Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἀθηναίοις δὲ ἡ μὲν παλαιὰ μοῦσα χοροὶ παίδων ἦσαν καὶ ἀνδρῶν, γῆς ἐργάται κατὰ δήμους ἱστάμενοι, ἄρτι ἀμητοῦ καὶ ἀρότου κεκονιμένοι, [*](5 Ὁμήρου .. Ἡσιόδου . . Ὀρφέως vi. or. 17 3 b || 7 ἡ δὲ πα- ρανομία sq. cf Plat legg. ΙΙΙ 700 d Plut. π μουσικῆς 6 διθυραμ- βικὴν λέξιν ᾖδεν (Τέρπανδρος), ὅπως μὴ εὐθὺς φανῇ παρανομῶν εἰς τὴν ἀρχαίαν μουσικήν || 9 ὅτε Δωριεῖς — 15 ἐγένοντο ═ or 14. 8 f sq.) [*](3 ἐπίχριστον in mge repetit. (schol. vet. a) R!) [*](2 ἀρχαῖον (αι in ras.) R! | καθαπερ(εὶ) ἑταίρας Eldich suspic. p. 11 (Hob.) καθὰ περιστερᾶς codd. (-ρὰς R et ita Schottus) δ Δ καθάπερ περιστερᾶς Markl. || 3 ἐπίχαλκον MN α(δ) ἐπίπλαστον Markl. | αὐτοφυὲς (αυ in ras.) R! 4 λανθάνομεν 〈οἰόμενοι〉 MNα(δ) |〈τὴν〉 ἀληθῆ MNα(δ) ||5 μοῦσαν ἔχειν τὴν MNα(δ) || 5. 6 τὴν (ante Ἡσιόδου)] καὶ α(δ) corr. Markl. 7 σμικρὰ MNα(δ) || 9 ὅτε] ὥσπερ Dav οὕτω Markl. || 10 ὄρειον (ex ὄριον corr.) R! || 11 οἴκοι] εἰκῇ Meiser del. Markl. || 12 in mge MΑʹ numerus quaternionis R! ||13 αὐλὸς] αὐτὸς Duk. 14 ἀκολαστότεροι α(δ Δ) || 16 ἦσαν] οὖσα MNα(δ) |καὶ (ante ἀνδρῶν) in ras. R! || 17 ἀρότου 〈πεπαυμένοι〉 κεκονιμένοι Reiske)

431
ᾄσματα ᾄδοντες αὐτοσχέδια·

μεταπεσοῦσα δὲ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τέχνην ἀκορέστου χάριτος ἐν σκηνῇ καὶ θεάτροις, ἀρχὴ τῆς περὶ πολιτείαν αὐτοῖς πλημμελείας ἐγένετο.

Ἡ δὲ ἀληθὴς ἁρμονία, ἣν ᾄδει μὲν ὁ μουσῶν χορός, ἐξάρχει δὲ αὐτῆς ὁ Ἀπόλλων ὁ μουσηγέτης, σώζει μὲν ψυχὴν μίαν, σώζει δὲ οἶκον, σώζει πόλιν, σώζει ναῦν, σώζει στρατόπεδον.

Εἰ δὲ Πυθαγόρ πειθόμεθα, ὥσπερ καὶ ἄξιον, καὶ μελῳδεῖ ὁ οὐρανός, οὐ κρουόμενος, ὥσπερ λύρα, οὐδὲ ἐμπνεόμενος, ὥσπερ αὐλός, ἀλλʼ ἡ περιφορὰ τῶν ἐν αὐτῷ δαιμονίων καὶ μουσικῶν σωμάτων, σύμμετρός τε οὖσα καὶ ἀντίρροπος, ἦχόν τινα ἀποτελεῖ δαιμόνιον. Τῆς ᾠδῆς ταύτης τὸ κάλλος θεοῖς μὲν γνώριμον, ἡμῖν δὲ ἀναισθές, διʼ ὑπερβολὴν μὲν αὐτοῦ, ἔνδειαν δὲ ἡμετέραν.

Τοῦτό μοι ἀμέλει καὶ Ἡσίοδος αἰνίττεται, Ἑλικῶνά τινα ὀνομάζων τὸν θεόν, καὶ χοροὺς ἠγαθέους ἐν αὐτῷ, κορυφαῖον δὲ εἴτε Ἥλιον, εἴτε Ἀπόλλωνα, εἴτέ τι ἄλλο ὄνομα φανοτάτῳ καὶ μουσικῷ πυρί.

[*](8 εἰ δὲ Πυθαγόρᾳ πειθόμεθα sq cf Plut π. μουσικῆς 44 τὴν τῶν ὄντων φορὰν καὶ τὴν τῶν ἀστέρων κίνησιν οἱ περὶ Πυθαγόραν . . οὐκ ἄνευ μουσικῆς γίνεσθαι καὶ συνεστάναι ἔφασκον || 15 καὶ Ἡσίοδος αἰνίττεται sq. vi etiam or 38. 2 b)[*](14 ἀναισθές in mge repetit. (schol vet. a) R!)[*](1.2 ἡ ψυχὴ] ἡσυχῆ Markl. (Duebn.) || 2 ἀκορέστου] ἀχα- ρίστου Reiske || 6 ψυχὴν] φυλὴν Reiske | μίαν] κοσμίαν Meiser σώζει πόλιν om. MN φα(δ) || 8 καὶ (ante ἄξιον) om α (δ Δ0) 11 δαιμονίων RH δαιμόνων cett. (δ) ἀνομοίων Markl. || 12 δαι- μόνιον] ἐναρμόνιον Markl. || 14 διʼ (ante ὑπερβολὴν) in ras. R! 15 ἀμέλει Heins. et ita Schenkl ἄσκει (i. e. AϵΛϵl accentu super Λ ita posito ut k inde erueret librarius??) codd. Ἀσκραῖος Steph. Scaliger δοκεῖ Schottus (Δ) δοκεῖν Reiske καὶ (ante Ἡσίοδος) del. Steph. Scaliger |αἰνίττεσθαι Markl. || 16 τῶν θεῶν MΝ φα(θ) καὶ τῶν θεῶν Markl. (τὸν) ζάθεον Duebn. (Schenkl qui et τὸν θεῖον·) | καὶ (ante χοροὺς) del Markl || 18 φανωτάτῳ α (δ Δ0) εὐφωνοτάτῳ Reiske)
432

Ἡ δέ γε ἀνθρωπίνη, καὶ περὶ τὴν ψυχὴν ἰοῦσα, τί ἂν εἴη ἄλλο, ἢ παιδαγώγημα τῶν τῆς ψυχῆς παθημάτων, τὸ μὲν ἐξᾶττον αὐτῆς καὶ φερόμενον κατεπᾴδουσα, τὸ δὲ παρειμένον καὶ ἐκλελυμένον ἔμπαλιν ἐπαίρουσα

καὶ παροξύνουσα; Δεινὴ μὲν γὰρ ἐπελαφρῦναι οἶκτον, δεινὴ δὲ ἀμβλῦναι ὀργήν, δεινὴ δὲ ἐπισχεῖν θυμόν, ἀγαθὴ ἐπιθυμίαν σωφρονίσαι, καὶ λύπην ἰάσασθαι, καὶ ἔρωτα παραμυθήσασθαι, καὶ συμφορὰν κουφίσαι·

ἀγαθὴ καὶ ἐν θυσίαις παραστάτις, καὶ ἐν δαιτὶ σύσιτος, καὶ ἐν πολέμῳ στρατηγός· δεινὴ δὲ καὶ ἐν ἑορταῖς εὐφρᾶναι, καὶ ἐν Διονυσίοις κωμάσαι, καὶ ἐν τελεταῖς ἐπιθειάσαι· δεινὴ καὶ πολιτείας ἦθος κεράσαι τῷ μέτρῳ.

Oὕτω Βοιωτοὺς τοὺς ἀγροίκους αὐλὸς ἐπιτηδευόμενος ἡμέρωσεν, καὶ ποιητὴς Πίνδαρος συνῳδὸς τῴ αὐλῷ· καὶ Σπαρτιάτας ἤγειρεν τὰ Τυρταίου ἔπη, [*](Ed Duebn. p. 147)καὶ Ἀργείους τὰ Τελε σίλλης μέλη, καὶ Λεσβίους ἡ Ἀλκαίου ᾠδή· οὕτω καὶ Ἀνακρέων Σαμίοις Πολυκράτην ἡμέρωσεν, κεράσας τῇ τυραννίδι ἔρωτα, Σμερδίου καὶ Κλεοβούλου κόμην, καὶ αὐλούς Βαθύλλου, καὶ ᾠδὴν Ἰωνικήν.

Τύ δὲ τούτων ἀρχαιότερα εἰς τί χρὴ λέγειν; Ὀρφεὺς ἐκεῖνος ἦν μὲν Οἰάγρου παῖς καὶ Καλλιόπης [*](15 τὰ Τυρταίου ἔπη vi. ad or 25. 7 a || 16 Τελεσίλλης μέλη cf Plut mul virt 4 Clem. Alex. atr. 4 19 Lucian. amor 30 Athen 11 467f || 17 Ἀνακρέων sq. vi. or 18.9 l sq. or 29.2 b) [*](15 Σπαρτιάτας — 17 ᾠδή p || 21. 22 Ὀρφεὺς — p. 433.4 ᾠδῇ p) [*](1 περὶ] ἐπὶ Μarkl. |ἰοῦσα] οὖσα (vel ἰδίουσα) Reiske μοῦσα Meiser || 9 ἀγαθῶν φ α(δ) | παραστάτις (τις in ras .) R! | σύσσιτος ϛ (δΔ) || 10 συστράτηγος Reiske (Duebn .) || 12 πολιτείαις nescio unde Δ corr. Markl. || 19 αὐλοὺς] κάλλος Markl. || 21 εἰς τί] εἴ τι Combes || 21. 22 Ὀρφεὺς δὲ ἐκεῖνος p)

433
αὐτῆς, ἐγένετο δὲ ἐν Θρᾴκῃ ἐν τῷ Παγγαίῳ ὄρει· νέμονται δὲ τοῦτο Θρᾳκῶν οἱ Ὀδρύσαι, ὄρειον γένος, λῃσταὶ καὶ ἄξενοι· ἀλλʼ εἵποντό γε Ὀδρύσαι ἑκόντες ἡγεμόνι Ὀρφεῖ, καλῇ κηλούμενοι τῇ ᾠδῇ.

Τοῦτο ἄρα ῾ δρῦς καὶ μαινὰς ἐγένετοʼ, ἄγειν εἰκαζόντων τὸ ἀγεννὲς τοῦ τῶν κηλουμένων τρόπου ἀψύχοις σώμασιν.

Ἄλλος ἦν περὶ Βοιωτίαν κιθαριστὴς γενναῖος, οὐ λίθους, οὐδὲ οἷον ὁ μῦθος φησίν, προσαγόμενος τῇ τέχνῃ (πῶς γὰρ ἄν γένοιτο ἐξ ᾠδῆς τεῖχος;) ἀλλʼ ὑπὸ μέλει [*](130 a)ἐμβατηρίῳ καὶ τακτικῷ συναγα |γὼν εἰς φάλαγγα τοὺς Βοιωτῶν νέους τεῖχος ἄμαχον ταῖς Θήβαις περιέβαλλεν·

οἷον τεῖχος καὶ Σπταρτιάταις ἐμηχανήσατο Λυκοῦργος, ἐπιτάξας τοῖς νέοις αὐλὸν ἡγεμόνα ἐν ταῖς μάχαις· οἱ δὲ ἐπείθοντο, καὶ ἐπολέμουν χοροῦ νόμῳ.