Dialexeis

Ἔα μοι τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς δυνάστας. Τὰ δημοτικὰ οὐχ ὁρᾷς; ὡς πᾶς ἀνὴρ πανταχόθεν ἐπὶ ταὐτὸ θεῖ, ὁ μὲν γῆς ἁπτόμενος, ὁ δὲ περὶ θάλατταν πραγματευόμενος, ὁ δὲ περὶ πολέμους ἀσχολούμενος, ὁ δὲ περὶ λόγους σχολὴν ἄγων, ὁ δὲ γάμον λαμβάνων, ὁ δὲ παῖδας τρέφων, ὁ δὲ λῃστεύων, ὁ δὲ ὑβρίζων, ὁ δὲ δωροδοκῶν, ὁ δὲ μοιχεύων, ὁ δὲ μισθοφορῶν· κινδυνώδεις ὁδοὺς καὶ σφαλερὰς οἱ πολλοὶ ἰόντες, ἐπʼ αὐτῶν τῶν κρημνῶν καὶ τῶν βαράθρων· οὓς οἰκτείροι ἄν τις· τοῦτο δὲ οὐκ, ἂν λάθωσιν. Καὶ οὗτοι μὲν σπουδαστικοί τινες τοῖς βίοις· τὸ δὲ ἀργὸν καὶ ἀλύον τοῦτο πλῆθος, ἆρα καὶ τοῦτο προήκατο τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἐλπίδα; οὐδαμῶς μὰ Δία.

Οὐ γὰρ ἂν οὔτε οἱ [*](121b) κόλακες πράγ|ματα εἶχον τὰς τῶν πλησίον ἐπιθυμίας θεραπεύοντες, οὔτε οἱ βωμολόχοι τῶν θαλιῶν καὶ γελώτων κθηρώμενοι γενέσεις τὲ καὶ ἀγωγάς, οὔτε οἱ [*](6 πᾶς ἀνὴρ sq. quae omnia vir vere cynicus respuit vi. or. 36. 2 a sq. || 7 ὁ . . γῆς ἁπτόμενος — 9 σχολὴν ἄγων vi. or. 15. 1 b simil. etiam or. 26. 1 a; 36. 6 b || 9 ὁ γάμον λαμβάνων sq. vi. or. 36. 6 b || 10 ὁ λῃστεύων sq. vi. or. 5. 7 b || 11.12 κινδυνώδεις ὁδοὺς sq. vi. or. 8. 7 e; 30. 2 d || 15. 16 τὸ ἀργὸν . . τοῦτο πλῆθος vi. or. 16. 4 g || 17. 18 οἱ κόλακες sq. vi. or. 35. 3 c) [*](1 τὴν in ras. R! || 3 ἄλλο τὶ ϛ(δ Δ) || 9 ἄγων (γων in ras.) R! || 13 τῶν (ante βαράθρων) om. MNα(δ Δ⁰) | βάθρων R βόθρων H (Dav.2) || 14 τοῦτο δὲ οὐκ] τοῦτο 〈ποιοῦντας, ὃ ποιοῦντες〉 οὐκ Reiske τοῦτο 〈παθόντες〉 (del. οὐκ) Meiser sed intellege: quorum est sane quem misereat, id quidem non tum, cum illi errant neque sentiunt (possunt enim sentire dumomodo philosophia duce usi ire voluerint) | οὐκ⌋ ἂν οὐκ, κἂν Duk. || 18 πλησίον] πλουσίων Merkl. (Duebn.) || 19 θαλιῶν (vel θαλειῶν cf. Plat. republ. IX 573 d) Hob. θάμων R (sine acc.) MN (lac. relicta) θαμβῶν φα(δ Δ) ἰάμβων Reiske μίμων Meiser ὕθλων Schenkl)

Ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα ἀνὴρ Ἴων παρὰ τὸν μέγαν βασιλέα, τέχνην τινὰ ἐπιδεικνύμενος διαφέρουσαν εὐμηχανίᾳ. Ἁμάξας στέατος ποιούμενος μικρὰς στρογγύλας, κατὰ βελόνης ὀρθίου πόρρωθεν ἀφιείς, τῆς βελόνης ἄκρας ἐτύγχανεν, καὶ ᾤετο δήπου μέγα εἶναι αὐτῷ ἀγαθὸν τὴν εὐστοχίαν τῆς βελόνης, οὐχ ἧττον ἢ ὁ Ἀχιλλεὺς τὴν τῆς μελίας τῆς ἐκ τοῦ Πηλίου

Καὶ ἐν Λιβύῃ ἀνὴρ Λίβυς, Ψάφων ὄνομα, ἐραστὴς εὐδαιμονίας οὐ ταπεινῆς, μὰ Δία, οὐδὲ τῆς περιθεούσης ταύτης, ἀλλὰ ἤθελεν γὰρ θεὸς εἶναι δοκεῖν·

ξυλλαβὼν οὖν τῶν ᾠδικῶν ὀρνίθων πολλούς, ἐδίδασκεν ᾄδειν τοὺς ὄρνιθας· ‘Μέγας θεὸς Ψάφων’· καὶ ἠφίει αὖθις [*](11 Ψάφων sq. immo Hanno ὁ Καρχηδόνιος si fides est Aeliano (v. hist. XIV 30) vel Apsephas si scholiastae Dion. Chrys. I 3) [*](10.11 καὶ ἐν — p. 345. 4 κεχειροτονημένος p || 11 ἐν — p. 345. 4 κεχειροτονημένος Apostolius Cent. XVIII 48 (═ Arsen. LV 8) (:Ψά- φωνος ὄρνιθες· ἐπὶ τῶν μεγίστην ἑαυτοῖς δόξαν θηρωμένων)) [*](4 in mge σημείωσαι· περὶ τοῦ ἐξ ἰωνίας μηχανικοῦ καὶ τῶν ἀμαξῶν τῶν κατὰ ὀρθιβελόνας ἀφιεμένων (schol. vet. a) R! || 10. 11 in mge σημείωσαι· περὶ ψάφωνος τοῦ λίβυος καὶ τῆς τῶν ὀρνίθων παῤ αὐτοῦ διδαχῆς (schol. vet. a) R! ||) [*](1 in mge ϲη(μειωψαι) (schol. vet. u) R ! || 6 ἁμάξας (═ ἁμα- ξίδας placentae genus teste schol. ad Aristoph. nub. 864)] ἁμα- ξίδας Combes μάζας Scaliger Leopardus (Emendat. XVIII 28) σφαίρας Hemsterhus ad Polluc. VII 189 | στέατος Dav.2 στέατι Markl. (Duebn.) τὲ ἅτε RMN τινὰς α(δΔ⁰) ceterum simile est artificium in theatris nostris ‘varietati artium’ destinatis non- numquam visum scil. cum ioculator ille (‘jongleur’) pomis vel pomorum similibus quibusdam rebus farina et aqua fictis (vel στέατος) inter spectatores distributis hos iubeat hinc illinc e se- dibus comminus eminus in scenam deicere ubi aculeo quodam in fronte alligato (βελόνης ὀρθίου) ipse ea excipit || 11 Λίβυς (λιβ in ras.) R! | ἐρασθεὶς Apost. || 13 ἀλλὰ 〈μείζονος〉 ἤθελε Pantinus )

Λίβυες δὲ θείαν νομίσαντες εἶναι τὴν φήμην, ἔθυον Ψάφωνι, καὶ ἦν αὐτοῖς θεὸς ὑπὸ ὀρνίθων κεχειροτονημένος· οὐδὲν οἶμαι τοῦ Περσικοῦ φαυλότερος, ὃν οὐ πρότερον προσεκύνησαν Πέρσαι, πρὶν αὐτὸν ἐχειροτόνησεν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὑβριστὴς ἵππος.

Οὕτως ἄρα οὐδὲν ἕτερον ἑτέρῳ ὁμολογεῖ τῶν ἀνθρωπίνων, ἀλλὰ πάντες ἔρωτος κοινωνοῦντες ἑνὸς τοῦ πρὸς τὸ ἀγαθόν, ἵενται πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ὁδούς, ἄλλος ἄλλης πράξεως νενεμημένος καὶ μοῖραν καὶ τύχην. [*](122a)Καὶ κοινὸς μὲν πᾶσιν ὁ τοῦ ἀγαθοῦ πόθος, τυγχάνει δὲ τοῦ ζητουμένου οὐδὲν μᾶλλον ἄλλος ἄλλου·

ἀλλὰ ὥσπερ οἱ ἐν σκότῳ χρυσὸν καὶ ἄργυρον μαστεύοντες, ἄποροι ὄντες τοῦ τὸ θηρώμενον ἐλέγξοντος φθόγγου, βρίθει καὶ ἐπαφῇ ἄπιστον εἰκασίαν λαβόντες, περιπίπτοντες ἀλλήλοις καὶ διαδάκνοντες, οὔτε ἀφιέναι τολμῶσιν, μὴ || ἄρα ἔχωσιν, οὔτε παύσασθαι πονούμενοι, [*](Ed. Duebn. p. 139) μὴ ἄρα οὐκ ἔχωσιν·