Dialexeis

Οὐκ ἐξήρκεσεν δʼ αὐτῷ οὐ Δαρεῖος φεύγων, οὐκ Αἴγυπτος ληφθεῖσα, οὐκ Ἄμμων πατήρ, οὐ Βαβυλὼν ἁλοῦσα· [*](14. 15 τὴν εὐδαιμονίαν . . κατορωρύχθαι vi. supra § lla ὥσπερ sq. || 16 ἐν τοῖς Βαβυλωνίων τείχεσιν vi. or. 21. 3 g cf. Dio Chrys. VI 37 || 18 Ἀμμωνίων ut Lucian. dial. mort. 13.1 οἱ τῶν Ἀμ- μωνίων προφῆται || 20 Ἄμμων πατήρ vi. or. 41. 1 a cf. lulian. l 46 a Lucian. dial. mort. 13. 1) [*](12 in mge ἀλέξανδρος 16 μαυσωλός (schol. recentiss.) R1) [*](6 in mge ΜΓ΄ (numerus quaternionis) R! || 9 σωμάτων] ὀμ- μάτων Markl. (Duebn.) || 10 ἐρώτημα (τη in ras.) R! || 11 ἐξανασ- 〈τᾶσα ἔλα〉θεν (vel ἐξανέσ〈τησεν δῆ〉θεν?)Hob. ἐξαναισθεν R (sine acc.) MN ἐξαναισθών α ἐξαναλυθέν H ἐξανέστησεν φ(δ Δ) ἐξέστη Reiske ἐξώλισθεν Meiser de ἐξαναισθητόω cogitat Schenkl || 12 χαίρειν τῇ (om. τὲ) nescio unde δ Δ || 13 ἐπεραιοῦτο R! Mφ Reiske ἐκπεραιοῦται cett. (δΔ) || 18 ἠόσιν (ut p. 25. 9 R p. 144. 12 M) RM ἠϊόσιν cett. (δ Δ) | οὐκ om. α(δ) 20 Ἅμμων R!)

Ἐρώμεθα τὸν Ἀλέξανδρον τὴν αἰτίαν τοῦ δρόμου· ‘Τί ποθεῖς; τίνος ἐρᾷς; ἐ