Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
τέχνης, ἢ τύχης; Χρήματα αἰτεῖς; Μὴ ἐνόχλει θεοῖς, οὐδὲν αἰτεῖς τῶν καλῶν· μὴ ἐνόχλει τῇ εἱμαρμένῃ, οὐδὲν αἰτεῖς τῶν ἀναγκαίων· μὴ ἐνόχλει τῇ τύχῃ, οὐ γὰρ τοῖς δεομένοις δίδωσιν· μὴ ἐνόχλει τῇ τέχνῃ, ἀκούεις γὰρ Μενάνδρου λέγοντος, [*]((Meinek IV p.209))
Νίκην αἰτεῖς; ἣν δύνασαι λαβεῖν ἐν πολέμῳ μὲν παρὰ μισθοφόρου, ἐν δικαστηρίῳ δὲ παρὰ συκοφάντου.
Ἐμπορίαν αἰτεῖς; ἣν δίδωσιν ναῦς καὶ θάλαττα καὶ πνευμάτων φορά· ἀγορὰ πρόκειται· ὤνιον τὸ χρῆμα.
Τί τοῖς θεοῖς ἐνοχλεῖς; μηδὲν τὸ παρὰ τὴν ἀξίαν φοβηθῇς· καὶ πλουτήσεις, κἂν Ἱππόνικος ἦς· νικήσεις, κἂν Κλέων ᾖς· αἱρήσεις, κἂν Μέλητος ᾖς.
Ἐὰν δὲ εἰς τὰς πρὸς τοὺς θεοὺς παρέλθῃς εὐχάς, εἰς δικαστήριον παρελήλυθας ἀκριβὲς καὶ ἀπαραίτητον· οὐδεὶς ἀνέξεταί σου θεὸς εὐχομένου τὰ μὴ εὐκτά, οὐδὲ δώσει τὰ μὴ σοὶ δοτά.
Ἐξεταστὴς καὶ λογιστὴς ἐφέστηκεν ταῖς ἑκάστου εὐχαῖς πικρός, εὐθύνων τῷ τοῦ συμφέροντος μέτρῳ τὰ σά·
οὐδὲ αὐτὸν μεταχειριῇ ἀναβιβασάμενος | ὥσπερ εἰς δικαστήριον [*](38a) τὰς ὀρέξεις τὰς σὰς ἐλεεινὰ φθεγγομένας, Ὁἴκτειρονʼ βοώσας, πολλὴν τὴν κόνιν καταχεομένας [*](7 ἀγορὰ — 8 χρῆμα ═ or. 27. 8e vers. finem || 10 Ἱππόνικος vi. or. 3 8l cf. Aelian. var. hist. XIV 16 | Κλέων vi. or. 7 4g; 15. 4b; 27. 6c; 34. 4f || 11 Μέλητος vi. or. 3. 2a al. passim || 12. 13 ἀκριβὲς καὶ ἀπαραίτητον vi. or. 3. 7a; 33. 3c τύραννον sq. cf. lulian. l 3b lI 90b || 17 ἀναβιβασάμενος sq ut Socrates vi. or. 3. 3c) [*](1 μοχθηρίας α(θ) Reiske Orelli | ἢ om MNφα(δΔ) || 2 καὶ πρᾶγμα om. MNφα(δΔ) sed cf. Philemon. fr. 92. 10 (Kock) καὶ μήτʼ ἔχειν πλοῦτόν με μήτε πράγματα | λάμβανε α(δΔ) || 5 περὶ MN || 6 δὲ (ante παρὰ) om. MNB (pr. man.) || φοραί Markl. || 8 τί τὸ θεοῖς ἐνοχλοῦν MNα(δ) || 9 μηδὲν τῶν παρὰ M (περὶ) Nα(δ) || 11 Μέλιτος Mφα(θ) || 13 σου om. α(δ) || 14 οὐδὲ δώσει (δεδ in ras ex δεσδ) R! | μὴ σοὶ BMN cum R! || 17 αὐτὸς α(δ) corr. Markl. | μεταχειριεῖ R! (pr man. corr.) α(δ) || 19 οἰκτεῖρον (suprascr. αι) M οἰκτεῖραι Nα(δ))
‘Ἀλλὰ Σωκράτης εἰς Πειραιᾶ κατῄει προσευξόμενος τῇ θεῷ, καὶ τοὺς ἄλλους προετρέπετο, καὶ ἦν ὁ βίος Σωκράτει μεστὸς εὐχῆς.ʼ Καὶ γὰρ Πυθαγόρας ηὔξατο, καὶ Πλάτων, καὶ ὅστις ἄλλος θεοῖς προσήγορος·
ἀλλὰ σὺ μὲν ἡγεῖ τὴν τοῦ φιλοσόφου εὐχὴν αἴτησιν εἶναι [*](CH) τῶν οὐ παρόντων, ἐγὼ δὲ ὁμιλίαν καὶ διάλεκτον πρὸς τοὺς θεοὺς περὶ τῶν παρόντων καὶ ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς·