Γνεὴ δικαίων ἦν τὸ πρῶτον ἀνθρώπων,ὦ Βράγχε τέκνον, ἣν καλοῦσι χρυσείην.---τρίτη δʼ ἀπʼ αὐτῶν αὖτʼ ἐγένετο χαλκείη,μεθʼ ἣν γενέσθαι φασὶ θεῖον ἡρώων---πέμπτη σιδηρῆ· ῥίζα καὶ γένος χεῖρον. ἐπὶ τῆς δὲ χρυσῆς καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ζῴων[*](Ι. 1i ═ 7, 11 | 3 im cf 53, 7 | 4e ═ 15, 3. 63, 4. 7 | 6i ═ 102, 4. 108, 5)[*](Fabulae Athoi. pr. Ι fab. 1—107, pr. ll fab. 108—123.)[*](βαλεβρίου μυθίαμβοι αἰσώπειοι κ. στ., in marg. ςι χωλιαμβι m. et ?? (m. pr. ?) A (cf. p. 98), Βαλε Βαβρίου | Βαλερίου χωριαμβικοὶ στίχοι ἐκ τῶν Αἰσώπου μύθων Harl. 3521 (sequ. fab. 58): ft. legerant Βαλερίου Β., cf. Cr p. 192. Βαβρίου μυθιάμβους διὰ χωλιάμβων ἐν βιβλίοις ι΄ Suidas testatur.)[*](I. Prooemium conlectionis prioris. 3—5 Lm Rth || 3 αὐτῶν A, τ (= τις) add. m. recc. (Men.), unde αὐτῶν τις Schnw; suppl. Cr, cf. 12, 19; versui 3 litteris evanidis m. 3 in marg. ascriptum φρἁ oc, cf. praef. | ἐγενήθη A, corr. Schnw Cr; ἐγεγένητο Burges, Eb || 4 ἕπεσθαι? cf. N 492 | φασιν, ν eras. A. θείαν A, δῖαν Eb, θεῖον Cr conl. Hes. op. 159 ἡρώων θεῖον γένος: supplendum fere: γένος (cf. 5) παλαιῶν, nam alii heroes recentiores sunt secundum Babrium; cf 63, 7 ff. et versum persimilem 66, 1 || 5 μεμπτὴ A, πέμπτης Lm | σιδηρὰ A, interpunxit Gb Cr | num χείρω γόνος χείρων? Eb || 6 δὲ ///// σῆς, A, suppl. Db litterarum χρυ umbras cognovit Eb)10
φωνὴν ἔναρθρον εἶχε καὶ λόγους ᾔδει·ἀγοραὶ δὲ τούτων ἦσαν ἐν μέσαις ὕλαις.ἐλάλει δὲ πέτρη καὶ τὰ φύλλα τῆς πεύκης,ἐλάλει δὲ κἰχθὺς, Βράγχε, νηὶ καὶ ναύτῃ, στρουθοὶ δὲ συνετὰ πρὸς γεωργὸν ὡμίλουν.ἐφύετʼ ἐκ γῆς πάντα μηδὲν αἰτούσης,θνητῶν δʼ ὑπῆρχε καὶ θεῶν ἑταιρείη.μάθοις ἂν οὕτω ταῦτʼ ἔχοντα καὶ γνοίηςἐκ τοῦ σοφοῦ γέροντος ἧμιν Αἰσώπου μύθους φράσαντος τῆς ἐλευθέρης μούσης.ὧν νῦν ἕκαστον, ἢν θέλῃς, ἐμῇ μνήμῃμελισταγές σοι νῷ τι κηρίον θήσω,πικρῶν ἰάμβων σκληρὰ κῶλα θηλύνας.[*](8e ═ 12, 2 | 11e ═ 7, 4. 15, 2 | 12e ═ 10, 2 | 16e ═ lI 6 | 17e ═ 64, 7. 95, 26 ||)[*](Ι. 7 ᾔδη. A m. pr., ft recte, η in ει corr. m. 3? || 9 πέτρα A. || 10 δ- ////// ἰχθὺς, erasis litteris fere quattuor (ὲ καὶ?); Menas corr. δὲ πόντιος (π. postea erasit) τʼ ἰχθὺς, unde conl. 71, 5 δὲ πόντος Bgk Lm; possis δὲ δελφίς sim., cf. Maxim. Tyr. III 1 || 14 μαθ - - ς δʼ ἀνοὕτω A, suppl. Bss: δʼ del. Cr ut repetitum ex vv. 11. 13. Cf. Avian. praef. 7 Ell || 15 ἡμῶν γέρ. Αἰσ. A, βαγ suptascr. m. r., corr. Sd Eb; σοφιστοῦ, τοῦ γ. Gb Rth || 16 ἐλευθέρας A, oratione libera,i.e.soluta (Apul. flor. XV p.1 9 Kr.), cf. Cr de Babr. 163; παλαιτέρας Schn, alii aliud || 17 ἂν θείης A, ἂν θέλῃς Lm, ἵνα τιθῇς (θέῃς) Db (Schnw); num ἀνθίσας? | ἐμῆ μν. A, intellego ad meam mermoriam e recentiorum usu; ἐνὶ μν. Lm Ah forma Babrio ignota locus lacunosus? || 18 νῶ τὸ in A dignoverunt plerique, etiam Eb, atque σοι νῷ (═ ἐν νῷ) a poetis non alienum; νοῦ τὸ Rth legere sibi visus est, unde effinxit τοῦτο, quod praeceperat Fx; λῷστε Db; scripsi interim νῷ τι, cf. Hes. theog. 597 || 19 θηλὰσαι:—, θηλ m. pr, ultimae litterae m. r. atramento obductae, suppl. Ah. cf. Philol. LIII 219 | v. 17—19 litt. umbrae (m. 3?) in mg., cf. praef. || Prima archetypi ex quo A descriptus pagina lacera erat et evanida)11
Ἄνθρωπος ἦλθεν εἰς ὄρος κυνηγύσων,τόξου βολῆς ἔμπειρος· ἦν δὲ τῶν ζῴωνφυγή τε πάντων καὶ φόβου δρόμος πλήρης.[*](f. 3b)λέων δὲ μοῦνος προὐκαλεῖτο θαρσήσαςαὐτῷ μάχεσθαι. „μεῖνον“ εἶπε ,μὴ σπεύσῃς“ ἅνθρωπος αὐτῷ, „μηδʼ ἐπελπίσῃς νίκῃ·τῷ δʼ ἀγγέλῳ μου πρῶτον ἐντυχὼν γνώσῃτί σοι ποιητέʼ ἐστίν.“ εἶτα τοξεύειμικρὸν διαστάς. χὠ μὲν οἰστὸς ἐκρύφθηλέοντος ὑγραῖς χολάσιν· ὁ δὲ λέων δείσας ὥρμησε φεύγειν ἐς νάπας ἐρημαίας.τούτου δʼ ἀλώπηξ οὐκ ἄπωθεν εἱστήκει.ταύτης δὲ θαρσεῖν καὶ μένειν κελευούσης,„οὔ με πλανήσεις“ φησίν, „οὐδʼ ἐνεδρεύσεις·ὅπου γὰρ οὕτω πικρὸν ἄγγελον πέμπει, πῶς αὐτὸς ἤδη φοβερός ἐστι γινώσκω.“Ὅτι δεῖ ἐκ τῶν προσφερομένων γινώσκειν τὴν ἑκάστου διάθεσιν. καὶ ὅτι ἡ σοφία τῆς δυνάμεως διαφέρει.
Ἀνὴρ γεωργὸς ἀμπελῶνα ταφρεύωνκαὶ τὴν δίκελλαν ἀπολέσας 〈ἐπ〉εζήτει,[*](1, 1i ═ 7, 1 | 1e cf. 138. 4 | 2e ═ 134, 6 | 3e ═ 10, 3. 31, 2. 95, 67. 100, 3 | 4 m e ═ 31, 12 (25, 8) | 12 m e ═ 130, 1 | 14e cf. 75, 6. 138. 8 || 2, 2 m e ═ 23, 2. 28, 3)[*](1 B 11 P 9, Nev. 283; tetr. I 20, Av. 17 || ἀρχὴ τοῦ α A. m. 2 in mg. || 3 φυγὴ A m. pr. (Bss), σ add. m. r. | δρυμὸς Piccol || 4 δὲ τοῦτον A, δὲ μόνος B (Par), corr. Schnw | θαρσῆσαι A, corr. Bo || 5 αὐτωῖ A | σπεῦδε A, corr. Fx 6 ἄνθρωπος A, corr. Lm || 8 ποιητόν A, corr. Bgk; πτοητόν Schnw || 11 εἰς Rth || 12. 13 decurtati? cf. Av. 17, 9 sq. 14 οὐ μὴ Nb || 15 πικρὸν B (Db): φοβερὸν A || 16 ὡς Eb | φοβερὸς Dbn, πικρός A | γιγνώσκω A, corr. Eb || Epim. καὶ add. m. rec. teste Eb; in epimythio altero trimeter latet barbarus. Aliud epim. in B)[*](2, 1 cf. M. Rb. XLVI 318 Alciphr III 13 || 2 ἐζήτει A, corr. Bss (cf. 28, 3), ἀνεζ- F Hch coll. 23. 2)12
μή τις παρόντων τήνδʼ ἔκλεψεν ἀγροίκων.ἠρνεῖθ’ ἕκαστος. οὐκ ἔχων δʼ ὃ ποιήσει,εἰς τὴν πόλιν κατῆγε πάντας ὁρκώσων· τῶν γὰρ θεῶν δοκοῦσι τοὺς μὲν εὐήθεις[*](f. 4a)ἀγροὺς κατοικεῖν, τοὺς δʼ ἐσωτέρω τείχουςεἶναί τʼ ἀληθεῖς καὶ τὰ πάντʼ ἐποπτεύειν.ὡς δʼ εἰσιόντες τὰς πύλας ἐπὶ κρήνηςτοὺς πόδας ἔνιζον κἀπέθεντο τὰς πήρας, κῆρυξ ἐφώνει χιλίας ἀριθμήσεινμήνυτρα σύλων ὧν ὁ θεὸς ἐσυλήθη.ὃ δὲ τοῦτʼ ἀκούσας εἶπεν· „ὡς μάτην ἥκω·κλέπτας γὰρ ἄλλους πῶς ὁ θεὸς ἂν εἰδείη,ὃς τοὺς ἑαυτοῦ φῶρας οὐχὶ γινώσκει, ζητεῖ δὲ μισθοῦ μή τις οἶδεν ἀνθρώπων;“Ὅτι χρὴ ἀπιστεῖν τοῖς ὑπισχνουμένοις ὧν οὐκ εἰσὶ δεσπόται.
Αἶγάς ποτʼ εἰς ἔπαυλιν αἰπόλος κλείζωνμιῆς ἀπειθοῦς ἐν φάραγγι τρωγούσηςἐπὶ σηκὸν ἄγειν θʼ, ὡς αἱ μὲν ἦλθον, αἱ δʼ οὔπωκόμην γλυκεῖαν αἰγίλου τε καὶ σχίνουτὸ κέρας κατῆξε μακρόθεν λίθῳ πλήξας. [*](2, 7 cf. 132, 4 | 8e ═ 3, 7 | 11i ═ 76, 12)[*](2, 3 μὴ τῶν A, corr. Bss | τὴν δʼ A m. pr., corr. m. r. || 4 ὃ acc. add. m. r. || 9 κρήνης A, -ης atramento obductum, κρήνῃ Bgk Rth || 12 σίγλων Bgk || 13 ο A, m. r., ὃ corr. cum Eb || 14 ὁ inseruit Ebh, θεὸς γʼ A, sed γʼ m. recc. | ἠδείη A. || 16 οἶδεν ἀνων A || Epim. ἐιϲὶδεϲπίϲτ-ι A m. pr. ut videtur, ται m. rec.; corr. Schnw, εἰσεῖδες πίστιν Dd)[*](3 BP 4 MP1 3, Aphth. 5; retr. I 35. Tota fabula paucis verbis exceptis (1 αἰπ. — 2 ἐν φ.) atramento rec. obducta in A. 1 κλείζων supra scr. χρή m. rec. A, cf. 113, 2: κλείσων vel κλῄζων Bgk Schnw || vv. 2. 3. 4 m. rec. adscr. βαγ || 2 μιᾶς A || 3 Ah, om. paraphr. || 5 κατέαξε A, corr. Lm ex tetrast. )13
τὴν δʼ ἱέτευε· „μή, χίμαιρα συνδούλη,πρὸς τοῦ σε Πανός, ὃς νάπας ἐποπτεύει,τῷ δεσπότῃ, χίμαιρα, μή με μηνύσῃς·ἄκων γὰρ ηὐστόχησα τὸν λίθον ῥίψας.“ἣ δʼ εἶπε „καὶ πῶς ἔργον ἐκφανὲς κρύψω; [*](f. 4b)τὸ κέρας κέκραγε, κἂν ἐγὼ σιωπήσω.“Ὅτι τὰ δημοσίᾳ ἁμαρτηθέντα κατʼ οὐδένα τρόπον χρὴ κρύπτειν.
Ἁλιεὺς σαγήνην, ἣν νεωστὶ βεβλήκει,ἀνείλετʼ· ὄψου δʼ ἔτυχε ποικίλου πλήρης.τῶν δʼ ἰχθύων ὁ λεπτὸς εἰς βυθὸν φεύγωνὑπεξέδυνε δικτύου πολυτρήτου,ὁ μέγας δʼ ἀγρευθεὶς εἰς τὸ πλοῖον ἡπλώθη.σωτηρία πώς ἐστι καὶ κακῶν ἔξω τὸ μικρὸν εἶναι· τὸν μέγαν δὲ τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα κινδύνους.
Ἀλεκτορίσκων ἦν μάχη Ταναγραίων,οἷς θυμὸν εἶναί φασιν οἷον ἀνθρώποις.τούτων ὁ λειφθείς (τραυμάτων γὰρ ἦν πλήρης)[*](3, 7e ═ 2, 8 e | 8 me ═ 50, 5 (cf. 72, 18. 92, 10. 96, 4) || 4, 2e cf. 1, 3 caet. | 3e ═ 97. 9 (82, 8) | 6e ═ 116, 6 || 5, 2e cf. 31, 10. 49, 4)[*](3, 8 μηνύσηις A m. pr., -ης m. rec. || 11 τὸ κ. κεκράξεται — σιωπήσομαι Aphth.)[*](4 B 8 P 7 MP1 5 || 2 ἀνεῖλκεν Eb, ἀνεῖλε· τοὔψου Gb || [6 — 8] Eb | 6 σωτήριόν Eb | πῶς A || 8 κινδύνου A, κινδύνους B; κινδύνων Ah; B (ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλοις εὐτυχοῦσιν· τὸν δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ | σπ. ἴ. ἂν ἐ. τοὺς κ.) ultimos versus promythii (epim.) loco adhibuit)[*](5 B 7 P 6 MP1 4, Fr Cor. 145; Aphth. 12; v. 1. 2. 9 Suid. || 1 in marg. ε A m. pr. | 1. 2 S v. Ταναγραῖοι || 2 οἷς φ. εἶ. θυμὸν ὥσπερ ἀ. S, οἷον ἀνθρώπων etiam B* || 3 λειφθείς, ει m. rec. in rasura A.)14
ἔκυπτʼ ἐς οἴκου γωνίην ὑπʼ αἰσχύνης·ὁ δʼ ἄλλος εὐθὺς ἐπὶ τὸ δῶμα πηδήσας ἐπικροτῶν τε τοῖς πτεροῖς ἐκεκράγει.καὶ τὸν μὲν αἰετός τις ἐκ στέγους ἄραςἀπῆλθʼ δʼ ἀδεῶς ἀμφέβαινε θηλείαις,ἀμείνονα σχὼν τἀπίχειρα τῆς ἥττης.ἄνθρωπε, καὶ σὺ μή ποτʼ ἴσθι καυχήμων, ἄλλου σε πλεῖον τῆς τύχης ἐπαιρούσης. πολλοὺς ἔσωσε καὶ τὸ μὴ καλῶς πράττειν.
[*](f. 5a) Ἁλιεὺς θαλάσσης πᾶσαν ᾐόνα ξύωνλεπτῷ τε καλάμῳ τὸν γλυκὺν βίον σῴζωνμικρόν ποτʼ ἰχθύν ὁρμιῆς ἀφʼ ἱππείηςἤγρευσεν, οὐ τῶν εἰς τάγηνον ὡραίων.ὁ δʼ αὐτὸν οὕτως ἱκέτευεν ἀσπαίρων· „τί σοι τὸ κέρδος; ἢ τίνʼ ὦνον εὑρήσεις;οὐκ εἰμὶ γὰρ τέλειος, ἀλλά με πρῴηνπρὸς τῇδε πέτρῃ φυκὶς ἔπτυσεν μήτηρ.[*](5, 6e ═ 105, 4 | 7e ═ 36, 4 | 9e ═ 31, 3 || 6, 4e cf. 19, 5 | 5 me ═ 13 | im ═ 124, 6)[*](5, 4 ἐκρύπτετʼ om. ἐς A, corr Ah Hp; ἐκσύβετʼ ἐς coll. 108 27 Hl, κατεκρύβη ἐν γωνίᾳ B*, sim. Aph. Fab. Rom. p. 16, 17 Eb || 5 ἐπὶ B, εἰς A, cf. 125, 1 || 7 ἀετός A στέγους etiam Aph, τέγους Bgk || 8 ὁ δʼ ἄλλος A, corr. Eb, ὁ δὲ ἕτερος ἀφόβως συνῆν B*. ὁ δὲ ἀδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις ἐπέβαινεν Fr | ἀμφίβαινε, ι in ε m. r. || 9 S τἀπίχειρα· τὸν μισθόν ἀμείνονα ἔχων τ. τῆς ἥττης ἐν μυθικοῖς, unde ἔχων ἀμείνω Wagner, ἀμείνονʼ ἴσχων Hilberg Silbenw. 233 || vv. 10—12 Lm, promythii (epim.) loco adhibuit B ( πολλοὺς γὰρ ἔσωσε καὶ τὸ μὴ καλῶς πρ.) | Fabula decurtata?)[*](6 Av. 22; v. 6 Suid.; Ac Cor. 124 || 2 τε add. Bss ζώων A, σῴζων Bgk alii coll. 76, 9 || 3 σμικρόν? cf. 131, 11 || 4 ἐκ τῶν A, corr. Lm | ὡραίων A m. pr., unde -αῖον m. r. || 6 ἤ τιν ὦνον εὑρήσεις S s. ὦνος, ἢ πόσου με πωλήσεις glossema A.; εὑρήσω Eb Nb Cr, ἀλφήσω Eb || 8 ἔπτυσε A, corr. Bgk, ἔ. ἡ Eb, ἐκκύει Lm; fudit Av.)15
νῦν οὖν ἄφες με, μὴ μάτην μʼ ἀποκτείνῃς.ἐπὴν δὲ πλησθεὶς φυκίων θαλασσαίων μέγας γένωμαι, πλουσίοις πρέπων δείπνοις,τότʼ ἐνθάδʼ ἐλθὼν ὕστερόν με συλλήψῃ.“τοιαῦτα μύζων ἱκέτευε καὶ σπαίρων,ἀλλʼ οὐκ ἔμελλε τὸν γέροντα θωπεύσειν·ἔφη δὲ πείρων αὐτὸν ὀξέῃ σχοίνῳ.„ὁ μὴ τὰ μικρά, πλὴν βέβαια, τηρήσαςμάταιός ἐστιν, ἢν ἄδηλα θηρεύῃ.“ Ἄνθρωπος ἵππον εἶχε. τοῦτον εἰώθεικενὸν παρέλκειν, ἐπετίθει δὲ τὸν φόρτονὄνῳ γέροντι. πολλὰ τοιγαροῦν κάμνων[*](f. 5b)ἐκεῖνος ἐλθὼν πρὸς τὸν ἵππον ὡμίλει.„ἤν μοι θελήσῃς συλλαβεῖν τι τοῦ φχόρτου, τάχʼ ἂν γενοίμην σῷος· εἰ δὲ μή, θνῄσκω.“ὃ δʼ οὐ προάξεις;“ εἶπε „μή μʼ ἐνοχλήσῃς·εἷρπεν σιωπῶν, τῷ κόπῳ δʼ ἀπαυδήσαςπεσὼν ἔκειτο νεκρός, ὡς προειρήκει.τὸν ἵππον οὖν παρʼ αὐτὸν εὐθέως στήσας ὁ δεσπότης καὶ πάντα τὸν γόμον λύων[*](6, 9e cf. 50, 19. 53, 2 || 7, 1i ═ 1, 1 | 4e ═ 15, 2)[*](6, 10 θαλασσίων A, corr. Bo || 12 ἐλθόνθ᾿ Cr | σὺλήψη A m. pr., acc. erasit λ addidit m. rec. || 13 κἀσπαίρων coll. 5 Lm, cf. 9, 7 || 15 πηρῶν, η ex ει A | ὀξείηι A, corr. Lm Bt || 17 ἂν A, ἄν γʼ corr. m. rece., ἠδʼ Eb | θηρεύει Eb || Ultimos versus damnnavit Eb p. X, expressit Av. || Post 17 duorum versuum spalium vacuum A)[*](7 B 12 P 10 MP1 7; Ac 125; 12. 13 Suid || 1 ἀνος A εἰώθη, η in ει corr. m. rec. A || 2 τοὺς φόρτους Hertzberh || 4 ὁμίλει A, ὁ in ὡ corr. m. r. || 5 ἄν A || 6 θνηίσκω A || 7 ὃ acc. add. m. rec. A, qualia notare desino | μὴ δʼ A, corr. Schnw Nck, μηδʼ ἐνοχλήσεις Hl || 8 εἷρπεν A teste Eb | τῶ A )16
ἐπʼ αὐτὸν ἐτίθει τὴν σάγην τε τοῦ κτήνους,καὶ τὴν ὀνείην προσεπέθηκεν ἐκδείρας.ὁ δʼ ἵππος „οἴμοι τῆς κακῆς“ ἔφη „γνώμης·οὗ γὰρ μετασχεῖν μικρὸν οὐκ ἐβουλήθην, τοῦτʼ αὐτό μοι πᾶν ἐπιτέθεικεν ἡ χρείη.“ Ἄραψ κάμηλον ἀχθίσας ἐπηρώταπότερʼ ἀναβαίνειν μᾶλλον ἢ κάτω βαίνειναἱροῖτο. χὡ κάμηλος οὐκ ἄτερ μούσηςεἶφʼ „ἡ γὰρ ὀρθὴ τῶν ὁδῶν ἀπεκλείσθη;“Ὁ λόγος εὔθετος πρὸς ἄνδρας διεστραμμένους καὶ τὴς εὐθείας ὁδοῦ ἐκκλίνοντας.
Ἁλιεύς τις αὐλοὺς εἶχε καὶ σοφῶς ηὔλει·καὶ δή ποτʼ ὄψον ἐλπίσας ἀμοχθήτως[*](f. 6a)πολὺ πρὸς αὐλῶν ἡδυφωνίην ἕλξειν,τὸ δίκτυον θεὶς ἐτερέτιζεν εὐμούσως.ἐπεὶ δὲ φυσῶν ἔκαμε καὶ μάτην ηὔλει, βαλὼν σαγήνην ἔλαβεν ἰχθύας πλείστους.[*](7, 14 cf. 118, 9 || 8, 3e cf. 15, 1 (pr. I 16. lI 6) || 9, 1e ═ 140, 8 | 2e ═ 103, 9. 111, 7)[*](7, 12 ἐπʼ αὐτὸν ἐ. τὸν γόμον τὴν σάγην τε τ. κτ. Suida s. σάγη, 12. 13 τ. σ. τε τ. κτ. κ. τ. ὀνείαν πρ. ἐκδ. Sd. s. ὀνεία || 13 προεπέθηκεν A m. pr., corr. m. rec. || 16 χρεία A | Post 16 unius versus spat. vacuum A)[*](8, 1 φορτίσας? || 3 χ᾿ ὡ A, qualia enotare supersedeo || 4 ἡ ex εἰ m. pr. A | interrogandi signo interpunxit Cr coll. 105, 6. lnitium fortasse decurtatum (cf. Eb p. IV, Cr ann. 127, 229 11); fabula cur a Babrio abiudicetur (Rth) nulla causa, cf. 57, 12 || Epim καὶ om. A, sed signum evanidum in marg.)[*](9 Ac Cor. 130, Au 11; ex Herod. I 141 || 1. 2 αὐλοὺς — ποτʼ Nok || 3 ἡδυφωνέην A | ηζειν A atram. rec. obd.; ἥξειν Men., ἐξελεύσεσθαι ἐς γῆν Herod., sed refragatur ἀμοχθήτως atque pristina lectio incerta; ἕλξειν Eb, ἄξειν Schnw || 4 ἐτέριζεν A, super ἐτ- η m. r, corr. Men.; ἠρέθιζεν Bgk || 5 ἔκαμνε A, corr. Db)17
ἐπὶ γῆς δʼ ἰδὼν σπαίροντας ἄλλον ἀλλοίως,τοιαῦτʼ ἐκερτόμησε τὸν βόλον πλύνων·„ἄναυλα νῦν ὀρχεῖσθε. κρεῖσσον ἦν ὕμαςπάλαι χορεύειν, ἡνίκʼ εἰς χοροὺς ηὔλουν.“ οὐκ ἔστιν ἀπόνως οὐδʼ ἀλύοντα κερδαίνειν· ὅταν καμὼν δὲ τοῦθʼ ἕλῃς ὅπερ βούλει, τὸ κερτομεῖν σοι καιρός ἐστι καὶ παίζειν. Ὁ μῦθος λέλεκται πρὸς τοὺς ματαίως παρὰ τὸ δέον τι ἐργαζομένους.