Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τοῦτό τοι καὶ περὶ τὸν βίον Ὅμηρος ἡνιξατο· [*](7 καθάπερ ἀνδρὶ κούφως θέοντι sq. vi. or 8. 7 e 14 οἷοι μὴν sq cf. Bippocr. ep. (lorch. 328) Themist. π. ἀρετῆς 27. 439 Diog. ep. 12 lulian. VI 184 c Sext Emp. hyp. 2.252 Monim. ep. 2 Diog ep 39 vi. etiam or. 39 3 lsq.) [*](17 μηρὸς - p. 394. 4 ἀκηράτων p) [*](1 ἀγαθῶν (in ras. ex ἀγαθοῖς) Hl 2 ἐν ἐλιπίσιν E ἐν... ποσὶν HH 4 φρονεπηβολον (suprascr ησεως) R! || τινὸς EGXT εὐτυχημάτων 〈δύναιτʼ ἂν〉 NDEΡΟX7 φ | ἀκμὴ (pr. man.) αὐτὴ MDX (man. alt.) Y | συγγενέσθαι ZX (pr. man.) 〈δύνασθαι〉 συγγίνεσθαι α(δ) || 6 [ἐν] ἀνθρωπίνῃ ψυχῇ Dav. 7 ἐν ποσίν (ἐν in ras ex ἐμ) R! || 10 παίει BH (in mge corr.) 14 οἶδε 〈γὰρ〉 BH Reiske | μὴν om. B del. Peiske μὲν MDEY 〈ἡ〉 τῆς (et 15 ἡ ante λεία om ) BHVXUEFGTα(δ) || 15 δια- κεκαυμένη DFXGN (corr in mge) T (in mge) || 16 ἀπροόρατος codd praeter RAW Ζ || 17 τοῦτό μοι nescio unde Δ | τῶν βίων Reiske)

394
(Ω 527 ) δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει, φησίν· ὁ μὲν πλήρης κακῶν, ἀγαθῶν ἀνεπίμικτος· ὁ δὲ ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένος (τρίτον γὰρ πίθον οὐδαμοῦ ἐν Διὸς εἶναι λέγει, ἀγαθῶν ἀκηράτων).

Νέμει δὲ Χεὺς τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει, κατὰ τὴν Ὁμήρου ᾧδήν, ἐκ τοῖν πίθοιν τούτοιν ἀρυτόμενος·

ἐκ μὲν τοῦ, κακῶν ἀενάων ῥεῦμα ἴσχυρὸν καὶ βίαιον, μεστὸν ἐρίδων καὶ [*](Ed. Duebn. p.15)ἐρινύων, καὶ πτοίας καὶ φόβου, καὶ ἄλλων μυρίων δυσαντήτων τὲ καὶ ἀκράτων κακῶν· ἐκ δὲ τοῦ νέμει, ὡς μὲν ἄν Ὅμηρος εἴποι, ῥεῦμα μικτὸν ἀγαθῶν καὶ κακῶν·

ἐγὼ δὲ ὁρῷ μὲν τὴν μῖξιν, καὶ πείθομαι τῷ λόγῳ, εὐφημότερον δὲ ὁνομιάζειν θέλω τὴν βελτίω παρὰ Διὸς νομήν· ἔχει γὰρ δὴ ὧδε.

Ἀρετὴ ψυχῆς καὶ μοχθηρία, αὗταί πηγαὶ τῶν Διὸς πίθων· ὧν ἡ μὲν μοχθηρία λάβρον καὶ ἔμπληκτον ὀχετὸν ἐξιεῖσα συγχεῖ τὸν βίον καὶ ταράττει, καθάπερ ἐμβολὴ χειμερίου νάματος ἐπὶ λήῖα καὶ φυτουργίας ὁρμηθεῖσα, ἐχθρὰ μὲν γεωργοῖς, ἐχθρὰ δὲ καὶ ποι- [*](1 δοιοὶ γάρ τε sq. cf Plat. republ. II 379 d vi. etiam or 41. 4 b cf. lulian. lI 90 b Hermes ap. Stob ecl. I 275 Themist. 34.19 Plut. aud. poet 6 (24 b) Dio Chrys 64.26 || 14 ἀρετὴ ψυχῆς καὶ μψχὕηρία sq. v. or. 38. 6 b || 16 ταράττει ut σώματος πάθη τὴν ψυχὴν vi or. 21. 7 e καὶ περιβεβλημένη sq || 16.17 καθάπερ ἐμβολὴ sq. vi. simil. or. 37 8 a ὁρᾶς aq.) [*](5 κατὰ τὴν — 6 ἀρυτόμενος v (: ἐκ)) [*](1 τε] τοι QVNT τοι τε M || 2 φησί BH | πλήρκακῶν (suprascr. ης) R! || 4 ἀκράτων codd. praeter RABΖ (Dav.2) || 5 τὴν 〈τοῦ〉 Ὀμήρου DFGXY || 6 ἀρυόμενος codd. praeter RA (-υττο- U (man. alter.) || 7 ἀενάων RA ἀεννάων WY ἀκηράτων cert. (δ) 9 νέμειν GX || 10 μικτῶν κακῶν καὶ ἀγαθῶν MFGXY || 11 μίξιν codd praeter RAZ || 13 δὴ om. MΝEFGXYT (man. alter.) δὲ H 14 αὖται] διτταὶ Markl || 18 δὲ (ante καὶ ποιμέσιν) om. Dav δὲ ποιμέσιν Reiske)

395
μέσιν, ἐχθρὰ καὶ ὁδοιπόροις, ἄκαρπος, ἄγονος, ἀνόνητος, ἐπισφαλής·

αἱ δὲ ἀρετῆς πηγαί, ὅτῳ ἂν ἐν ψυχῇ διαφανῶσιν, πάντα τούτῳ ποιοῦσιν τὸν βίον ἔγκαρπον καὶ ἀρόσιμον καὶ τελεσφόρον. Ἀλλὰ ἱδρῶτος δεῖ τῷ γεωργῷ, καὶ πόνου δεῖ, καὶ ταλαιπωρίας δεῖ.