(147) Ἔχιδναν (ἀ)σφυκτοῦσαν --- ν ---U+02D8 _ U+02D8 _ U+02D8 _ U+02D8 ἡδ᾿ εἷ(λ᾿ ἐ)ξ (ὁδ)οῦ.σωθεῖσα δʼ αὐτῷ φόνιον ἀποτίνει χάριν.δηχθεὶς δʼ ἔφη „δύσαγνε καὶ μιαίφ(ονε,ἦ σωσά σ᾿ ἐπὶ τοῦτʼ, ἵνα με δύστηνον κτάνῃς;ἣ δʼ εἶπ〈εν〉 „οὐ σὺ (μʼ ἄρα πα)τήσεις, ἂν θάν(ῃς.“. . . ὅτι οὐ δεῖ κακοὺς εὐε(ργετεῖν.[*](1 Tab. cer10 VIr v. 14 sq., cf. prol.; trimetros agnoverant W1 vLw; cf. Babr. 147 || 1 — 3 - - - ιδν - - - - σα. φυ - - - - - ν - -- τομηδει ξ -- ουσα - - εικαδα - | τω φονειοναποτειν - ιχαριν in T legit Hss; 1 ἔχιδναν vocem totam fere cognosces; (ἔχιδν(άν τις ἀ(σ)φυ(κτοῦσα)ν suppl. Hss, fuerit ἔχιδναν ἀσφυκτοῦσαν ἐν (χειμῶνί τις); fabulae initium fortasse decurtatum, duobus enim versibus fingendis spatium vix suffcit || 2 suppl. Cr coll. Syntip. 25 ὥρᾳ χειμῶνος ἔχις τις πλησίον ὁδοῦ κατέκειτο κτλ. || 3 σωθεῖσα legit Cr, θ)α(λφθ)εῖσα W1, non fuit δοκ)οῦσ᾿ αὐτῷ (Hss) || 4 - - χθεισδεεφη, versus exitus atque v. qu sequitur vacui, suppl. Hss || 5 - - - - - - σεεπι- τουτωιναμ - δ - - την -- κτανησ T, ἔσωσά Hss, ᾖ᾿ σ. W1 |ἐπὶ τοῦτʼ Cr (Xen. An. lI 5, 22), ἐπὶ τούτῳ Hss, ἐπὶ τῷδʼ W1 6 ηδειπουσα T sec. Hss, ultimam litteram υ esse putat W1 || suppl. W1 | τησεισκανθαν sec. Hss, εανθαν cognoscit W1 7 Epim. ὦ παί, μάθʼ) ὅτι οὐ δεῖ versum restituit W1 || Fabellae poeta hominem indxisse videtur serpentem e via orbitaque (A 69 H1 75) servantem, cf. v. 6, quem ingeniose restituit W1 v. 3 sibi non constans; ita Vergil. Aen. V 273 serpentem describit viae deprensum in aggere, aerea quem obliquum rota transiit (sim. F 179 Au 212) atque ex Aesopeis quoque notus ὄφις πατούμενος (A 119 F 149).)235
(115) U+02D8 _ U+02D8 _ „νῦν“ φησί „σωθείην, ἵναᾖ μοι δίδαγμα τοῦτο τοῦ λοιποῦ χρόνου.“ λύκος λέοντι συνέβαλεν πεφραγμένῳ---4 (88) νῦν ὀσπρίων ἄμητος Τρέφων τὸ σῶμα μὴ τρυφήσῃς εἰς κόρον·κόρος γάρ ἐστιν τῶν παθῶν ὑπηρέτης. Ζῆν εὐτελῶς ἄμεινον ἢ τρυφᾶν ἔνι·τρυφὴ γάρ ἐστι τῶν παθῶν ὑπηρέτης.[*](2 Suid. s. v. νῦν σωθείην ἵνʼ ᾖ — χρόνου, παρὰ τὸν μῦθον εἴρηται τοῦτο τῆς μανθανούσης χελώνης ἵπτασθαι παρὰ τοῦ ἀετοῦ καὶ πεσούσης, eadem prov. Coisl. 353 Gaisf., sim. cod. Paris. S (L. Cohn, Zu den Paroemiographen p. 78 sq.) νῦν, φασί, σωθείην, ἵνʼ μοι διδάγματα τοῦτο τοῦ πρὸ τοῦ χρόνου· παρὰ — ἀετοῦ, liberius Ps. -Diog. (paroemiogr. e lexico interpol.) 590 p. 284 (Apost. XlI 19): νῦν γένοιτο (τὸ add. Apost.) σωθῆναι· ἀετὸς χελώνην ἁρπάσας ἠβούλετο ἀφʼ ὕψους καταβαλεῖν, ἣ δὲ „νῦν γένοιτο“ φησί „σωθῆναι“· τοῦ δὲ λοιποῦ αὐτῇ μελήσει, quo testimonio inutili abusus cave ne Schneidero succurrens choliambum subesse conicias χἢ „νῦν γέ μοι γένοιτο φησί „σωθῆναι“ || 1 νῦν 〈δὲ〉 σωθείην Lm Eb, „νῦν“ φησί Cr e Ps. -Diogen. et Paris. S || Comoediae (C AF. III p. 611 1225 K.) iniuria ascripsit Meinekius ad Theocrit. p. 457.)[*](3 Lex. Coisl. prov. 322 = paroem. Gott. app. prov. III 76 || συμβάλλει Coisl., corr. Cr, συμβαλεῖ Meineke | Explicatio ἐπί τῶν ἀσθενῶν καὶ δυνατωτέροις συμβαλλόντων non suffcit; fabulae tenemus initium, qu lupus leon vincto maledicens descriptus erat, cf. Phaedr. l 21.)[*](4 Suid. s. νῦν ὀ. ἄ.· ἐπὶ τῶν καθʼ ὥραν ἕκαστα πράττειν ὀφειλόντων; e lexico Ps. -Diog. 587 p. 283 (Apost. p. 547), Ps. Diog. Vindob. 238. || Comoediae fragmentis inseruit cui ἅπανθ᾿ ὅμοια Κockius IIl p. 531, 689; sed cf. Babr. 88, 6 νῦν ὥρηἵνʼ ἀμήσω. Lexicographus praeter mythica dactylica Aesopiam trimetriam legit.)[*](5 Georg. Bss. Au. l p. 90 Βαβρίου· τρέφων κτλ. Imitatoris fortasse, qui fab. Babr. 62 expresserit)[*](6 Georg. p. 35, eiusdem puto poetae cuius 5. Spectat ad Babr. 108 vel 153.)236
Λύκος πλανώμενός τις ἐν ἐρήμοις τόποιςκλίνοντος ἤδη πρὸς κατάδυσιν ἡλίουδολιχὴν ἑαυτοῦ τὴν σκιὰν ἰδὼν ἔφη„λέοντʼ ἐγὼ δέδοικα τηλικοῦτος ὥν,πλέθρου δʼ ἔχων τὸ μῆκος; οὐ θηρῶν ἁπλῶς πάντων δυνάστης ἀθρόως γενήσομαι;“λύκον δὲ γαυρωθέντα καρτερὸς λέωνἑλὼν κατήσθιʼ ὃ δʼ ἐβόησε μετανοῶν„οἴησις ἡμῖν πημάτων παραιτία.“ Αἴσωπός ποτε ὁ λογοποιὸς σχολὴν ἄγων εἰς ναυπήγιον εἰσῆλθεν. τῶν δὲ ναυπηγῶν σκωπτόντων τε αὐτὸν καὶ ἐκκαλουμένων εἰς ἀπόκρισιν (e),
Αἴσωπος ἔλεγε „τὸ παλαιὸν χάος τε καὶὕδωρ γενέσθαι, τὸν δὲ Δία νοούμενον καὶ τὸ γῆς στοιχεῖον ἀναδεῖξαι παραινέσαι αὐτῇ
ὅπως ἐπὶ τρὶς ἐκροφήσῃ τὴν †θάλασσαν· κἀκείνη ἀρξαμένη τὸ μὲν πρῶτον τὰ ὄρη ἐξέφηνεν· ἐκ δευτέρου δὲ ἐκροφήσασα
[*](7 (Eb 2 p. 95; Gb 261) V Fur. 359, constituit CE. Schneider (Schnr) || 1 sq. τις add. Schnr; τόποις ἐρήμοις ἐμπλανώμενος λύκος Lm (Eb Gb) || 2 δύσιν V, suppl. Mekler, παῤ ἡ. Cr, ποθʼ ἡ. Schnr, δύσιν Ὑπερίονος Lm || 3 αὐτοῦ V 5 πλ. δʼ ἔ. cum eis quae sequuntur coniunxit Eb || 6 ἀθρόων V, corr. Cr || 7 καρτερῶν V, corr. Lm || 8 suppl. Lm | κατήσθιεν, corr. Lm | μετανοῦν V, corr. Cor.) [*](8 (Gb 262 VFur. 375. ‘Ms. Gall.’ (Ga) Huds. Hptm. 312 Ps 12 sim. A 8 Pr 18, cf. Aristot. Met. II p. 356 || 1 Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς εἰς ναυπήγιον σχολὴν ἄγων εἰσῆλθεν bene Gb |ποτε om. Pr || 2 εἰσῆχθαι, i. e. εἰσήχθη Ga | σκοπούντων V Ga, corr. Hd || 4 ὁ Αἴσωπος V G || 5 γεγενῆσθαι A τῶν δὲ διανοουμένων GsPs. τὸν δὲ Δία βουλόμενον V (Pr), corr. EbCr || 6 ἀναδεῖξαι VPr, ἀποδεῖξαι F || 7 ἐπὶ τρεῖ VGaPs. δὶς ἢ τρὶς Hd | fuerit ἐκροφήσῃ τὴν ἄλα || 8 ἐξέθανε Ga, ἐξέβαινεν Hd) 237
καὶ τὰ πεδίʼ ἀπεγύμνωσεν· εἰ δὲ δόξειενκαὶ τὸ τρίτον αὐτῇ πάντοθʼ ἐκπιεῖν τὸ ὕδωρ,ἄχρηστος ὑμῖν ἡ τέχνη γενήσεται.“Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι οἱ τοὺς κρείττονας χλευάζοντες λανθάνουσι μείζονας ἑαυτοῖς τὰς ἀνίας ἐξ αὐτῶν ἐπισπώμενοι.
Ἀστρολόγος ἐξιὼν ἑκάστοθʼ ἑσπέραςἔθος εἶχε τοὺς ἀστέρας ἐπισκοπεῖν.καὶ δὴ περιιὼν εἰς τὸ προάστειόν ποτε,πάλιν δὲ τὸν νοῦν ὅλον ἔχων πρὸς τὸν οὐρανὸνἐξέλαθεν αὑτὸν καταπεσὼν εἴς τι φρέαρ.ὀδυρομένου δὲ αὐτοῦ καὶ βοῶντος[*](8, 10 πεδία Au V | ἐπεγύμνωσεν Gs, ἐγ. Ps | ἐὰν (ἂν) δὲ δόξῃ VPs | fuerit „εἰ δοκεῖ δ᾿ “ἔφη vel ἢν δὲ δὴ δοκῇ || 11 αὐτῇ καὶ τὸ τρίτον Ga V. transq. suppl. Cr, an φησίν ? ἡμῶν Ps || Gb versus 4 2q., quos ipsi integros libri servarunt, funditus diruit ut suos substitueret || 13 sq. Epim.PrAu, sim. Ga, om. Fur.)[*](9 (Eb 4 p. 96, Gb 263) VFur 377 Cor. 419 H1 402 || 2 infeger im V, indicavit Eb || 3 χὢς an ὃ δʼ? φησὶν V, corr. Cr || 4 ἀλλʼ ὄπισθεν σφοδρῶς με τύπτων V, num ὄ. ἐπικρούων ἐμέ? | Fuit cum choliambos agnoscere mihi videbar: Τοῖχος σπαραχθεὶς ὑπὸ δοκοῦ βίῃ πάσῃ τί με σπαράττεις“ ἱκέτευε φωνήσας (95, 47) | ὃ δʼ „οὐκ ἔγωγε“ φησίν „αἴτιος τούτου, |μᾶλλον δʼ ὄπισθέν ἐστιν ὁ σφοδρῶς τύπτων.“)[*](10 (Gb 228); evei. 169 Cor. 166, F 19: Au 40 Pr 41, unde selectas ascribo lectiones, tetr. I 52; cf. Plat. Theaet. 174, Diog. La. I 34 (de Thalete): cf. supra p. 203 || 1 ἑκάστοτε ἑ. AuPr, ἑκάστην ἐσπέραν Nev., -ῃ -ᾳ F || 2 Nev.; liberius ceteri || 3 καὶ δήποτε περιιὼν εἰς τὸ πρ. codd, transq. Cr || 4 καὶ τὸν νοῦν codd., corr. Cr || 5 ἐξέλαθε Nev., suppl. Cr, ἔλ. ceteri | τὸ φρέαρ vulgo, corr. Gb |5 sqq. vv. antiqui in Byzantinos mutati)238
παριών τις ὡς ἤκουσε τῶν στεναγμάτωνπροσῆλθε καὶ μαθὼν τὰ συμβεβηκόταἔφη πρὸς αὐτόν· „ὦ [οὗτος] βλέπειν πειρώμενοςτὰν οὐρανῷ σύ, τἀπὶ τῆς γῆς οὐχ ὁρᾷς;“Πρὸς τοὺς παραδόξως ἀλαζονευομένους καὶ μηδὲ τὰ κοινὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιτελεῖν δυναμένους.
Ἀνθρακεὺς ἐπί τινος οἰκίας ἐργαζόμενος καὶ θεασάμενος γναφέα αὐτῷ παροικισθέντα (i) προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ὅπως σύνοικος αὐτῷ (i) γένηται, διεξιὼν ὡς οἰκειότεροι ἀλλήλοις ἔσονται καὶ λυσιτελέστεροι διάξουσι μίαν ἔπαυλιν οἰκοῦντες. καὶ ὁ γναφεὺς ὑποτυχὼν
ἔφη πρὸς αὐτὸν „ἀλλʼ ἔμοιγε παντελῶςτοῦτʼ ἔστʼ ἀδύνατον· ὃ γὰρ ἔγωγε λευκανῶ, σὺ ἀσβολήσεις,
ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι πᾶν τὸ ἀνόμοιον ἀκοινώνητον.
Λέων ἀκούσας βατράχου κεκραγότος ἐπεστράφη πρὸς τὰς φωνὰς οἰόμενος μέγα τι ζῷον εἶναι· [*](10, 7 τοῦ στεναγμοῦ Nev., τῶν -ῶν F, τὸν -ὸν AuPr, corr. Gb || 8 προσελθὼν καὶ codd., corr. Gb || 9 sq. „ὦ σύ, †ἐν οὐρανῷ βλέπειν πειρώμενος, τὰ ἐπὶ κτλ. Nev. „ὦ οὗτος, σὺ τὰ ἐν οὐ. βλ. π. τὰ ἐπὶ κτλ. FAuPr, corr. Cr) [*](11 (Gb 229) Au 29 Pr 31 St., Ac 12 F 27, unde selectas repetvi lectiones || 1 ἐπί τινος οἰκῶν οἰκίας Ac, versus exitus? || 4 sq. διὰ μίαν Au, διάζουσι Pr, corr. Sternbach 6 versus integer in A || 7 τοῦτό ἐστιν ἀδύνατον, ὃ γὰρ ἐγὼ λ. Au, versum constituit Cr: v. 6. 7 fere libris traditos ipse diruit Gb || 8 αὐτὸς ἀσβόλης πληροῖς Ac, σὺ ἀποτεφροῖς F. fuerit αὐτὸς σὺ πληροῖς ἀσβόλης τε καὶ τέφρας) [*](12 (Eb 3 p. 95: Gb 239) Au 139 Pr 136: cf. F 90 Αc 37 | 1 indicavit Eb || 2 τὰς φωνὰς Pr, τὴν φωνὴν Au | 2 sq. οἰόμενος εἶναι ζῷον αὐτὸ παμμέγα μικρὸν δὲ προσμείνας χρόνον ὡς εἶδε λίμνης ἐξιόντα βάτραχον τοῦτον προσελθὼν εὐθὺ κατεπάτει λέγων κτλ. Eb, sim. Gb: κράγον μέγαν, πρὸς τὴν)
239
προσμείνας δὲ αὐτῷ μικρὸν χρόνον (e), ὡς ἐθεάσατο ἀπὸ τῆς λίμνης ἐξελθόντα προσελθὼν κατεπάτησεν εἰπών
„μηδένʼ ἀκοὴ ταραττέτω πρὸ τῆς θέας.“ Πρὸς ἄνδρα γλωσσώδη οὐδὲν πλέον τοῦ λαλεῖν δυνάμενον.
Ἔθος ἐστὶ τοῖς πλέουσιν ἐπάγεσθαι κύνας Μελιταίους καὶ πιθήκους πρὸς παραμυθίαν τοῦ πλοῦ. καὶ δή τις πλεῖν μέλλων πίθηκον συνανήνεγκε. γενομένων δʼ αὐτῶν κατὰ τὸ Σούνιον (e) — ἐστὶ δὲ τοῦτο Ἀθηναίων ἀκρωτήριον — συνέβη χειμῶνα
σφοδρὸν γενέσθαι. περιτραπείσης δὲ τῆς νεὼς καὶ πάντων διακολυμβώντων καὶ ὁ πίθηκος ἐνήχετο. δελφὶς δὲ θεασάμενος αὐτὸν καὶ οἰόμενος ἄνθρωπον εἶναι (i) ὑπερεξελθὼν διεκόμιζεν. ὡς δὲ ἐγένετο κατὰ τὸν Πειραιᾶ τὸν λιμένα τῶν Ἀθηναίων, ἐπυνθάνετο τοῦ πιθήκου, εἰ τὸ γένος Ἀθηναῖός ἐστι. τοῦ δὲ εἰπόντος καὶ λαμπρῶν ἐνταῦθα τετυχηκέναι γονέων, ἐκ δευτέρου ἤρετο αὐτόν,
εἰ ἐπίσταται τὸν Πειραιᾶ. καὶ ὃς ὑπολαβὼν αὐτὸν ἄνθρωπον λέγειν, ἔφασκε καὶ φίλον αὑτῷ καὶ συνήθη τοῦτον. καὶ ὁ δελφὶς ἀγανακτήσας κατὰ τῆς αὐτοῦ ψευδολογίας βαπτίζων αὐτὸν ἀπέκτεινε.
Ὁ λόγος εὔκαιρος πρὸς ἄνδρας οἳ τοὺς εὐεργέτας αὐτῶν διαψεύδεσθαι βούλονται.
[*](βοὴν ἐπεστράφη οἰόμενος εἶναι μέγα τι χρῆμα θηρίου μείνας δὲ μικρόν, ἐξιόνθ᾿ ὡς εἶδέ νιν λίμνης, προσελθὼν κατεπάτησ᾿ αὐτὸν λέγων κτλ. Bgk in schedulis || 5 ταρ. in fine coll. Eb sententia antiqua, cf. Herod. I8 | εἶτα τηλικοῦτος ὢν τηλικαῦτα βοᾷς interpol. Pr.)[*](13 (Gb 257) Au 74, supplendus ex Pr 70 p. 21 St.: liberius Ps 41 Ac Cor. 88 || 2 πρὸς παραμυθίαν πλόου πλοίου Ps 6 νεὼς Ac, νηὸς AuPr || 7. 15 δελφὶν Au, δελφὶς ceteri 9 ὑπερεξελθὼν — 14 ἄνθρωπον λέγειν om. Au, suppl. ex Pr 13 cf. 9, 3 p. 237 || 16 αὐτὸν πικρῶς ἐν τῷ ὕδατι ἀπέπνιξεν Ps)240
Ὁδοιπόροι κατά τινα αἰγιαλὸν ὁδεύοντες ἦλθον ἐπί τινα σκοπιάν, κἀκεῖθεν θεασάμενοι φρύγανα (e)
πόρρωθεν ἐπιπλέοντα ναῦν εἶναι μεγάληνᾠήθησαν.διὸ δὴ προσέμενον ὡς †μελλούσης προσορμίζεσθαι. ἐπεὶ δʼ ὑπʼ ἀνέμου φερόμενα τὰ φρύγανα ἐγγυτέρω ἐγένετο, οὐκέτι ναῦν, ἀλλὰ πλοῖον ἐδόκουν βλέπειν. ἐξενεχθέντα δʼ αὐτὰ φρύγανα (e) ὄντα ἰδόντες, πρὸς ἀλλήλους ἔφασαν
„ὡς ἄρα μάτην ἡμεῖς τὸ μηδὲν ὂν προσδεχόμεθα.Ὁ μῦθος δηλοί, ὅτι τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι ἐξ ἀπροόπτου δοκοῦντες φοβεροὶ εἶναι, ὅταν εἰς πείραν ἔλθωσιν, οὐδενὸς εὑρίσκονται ἄξιοι.
Ἀνὴρ πένης νοσῶν καὶ κακῶς διακείμενος ηὔξατο τοῖς θεοῖς ἑκατόμβην τελέσαι, εἰ περισώσειαν αὐτόν. οἳ δὲ ἀπόπειραν αὐτοῦ ποιήσασθαι βουλόμενοι ῥαΐσαι τάχιστα αὐτὸν παρεσκεύασαν. κἀκεῖνος ἐξαναστάς, ἐπειδὴ ἀληθινῶν βοῶν ἠπόρει, στεατίνους ἑκατὸν πλάσας (e) ἐπί τινος βωμοῦ
ἀπέκαυσεν εἰπών ἀπέχετε τὴν εὐχήν, ὦ δαίμονες. οἱ δὲ θεοὶ βουλόμενοι αὐτὸν ἐν μέρει ἀντιβουκολῆσαι, ὄναρ αὐτῷ ἔπεμψαν παραινοῦντες ἐλθεῖν εἰς τὸν αἰγιαλόν·
„ἐκεῖ γὰρ Ἀττικὰς 〈σὺ δραχμὰς〉 χιλίας εὑρήσεις.“ καὶ ὃς περιχαρὴς γενόμενος
δρομαῖος ἐπὶ τὴν ἠόνʼ ἧκεν, ἔνθα δὴ λῃσταῖς περιτυχὼν (i) ἀπήχθη καὶ ὑπʼ αὐτῶν πωλούμενος
εὗρε δραχμὰς χιλίας.Ὁ λόγος εὔκαιρος πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον.
[*](14 (Gb 258) Ac 110: Au 172 Pr 175: sim. vita Aesop. 33 cf. supra p. 159. 236 || 1 Ὁδ. κατʼ αἰγ. ὡδοιπόρουν? || 3 ναῦν εἶναι δόκουν Cr, cf. 6 || 4 ὡς προσορμιουμένην Gb || 5 φερόμενʼ αὖ ? || 6 ναῦν οὐκέτʼ, ἀλλὰ πλοῖον Gb || 8 fere integer | προσεδεχόμεθα Ac, προσδεχόμεθα Au)[*](15 (Gb 231) Au 28 Pr 30; liberius F 36 Ac 18 Ps 2, quae iambis inclusit Gb || 1 an πένης ν. τις καὶ ? || 6 fere integer || 9 ἐκεῖ γὰρ εὑρήσεις Ἀττικὰς μυρίας Au, rest. duce Au, coll. v.13|| 11 ἧκεν ante ἐπὶ AuPr; versum fere integrum dissolvit Gb)