Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἢ, οἴει, τοῦτο εὔχετο ὁ Σωκράτης, ὅπως αὐτῷ χρήματα γένηται, ἢ ὅπως ἄρξει Ἀθηναίων; πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Ἀλλʼ εὔχετο μὲν τοῖς θεοῖς, ἐλάμβανεν δὲ παῤ ἑαυτοῦ, συνεπινευόντων ἐκείνων, ἀρετὴν ψυχῆς, καὶ ἡσυχίαν βίου, καὶ ζωὴν ἄμεμπτον, καὶ εὔελπιν θάνατον, τὰ θαυμαστὰ δῶρα, τὰ θεοῖς δοτά.

Ἐὰν δέ [*](7 Σωκράτης scil. Platonicus ille cf. Plat. republ. I 327 || 12 ὁμι- λίαν sq. cf. Senec. ep. 41. 1 nat. quaest. lI 35. 1 Marc. Ant. lX || 40 15 χρήματα sq. cf. Luc. lup. conf. 1 (626) || 19 ἐὰν δέ τις sq. rhetorica ὑπόθεσις ut or. 40. 6a μετάθες sq. al.) [*](15. 16 πολλοῦ γε καὶ δεῖ] in mge οὐδὲ ὅλως (vet. schol. b) R!) [*](4 λέγει· εἰ ἀγαθὰ ἐπὶ ἀγαθῷ MNφα(θ) λέγει, ἐπεὶ ἀγαθὰ Dav.2 || 5 ἄξιος, ὧν Reiske | ἔχοντί] εὐχοῦντί M αὐχοῦντί Nφα(δ) αἰτοῦντί Heins. || 7 Πειρεᾶ RN || 8 ἄλους (corr. pr. man.) R! | ἄλλους ÷÷÷ προετρέπετο R! || 9 Σωκράτους M (-του) Nφα(δ) || 10 εὐπροσήγορος Steph. || 11 in mge CH(MEIWCI) (vet. schol. u) R! || 15 γένοιτο MNα(θ) | ἄρξει RM ἄρξῃ cett. (θ) || 19 τὰ θεοῖς δοτά] τὰ θεόσδοτα Dav.2 τοῖς θεοῖς δοτά MNα(δ) ἀθεοσδοτά Combes)

τις παρὰ μὲν τῆς γῆς εὔπλοιαν αἰτῇ, παρὰ δὲ τῆς θαλάττης εὐκαρπίαν, καὶ παρὰ μὲν ὑφάντου ἄροτρον, παρὰ δὲ τέκτονος χλανίδα, ἄπεισιν ἀτελὴς καὶ ἄδωρος καὶ ἄτευκτος.

Ὦ Ζεῦ, καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ Ἄπολλον, ἐθῶν ἀνθρωπίνων ἐπίσκοποι, φιλοσόφων ὑμῖν μαθητῶν δεῖ, οἳ τὴν ὑμετέραν τέχνην ἐρρωμέναις ψυχαῖς ὑποδεξάμενοι ἄμητον βίου καλὸν καὶ εὐδαίμονα ἐκκαρπώσονται·

ἀλλὰ ἐστὶν σπάνιον μὲν τὸ τῆς γεωοργίας ταύτης χρῆμα, μόλις δὲ καὶ ὀψὲ παραγινόμενον. Δεῖ γε μὴν τοῦ σπανίου τούτου καὶ ὀλίγου ἐναύσματος τῷ βίῳ ἄλλοτε ἐν ἄλλοις σώμασιν φανταζομένου, ὡς ἐν | νυκτὶ πολλῇ [*](38b) δεῖ φωτὸς ὀλίγου· τὸ γὰρ καλὸν ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει οὐ πολύ, φιλεῖ γε μὴν πρὸς τοῦ ὀλίγου τούτου σώζεσθαι τὰ πάντα.

Ἂν δʼ ἐξέλῃς τοῦ βίου φιλοσοφίαν, ἐξεῖλες αὐτοῦ τὸ ζώπυρον, τὸ ἔμπνουν, τὸ ζωτικόν, τὸ μόνον εὔχεσθαι ἐπιστάμενον· ὡς ψυχὴν σώματος ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας τὸ σῶμα· ὡς καρποὺς γῆς ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν γῆν ἐξέτεμες· ὡς ἥλιον ἡμέρας, τὴν ἡμέραν ἔσβεσας.

[*](14 ἂν δʼ ἐξέλῃς sq. rhetorica suppositio ut or. 9. 1e; 15. 5c aliaque eiusdem generis permnulta.)[*](10 ἐναύσματος] in mge ἀρχῆς· ἐμπυρεύματος· ὑπεκκαύματος (vet schol. b) R)[*](1 (2. 3) περὶ MN (quater) || 4 ἠθῶν Markl. || 6 τέχνην] σπορὰν vel γεωργίαν Markl. || 7 βίον α(δ) quod def. Markl. || 9 παραγι- νόμενον 〈ἄλλοτε ἐν ἄλλοις σώμασι φανταζόμενον·〉 δεῖ φα(δ) || 10 ἄλλοτε — 11 φανταζομένου om. φα(δ) || 11 φανταζόμενον MN || 13 πρὸ τοῦ ὀλίγου MN || 15 ἐξεῖλες (ες in ras.) R! | ἔμπνουν (μ in ras.) R! || 17 ἔπηξας — ἀφέλῃς om. MNφα(δ) unde (pro τὴν γῆν) τὴν ζωὴν Steph. τὸ ζῇν Grotius || 18 ἐξέ- ταμες α(θ) | ἡμέρας] ἀέρος Ganterus | τὴν ἡμέραν om. B)

[*](ί)

Τί ἐπιστήμη.

Τί ποτʼ ἐστὶν τοῦτο, ᾧ διαφέρει ἄνθρωπος θηρίου;

καὶ τί ποτέ ἐστιν, ᾧ διαφέρει ἀνθρώπου θεός; Ἐγὼ μὲν οἶμαι θηρίων μὲν ἀνθρώπους ἐπιστήμῃ κρατεῖν, θεῶν δὲ ἐλαττοῦσθαι μοχθηρίᾳ· θεὸς μὲν γὰρ ἀνθρώπου σοφώτερον, ἄνθρωπος δὲ θηρίου ἐπιστημονέστερον.

Ἄλλό τι οὖν ἐπιστήμην σοφίας ἡγεῖ;

Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐ μᾶλλον ἢ ζωὴν ζωῆς· ἀλλὰ κοινὸν ὑπάρχον τὸ τῆς ζωῆς θνητῇ φύσει πρὸς τὸ ἀθάνατον, κατὰ μὲν τὴν ποιότητα ἰσομοιρεῖ· κατὰ δὲ τὴν βραχύτητα τοῦ βίου σχίζεται· θεοῦ μὲν γὰρ ζωὴ αἰώνιος, ἀνθρώπου δὲ ἐφήμερος.