Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
περιστάσεων γέμοντα; ἴέρε ἐξ ἑκατέρων ἡκέτω τὶς ἡμῖν ἀνὴρ ἐπὶ διαιτητὴν τὸν λόγον· ὁ δὲ αὐτῶν ἐρέσθωο ἐκὄτερον, καὶ πρῶτον γε τὸν πρῶτον, τὸν γυμνὸν [*](Εd. Duebn. p.142) ἐκεῖνον καὶ ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης τῆς γῆς πολίτην καὶ ἐφέστιον· ἐρέσθω δὲ ἀντιτιθεὶς αὐτῷ τὸν τοῦ δευτέρου βίον καὶ τρόπον, πότερα αἱρεῖται μένειν ἐν τῇ πρόσθεν τροφῇ καὶ ἐλευθερίᾳ, ἢ τὰς τοῦ δευτέρου [*](125a) ἡδονὰς λαβὼν σύν ταύταις καὶ | τὰ λυπηρὰ ἔχειν; Ἴω δὴ μετὰ τοῦτον ὁ ἕτερος· ἀντιτιθέτω δὲ αὐτῷ ὁ c [*](1 παίδων. ἐπιθυμοῦντες sq. cf. Ηippocr. ep.17 27 Diogep. 47 (H 257) || 6 τοιαύτης . . στάσεως καὶ διαφωνίας ═ or. 11. 5 a 7, 8 τίνι δῶμεν τὰ νικητήρια φέροντες ut or. 33. 5 d 39. 5 h 9 βίον . . ἀπερίστατον cf. Diog. ep. 35 τότε θλιβώμεθα ἄνθρωποι ὅταν ἀπερίστατον βίον ζῆν ἐθέλωμεν Epict diss lII 22. 69 etiam Diog Laert. VII 5 |ἐλευθερίας ἐπήβολον vi. or. 7. 5 a vers. finem cf. etiam Diog. ep. 7. 3 ||11 φέρε ἐξ ἐκατέρων sq. ut or. 4. 3 a || 13 γυμνὸν nam nudum hominem natura protulit vi. or. 31. 4 f et σκέπην nonnisi necessariam concedebant cynici cf. Lucian. eyn. 4 sq. Dio Chrys. VI 10 σκέπῃ σπανίως ἐχρῆτο 14 ἄοικον vi. etiam or. 32. 9 d) [*](4 τιμωρεῖν καὶ R! ||5 οὐδενοντας 16 ἀλλʼ ἀναγκαῖον α(δΔ⁰) || 12 ἡμῖν om. MNα(δ) | ἐπὶ διαίτῃ τῇ MNα(δ) ὑπὸ διαι- τητῇ Schottus | τῶν λόγων MNα(δ) et ita Schottus || 13 πρῶτον] πρότερύν Markl. sed vi p 353. 10/11 ; 441. 4/5 ||15 ἀντιθεὶς MNα(δ Δ⁰) || 19 ἀντιθέτῳ Mα(δΔ⁰))
καὶ ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον; ις τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου;
Tίς οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε διὰ φιλίαν μικρῶν καὶ ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ ἀνοικίσαι αὐτὸν εἰς ἀμολογημένην εὐδαιμονίαν; καὶ ταῦτα, εἰδὼς ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων κακῶν, ἃ τῷ δευτέρῳ τρόπῳ καὶ βίῳ ἀναπεφυρμένα, πῶς οὐ περιστατικὴν ποιεῖ κακοδαίμονά τε τὴν διαγωγὴν τοῦ
βίου καὶ σφόδρα ἀτυχῆ; Ὥστε εἰκάσαιμιʼ ἄν ἔγωγε ἑκάτερον τῶν βίων, τὸν μὲν γενναῖον τοῦτον καὶ παντοδαπὸν δεσμωτηρίῳ χαλεπῷ κακοδαιμόνων ἀνδρῶν καθειργμένων ἐν ἀφεγγεῖ μυχῷ, πολὑν μὲν τοῖς ποσὶν σίδηρον περιβεβλημένων, βαρύν δὲ κλοιὸν περὶ τῷ αὐχένι, κὰκ ταῖν χεροῖν ἐξηρτημένων δεσμὰ δυσχερῆ, ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων, καὶ ρρυττομένων, καὶ στενόντων·
[*](4 ἄφετον . . ἀδεῆ . . ἄλυπον vi.or. 32.9 d ἀλλὰ ἄφετος || 6 τίς οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων ═ or. 34 1 c vi. etiam or. 1.5 c ἦ ἔρωτα ἠράσθη sq. || 16 δεσμωτηρίῳ χαλεπῷ sq. vi simil. or. 7. 5 a οἷον εἰ sq cf. etiam Dio Chrys. VI 40 καὶ γὰρ ὅστις ὑπὸ δεσμῶν ἔχεται προσδοκᾷ ποτε λυθῆναι Lucian. eyn. 5 καθάπερ οἱ ἐν τοῖς δεσμωτηρίοις || 20 ἀγχομένων sq. ut or. 1. 4 e)[*](1 τὴν προτέρου (suprascr. τοῦ) R! || 2. 3 μετατίθεσθαι καὶ μετοικίζεσθαι φα(δ Δ⁰ ) || 5 τίς μετοικεῖ om. Δ (err. typ.) ||13 ποιεῖ (οι in ras.) R! || 15 γεναῖον (pr. man.) R ἀγελαῖον Markl. ἀναγκαῖον Μeiser sed inmerito ‘ironiamʼ negat Markl || 17 πολὺ ρὲν (suprascr. ν) R! || 20 ῥυπώντων (πων in ras.) R! ῥυττομένων] ρηττομένων α(δ) unde ῥιπτομένων Steph πτυρομένων MMarkl. ὀδυρομένων Orelli Meiser κυριττομένων (vel ῥηγνυμένων) Reiske del lacobs (ad Philostr 797))ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ ἔθους εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ εὐθυμίας μηχανωμένων, μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ ἡρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ δέος καὶ ἀπιστίαν καὶ μνήμην τῶν παρόντων κακῶν·