Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Τί ἄν οὖν γένοιτο ἀπιστότερον εὐδαιμονίας ἐλεουμένης; Ὧ Ζεῦ καὶ θεοί, πατέρες καὶ ποιηταὶ γῆς καὶ θαλάττης, καὶ ὅσα γῆς καὶ θαλάττης θρέμματα, οἷον τοῦτο ζῷον τῷ δεῦρο τόπῳ καὶ βίῳ ἐγκατεστήσατε; ὡς θρασὺ καὶ ἰταμὸν καὶ λάλον, ἀγαθοῦ ἄπορον, ἔργου ἔρημον, ἡδο νοῖς βοσκόμενον καὶ δημαγωγούμενον; (Ι 40) Aἴθ’ ὄφελεν ἄγονόν τʼ ἔμεναι, ἄγαμόν τʼ ἀπολέσθαι [*](3. 4 ἐὰν ... διαστήσῃς τὰς ἡδονάς sq cf. Diog. Laert X 142 (Epicuri) εἰ κατεπυκνοῦτο πᾶσα ἡδονὴ καὶ χρόνῳ καὶ περὶ ὅλον τὸ ἄθροισμα (scil. hominem) ὑπῆρχεν . . οὐκ ἄν ποτε διέφερον ἀλ- λήλων αἱ ἡδοναί sq Cicer. fin. lI 7. 21 || 8 μηδεμίαν ἀνακωχὴν aq. vi. etiam or. 34.1 b || 13 πατέρες καὶ ποιηταὶ sq. vi. or. 41. 2 b τὸν ποιητὴν sq. cf Plat. Tim 28 c τὸν ποιητὴν καὶ πατέρα τοῦδε τοῦ παντός || 15 τῷ δεῦρο . . βίῳ cui oppositus est ὁ πρῶτος ille) [*](5 πᾶν — 6 λυπεῖ n || 11 χρονίζουσα — γεννᾷ nx) [*](5 in mge γνώμη (rubr. col ) V) [*](2 ὀσμῶν nescio unde Δ ||3 χλιαινόμενον] λεαινόμενον Markl. 〈πάντα〉 ὁμοῦ Markl. || 5 κολούσης BN || 6 7 τίς 〈 ἂν〉 ἀνάσχοιτο Hahn || 7 ἐπιρέοντα R! || 9 ἀλλʼ] ἇρʼ α(δ) Reiske | ἀθλιώτατα (θλι in ras ex θθ) R! || 10 καταβολῆς (═ initii) RQ ἀναβολῆς cert. (δ Δ) || 14 τοῦτο 〈τὸ〉 ζῶον Mα(δ) leiske || 15 καὶ βίῳ om BM φ || 16 λάλον] λάβρον Heins. λάγνον Meiser || 18 ὄφελες Ho- merus | ἄγονός Homerus | ἔμμεναι MNQV | ἄγαμός Homerus )
Καὶ πῶς οὐκ ἔχει; ἀποκρινώμεθα γὰρ καθʼ Ὅμηρον ὑπὲρ τοῦ Διός. Ἔχει μὲν γάρ, ἔχει νοῦν καὶ λόγον· συγκέκραται δὲ αὐτῷ ὁ βίος ἐξ ἀθανάτων καὶ θνητῶν πραγμάτων, ὡς ζῴῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ, καὶ παρὰ μὲν θνητῆς πλημμελείας τὸ σῶμα ἔχοντι, ἐκ δὲ τῆς ἀθανάτου ἀπορροῆς τὸν νοῦν λαμβάνοντι. Ἵδιὸν δὲ σαρκῶν μὲν ἡδοναί, νοῦ δὲ λόγος· καὶ κοινὸν μὲν αὐτῷ αἱ σάρκες πρὸς τὰ θηρία, ἰδιον δὲ νοῦς.
Ἐνταῦθα τοίνυν ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἔργον· 〈ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον·〉 ἐνταῦθα τὸ ὄργανον, ὅπου τὸ σῶζον. Ἀπὸ τοῦ σώζοντος ἄρξαι. Πότερον ποτέρου διασωστικόν, σῶμα ψυχῆς, ἢ ψυχὴ σώματος; εὑρες τὸ σῶζον. Τί ψυχῆς ὄργανον; νοῦς. [*](quem anima vixit in caelo antequam corpus indueret vi. or. 9.6 f 10. 2 a; 21.7 e ἐν τῇ δεῦρο συνουσίᾳ) [*](4 ὑπὲρ τοῦ Διός ut or. 11. 6 e || 6 ὡς ζῴῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ sq. vi. or 8 8 b || 9. 10 κοινὸν . . αὐτῷ α σάρκες sq. νi. or. 6 1 d || 10 11 ἐνταῦθα ζήτει sq. ═ or. 31. 5 b || 14 διασωσ- τικόν . . . ψυχὴ σώμιατος nam συνέχει τὸ σῶμα vi. or. 9. 6 a 15 ψυχῆς ὄργανον νοῦς νi. etiam or. 13. 7 b cf. simil Plut. Pyth. or. 21 (404 b) σώματι ψυχὴ χρῆται ψυχὴ δʼ ὄργανον θεοῦ γέ- γονεν, ὀργάνου δʼ ἀρετὴ μιμεῖσθαι τὸ χρώμενον ἧ πέφυκε δυνάμιει καὶ παέχειν τὸ ἔργον αὐτοῦ τοῦ νοήματος sq) [*](8 ἔδιον — 9 λόγος x || 10. 11 ἐνταῦθα — 12 ἔργον x) [*](12 in mge (schol. vet. a) R! ψυχή σῶζον unde ψυχή in mge x νοῦς ὀργανον νοῦς φρόνησις ἔργον φρόνησις ἀγαθόν εὕρημα ἀγαθόν) [*](1 ὑμῖν B ἡμῶν α (Heina .) || 7 πλημμελείας (εἰ in ras.) B πλημμύρας Markl. || 8 νοῦν διαλαμβάνοντι α(δ) || 11.12 τὸ 〈ἀν- θρώπου〉 ἔργον x || 12 ἐνταῦθα — ὄργανον om. R (solus) || 13 σῶζον] ζῷον NV || 15 σώματος; 〈ψυχὴ σώματος·〉 εὗρες Markl σῶζον· 〈ζήτει τὸ ἔργον·〉 τί Reiske)
Eἰ δέ τις τότʼ ἀνθρώπου τὴν μοῖραν ταύτην τὴν φρονοῦσαν καὶ θεοφιλῆ ἀτιμάσας, τὸ ἄτιμον ἐκεῖνο μόνον θρέμμα, τὰς σάρκας λέγω, τὸ ἀκόλαστον, τὸ ἀδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν τοιαύτην τροφήν, ἢ τῷ μύθῳ, νὴ Δία; εενέσθαι φασὶν οἷ ποιηταὶ ἄνδρας ἐν Πηλίῳ, Θετ.