Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἔνθα δὴ θόρυβος, καὶ στάσεις, καὶ παρακελεύσεις· φωναὶ ζητούντων, στενόντων, διωκόντων, ὀδυρομένων, ἁρπαζόντων, ἀφαιρουμένων· καὶ βοῶσιν μὲν πάντες καὶ παιωνίζουσιν, ὡς δῆτα [*](2 ἐθιζόμενοι τῇ φωνῇ vi. or. 1. 7 b || 7 ὑβριστὴς ἵππος cf. Herod. lII 85 || 9 πάντες sq. cf. lulian. l 3 c || 10 πολλὰς καὶ παν- τοδαπὰς ὁδούς sq. vi. or. 11. 6 a || 14 ὥσπερ οἱ ἐν σκότῳ sq. vi. or. 11. 2 a αὐτὸ ἐκεῖνο sq. || 20 ζητούντων sq. vi. simil. or. 1. 4 e; 26. 1 a; 35. 5 c) [*](1 ὄρη] ἤθη (cum Aeliano) Meiser | οἱ (ante αὐτοὶ) om. Apost. (Δ) δὴ Markl. || 2. 3 νομίζοντες p || 3 φήμην] φωνήν Pan- tinus || 4 χειροτονούμενος Apost. || 10 ἴενται R || 12 κοινὸς] καινὸς Duk. || 15 τοῦ τὸ] τοῦτο R | θηρώμενον (ρω in ras.) R | ἐξελέγξοντος α(δ) || 16 φθόγγου ÷ (θογ in ras.) R ! φέγγους Heins. φθόγγῳ Dav.2 (Duebn.) || 18 (et 19) ἆρα R || 20 〈καὶ〉 φωναὶ nescio unde δ Δ || 22 παιανίζουσιν α(δ))

346
ἐντετυχηκότες τῷ ἀγαθῷ, ἔχει δὲ οὐδείς, ὑπὸ δὲ ἀπιστίας τὰ τοῦ πλησίον ἕκαστος ῥήματα διερευνᾶται.

Τοῦτο τὸ πάθος ταράττει τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν, τοῦτο ἀθροίζει τὰς ἐκκλησίας, τοῦτο συνάγει τὰ δικαστήρια, τοῦτο πληροῖ τὰ δεσμωτήρια, τοῦτο πήγνυσιν ναῦν, τοῦτο τριήρεις καθέλκει, τοῦτο πολέμους συντάττει, τοῦτο ἀνεβίβασεν ἐπὶ ἵππους ἱππέας, ἐπὶ ἅρματα ἡνιόχους, ἐπὶ ἀκρόπολιν τυράννους.

Διὰ τοῦτο ξεναγοί, διὰ τοῦτο μισθοφόροι, [*]((I 593/4)) ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τʼ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνους τὲ γυναῖκας. Καὶ ἄλλων μυρίων κακῶν ἀνέχονται οἱ ἄνθρωποι διʼ οὐδὲν ἄλλο, ἢ διʼ ἐλπίδα ἀγαθοῦ καὶ ἄγνοιαν.

Ἐνέφυσεν γάρ τι ὁ θεὸς ζώπυρον τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει τῆς προσδοκίας τοῦ ἀγαθοῦ, ἀπέκρυψεν δὲ αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν· [*]((κ 304)) ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·

οὐ γὰρ ἐξαπατήσει με Ὅμηρος τῷ ὀνόματι. Ὁρῶ τὸ μῶλυ, καὶ συνίημι τοῦ αἰνίγματος, καὶ σαφῶς οἶδα, ὡς χα|λεπὸν εὑρεῖν τὸ χρῆμα τοῦτο [*](122b) [*]((κ 306)) ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν.

[*](3 τοῦτο τὸ πάθος sq. vi. simil. or. 35. 7 b et 3 c || 14 καὶ ἄλλων sq. vi. or. 1. 5 f || 15 16 ἐνέφυσεν sq. vi. or. 1. 5 e || 20.21 τὸ μῶλυ scil. virtutem vi. or. 26. 9 h || 22 χαλεπὸν εὑρεῖν ut or. 1. 8 a al.)[*](15. 16 ἐνέφυσεν — 18 εὕρεσιν n | ἐνέφυσεν — 19 ἄνθος p)[*](20 in mge ὅμηρος (schol. recentis.) R!)[*](2 ῥήματα] εὑρήματα Markl. Wilamovitz ῥίμματα Meiser || 6 ναῦς φα(δ Δ) || 7 συντάττει] συνάπτει Markl. (Duebn.) || 14 καὶ 〈τῶν〉 ἄλλων α(δ Δ⁰) || 23 ἴσασιν] δύνανται Homerus)
347

Νῦν δὲ τοῖς ἀνθρώποις περὶ μὲν ἀτόπου λέβητος ὁ Ἀπόλλων λέγει ἑψομένου ἐν Λυδοῖς, καὶ τὸ ξύλινον τεῖχος λέγει, καὶ τὸ στένυγρον ἰσθμόν, καὶ σεισμὸν μέλλοντα, καὶ ἐπιόντα πόλεμον, καὶ κατιόντα λοιμόν·

τὸν δὲ τούτων πρεσβύτερον χρησμὸν οὐ λέγει, ὅπως πόλεμος μὴ γένηται, πῶς τείχους μὴ δεηθῶ, πῶς λοιμὸν μὴ φοβηθῶ.

Ἀλλʼ ὁ μὲν Ἀπόλλων ταῦτα ἐκ Δελφῶν οὐ λέγει, οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἐκ Δωδώνης λέγει, οὐδὲ ἐξ ἄλλης γῆς ἄλλος θεός· φιλοσοφία δὲ λέγει. Ὢ χρησμοῦ καλοῦ, καὶ μαντικῆς πολυωφελεστάτης·