Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τί λέγω βασιλεῖς βαρβάρους; οὐχ ὁρᾷς τὸν Πεισίστρατον τὸν Ἕλληνα, τὸν Ἀθηναῖον ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀεὶ θέοντα, ὥσπερ τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορωρυγμένης [*]((οὐδὲν γὰρ οἶμαι διαφέρειν) θεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς τύχης ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι ceterum similitudinem suppeditavit or. 7. 5 e) [*](1. 2 παλλακίσιν ἀναμεμιγμένος vi. or. 4.9e cf. Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62.5 || 3 ὁ Πέρσης scil. Cambyses (ὁ δεσπότης cf. Themist. 19. 233) cf. Herod. IIl 16 sq. al. || 5 τὸν βοῦν τὸν Ἄπιν vi. or. 2. 5 a; 16. 6 a || 9 ἡ Ἀσία sq. vi. or. 14. 8 b ἀνίσταται sq. || 11. 12 ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει vi. or. 26. 7 f || 12. 13 πληγὰς λαμβάνει vi. or. 14. 8 b μαστιγοῦται sq. || 16 τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορω- ρυγμένης ἐκεῖ vi. infra § lI f ἢ ἐν Σάρδεσιν sq. etiam or. 20. 6 h) [*](7 in mge ξέρξης 14 πεισίστρατος (schol. recentis.) R!) [*](2 εὐδαιμονίαν, οὐ· 〈οὐ〉 γὰρ Reiske || 3 Πέρσης — 4 πυρί om. MNα(δ) || 4 ὁ καὶ λοιδορούμενος Dav.2 (Duk.) || 5 Ἄπιν Duebn. || 6 ἢ] ἦ Dav.2 del. Markl. οὗτος ἢ ἐπὶ Markl. | ταὐτὰ] ταῦτα α(θ) ταύτην Reiske ταὐτὸ Markl. (Duebn.) | σπένδων α Heins.1 (err. typ.) || 8 αὐτὸν φα(δ Δ) αὑτὸν Dav.2 | οἶμαι] οἴεται Dav.2 || 9 καὶ ὅτι] διότι Dav.2 ὅτι καὶ ὅτι Markl. καὶ del. Duk. 〈ἄλλως τε〉 καὶ ὅτι Meiser | αὐτῷ 〈καὶ〉 ἡ Ἀσία Duk. || 11 μὴν 〈παῤ〉 Ὁμήρῳ φα(δΔ⁰ ) 11. 12 Ποσειδῶν 〈τῷ Διὶ〉 ἰσοτιμίαν σ2 Steph. (δΔ) || 13 〈καὶ〉 εἰς φα(δ Δ⁰ ))

341
ἐκεῖ σὺν τῇ ἐλαίᾳ τῇ παλαιᾷ, κἂν ἐκπέσῃ,

μὴ ἀνεχόμενον καθʼ ἡσυχίαν ζῆν; Πολυκράτην μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ ἐξ Αἰγύπτου νουθέτημα ἔπεισεν μὴ φρονεῖν μέγα ἐπὶ εὐδαιμονίᾳ, ὅτι ἐκέκτητο θάλατταν Ἰωνικήν, καὶ τριήρεις πολλάς, καὶ σφενδόνην καλήν, καὶ Ἀνακρέοντα ἑταῖρον, καὶ παιδικὰ Σμερδίην. Ἀλλʼ οἵδε μὲν ἐοίκασιν οἱ δυνάσται ἐξηπατημένοις ὑπὸ ἁβρότητος καὶ ἡδονῆς, εὐπροσώπων κακῶν.