁ]ρρω μ(ὲν) τεταγμένον τοῦ [ὑπ]οτεταγμένον δὲ
- [ἵν]α δὴ καὶ ὑπήκο<ον> αὐτῶι γί(νηται) *
- [γݲ] τὸ <ητ>ικὸν ἔταξεν
- [φρά]γματος καὶ ὀμφαλοῦ. * ἐπέστησεν
28
[*](XVI)