Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἀλλὰ κλήσεις μέν, καὶ φάσεις, [*](30a)καὶ γραφαί, καὶ εὐθύναι, καὶ ἀντωμοσίαι, |καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἐν ἡλιαίᾳ εὐθύνεται, ὥσπερ ἐν ταῖς τῶν [*](2 δικαστῶν scil. καλῶν cf. Plat. apol 40a | ἄδικοι vel κλε- πτίστατοι cf. Athen. 13. 611a || 3 ἀνόητοι cf. Lucian. bis accus. 6 (798) || 16 κυάμῳ sq. (e Xenoph. mem. l 2. 9) vi. or. 16. 4b || 17 Σόλων vi. or. 6. 5d; 36. 6g || 20 ὥσπερ sq vi or. 36. 5c) [*](20 in mge μέγιστον δικαστή|ριον Ἀθήνῃσιν, ἐν | ᾧ τὰ με- γάλα τῶν | δημοσίων πραγμάτων | ἐκρίνετο· ἐκαλεῖ|το δὲ οὕτως, ἀπὸ τοῦ | αὐλίζεσθαι (vet schol b) R) [*](1 ἐκείνωι | τῶν Ἀθηναίων silentio praeterm. σ2 || 2 δικασ- τῶν] δικαίων Steph prob. Heins. Dav.1 Markl. || 4 οἱ ὠργίζοντο α(δ) || 8 ἀλλʼ α(θ) || 10. 11 δὲ χρῆν MNα(θ) corr. Markl || 12 κενὰ R | τεχνίτης om. MNφα(δ) e R add. Heins. || 13 πείθῃ α(δ∠) | τὴν (ante τέχνην) om. B || 19 εὐθῦναι Duebn. | ἀντωμοσίαι 〈ῥη- τορικαὶ〉 Heins. (prob. Dav.))

36
παίδων ἀγέλαις αἱ περὶ τῶν ἀστραγάλων διαμάχαι καὶ ῥητορικαί, ἀφαιρουμένων ἀλλήλους, καὶ ἀδικούντων, καὶ ἀδικουμένων·

ἀλήθεια δὲ καὶ ἀρετὴ καὶ βίος ὀρθὸς ἑτέρων δικαστῶν δεῖ, καὶ νόμων ἑτέρων, καὶ ῥητόρων ἑτέρων, ἐν οἷς Σωκράτης ἐκράτει, καὶ ἐστεφανοῦτο, καὶ εὐδοκίμει.

Πῶς οὖν οὐκ ἂν ἦν καταγέλαστος γέρων ἀνὴρ καὶ φιλόσοφος συναστραγαλίζων τοῖς παισίν; ἢ τίς πώποτε ἰατρὸς ἔπεισεν τοὺς πυρέττοντας, ὅτι ἀγαθὸν τὸ διψῆν καὶ λιμώττειν; ἢ τίς τὸν ἀκόλαστον, ὅτι πονηρὸν ἡδονή; ἢ τίς τὸν χρηματιστήν, ὅτι οὐδενὸς ἀγαθοῦ ἐφίεται;

ἦ γὰρ ἂν καὶ τοῦτο Σωκράτης οὐ χαλεπῶς ἔπεισεν τοὺς Ἀθηναίους, ὡς οὐκ ἔστιν διαφθορὰ νέων ἀρετῆς ἐπιτήδευσις, οὐδὲ ἡ τοῦ θείου γνῶσις περὶ δαίμονας παρανομία.

Καὶ γὰρ ἤτοι συνηπίσταντο ταῦτα τῷ Σωκράτει, ἢ ὁ μὲν ἠπίστατο, οἱ δὲ ἠγνόουν.

Καὶ εἰ μὲν ἠπίσταντο, τί ἔδει λόγων πρὸς τοὺς εἰδότας; εἰ δὲ ἠγνόουν, οὐκ ἀπολογίας αὐτοῖς, ἀλλʼ ἐπιστήμης ἔδει.

Τὰς μὲν γὰρ ἄλλας ἀπολογίας μάρτυρες ἀποφαίνουσιν, καὶ πίστις, καὶ ἔλεγχοι, καὶ τεκμήρια, καὶ βάσανοι, καὶ ἄλλα τοιαῦτα, ἵνα τὸ ἀφανὲς τέως ἐπὶ δικαστηρίου φωραθῇ· ἀρετῆς δὲ καὶ καλοκαγαθίας ὁ [*](1 παίδων sq. vi. infra vers 8 || 4 νόμων ἑτέρων de quibus multus est in orat 6. 5d sq. || 5. 6 ἐστεφανοῦτο καὶ εὐδοκίμει vi. or. 1. 6c || 7 γέρων cf. Plat. apol. 17c || 8 παισὶν sq. vi. or. 12. 10b cf. Themist π. ἀρετῆς (mus. Rhen. 27. 453) aliter Plat. apol. 17c (ὥσπερ μειρακίῳ) Epict. diss lII 23. 25 vi. etiam or. 36. 5c ὥσπερ sq. et supra p. 35 20 cf. Epict. diss. lII 24. 53 || 13 διαφ- θορὰ νέων sq. spectant ad Xenoph apol. 25 Plat. ap. 12 (24d) cf Epict diss lI 5. 18) [*](2 ῥητορεῖαι Dav.2 Markl. del. Heinse || 4 δεῖ R δεῖται cett. (δ∠) || 8 ἢ εἴ τις ποτε B | πώποτε — 9 διψῆν om. M || 17 λόγου α(δ) || 20 πίστεις B et ita Dav.2 (∠) | ἔλεγχος α(δ) corr. Markl. || 22 καλοκαγαθίας R! vide Crönert l. a. p. 297)

37
ἔλεγχος εἷς, ἡ πρὸς ταῦτα αἰδώς, ἧς ἐξεληλαμένης τότε Ἀθήνηθεν, τί ἔδει τῷ Σωκράτει λόγου; Νὴ Δία, ἵνα μὴ ἀποθάνῃ.

Ἀλλʼ εἰ τοῦτο ἐξ ἅπαντος ἠυλαβεῖτο ἓν τῷ ἀγαθῷ ἀνδρί, ὥρα ἦν Σωκράτει μὴ τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς ἀπολογεῖσθαι, ἀλλὰ μήτε Μελήτῳ ἀπεχθάνεσθαι, μήτε ἐλέγχειν Ἄνυτον, μήτε παρέχειν πράγματα τοῖς ἁμαρτάνουσιν Ἀθηναίων, μηδὲ περϊιέναι τὴν πόλιν, ἐντυγχάνοντα [*](30b)πάσαις | ἀνδρῶν καὶ τύχαις καὶ τέχναις καὶ ἐπιτηδεύμασιν καὶ ἐπιθυ || μίαις, σωφρονιστὴν κοινὸν [*](Ed. Duebn. p. 34) πικρὸν καὶ ἀπαραίτητον, μηδὲν ταπεινόν, μηδὲ θωπικόν, μηδὲ ἀνδραποδῶδες, μηδὲ ὑφειμένον πρὸς μηδένα λέγοντα.

Εἰ δὲ θανάτου μὲν ἤδη τὶς καὶ ἐν πολέμῳ κατεφρόνησεν, καὶ κυβερνήτης ἐν θαλάττῃ, ὀρέγονται δὲ ἕκαστοι τῶν ἐν ταῖς τέχναις ἀποθνήσκειν καλῶς σὺν τῇ τέχνῃ· ἦπου τὸν φιλόσοφον ἔδει λιποτάκτην γενέσθαι καὶ λιπόνεων καὶ φιλόψυχον, ῥίψαντα τὴν ἀρετὴν ὡς ἐν πολέμῳ ἀσπίδα.

Καὶ ταῦτα δρῶντα τίς [*](8 περϊιέναι ut Diogenes vi. or. 15. 9c; 32. 9d ἀλλὰ ἄφετος sq or. 36. 5d Anacharsis or. 25. 1c Homerus or. 26 1a αὐτὸς δὲ sq. anima Aristeae or. 38. 3d cf. Lucian. necyom. 18 (481) de So- crate mortuo || 9 πάσαις ἀνδρῶν τύχαις καὶ τέχναις ═ or. 9. 6g || 10 σωφρονιστὴν ut Herculem vi. or. 15. 6d || 11 πικρὸν καὶ ἀπα- ραίτητον ═ or. 33. 3c vi. etiam or 5. 7f || 13 θανάτου sq cf. Plat. apol. 28. 6) [*](16 in muge ἤπου, ἴσως σχεδὸν·· ἤπουγε, πολλῷ πλέον (vet. schol. b) R!) [*](1 ἧς (in ras. ex εις?) R! || 4 ἠυλαβεῖτο ἓν τῷ Hob. ἠυλ ἐν τῷ RBMN (fortasse recte, cf. Kuehner Gerth Gr. gr. l 466c) εὐλα- βητέον τῷ φα(δ∠) || 5 μὴ ὅτι τοῖς Markl || 6 Μελήτῳ vide supra p. 31 2, 18, 20; p. 33. 11 || 13 καὶ (ante ἐν) om. MNα(δ) || 14 ὀρέ- γονται καὶ B et ita Dav. (utr.), corr. Markl. Reiske || 17 λειπόνεων (ε prior. puncto notat.) R λειπόγεων MNφα(δ)corr. Heins. || 17. 18 τῆς ἀρετῆς (quibus verb. paginae custos adnectuntur τὸ σχῆμα ἦν e vers. p. 38. 4) B || 18 ἀσπίδα (ιδ in ras.) R! )

38
ἂν αὐτὸν δικαστὴς ἐπῄνεσεν; ἢ τίς ἂν ἠνέσχετο τὸν Σωκράτην ἑστῶτα ἐν δικαστηρίῳ ταπεινὸν καὶ ἐπτηχότα, καὶ τὴν ἐλπίδα τοῦ ζῆν ἐρανιζόμενον παῤ ἄλλων; τοῦτο γάρ που τῆς ἀπολογίας τὸ σχῆμα ἦν. λέγειν ἐχρῆν, ταπεινὸν δὲ οὐδέν, οὔτε ἐπτηχός, οὔτε ὑφειμένον, ἀλλʼ ἐλεύθερόν τι καὶ ἄξιον φιλοσοφίας;

οὐκ ἀπολογίαν μοι λέγεις, ἀλλʼ ὀργῆς ζωπύρωσιν καὶ φλεγμονήν. Πῶς γὰρ ἂν ἤνεγκεν τοιαύτην ἀπολογίαν δικαστήριον πονηρὸν καὶ δημοκρατικόν, καὶ ἐκδεδιῃτημένον ὑπʼ ἐξουσίας, καὶ ἀνήκοον παρρησίας, καὶ κολακείᾳ διηνεκεῖ κεχρημένον; οὐ μᾶλλον ἢ ἀκόλαστον συμπόσιον νήφοντα ἄνδρα ἀφαιρούμενον μὲν τὸν κρατῆρα, ἀπάγοντα δὲ τὴν αὐλητρίδα, καθαιροῦντα δὲ τοὺς στεφάνους, παύοντα δὲ τὴν μέθην.

Τοιγαροῦν ἐσίωπησεν ὁ Σωκράτης ἀσφαλῶς, ὅπου λέγειν οὐκ ἐξῆν καλῶς, φυλάξας μὲν τὴν ἀρετήν, φυλαξάμενος δὲ τὴν ὀργήν, καὶ παρασχὼν τοὔνειδος αὐτοῖς πικρόν, ὅτι καὶ σιωπῶντος αὐτοῦ κατεδίκασαν.