Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

[*](106b)

Εἰ δὲ δὴ καὶ πρὸς σοφίαν ἀντεξεταστέον τοὺς [*](5 ἑορταῖς γε μὴν καὶ μυστηρίοις sq. cf. Xenoph. oecon. 5. 8 καὶ θεοῖς κοσμοῦσι καὶ βωμοὺς καὶ ἀγάλματα Themist. 30. 349 b οὐ μὴν οὐδὲ Ὀρφέως τελετάς τε καὶ ὄργια γεωργίας ἐκτὸς συμ- βέβηκεν εἶναι || 11 πρῶτοι sq. vi. or. 2 1 d || 21 πρὸς σοφίαν sq. cf. Muson ap. Stob. flor. 56. 18 ἐμοὶ μὲν δὴ καὶ ἀρεστὸν τοῦτο πάντων τῶν ἐν γεωργίαις ἔργων ὅτι τῇ ψυχῇ παρέχει σχολὴν πλείονα διανοεῖσθαί τι καὶ ζητεῖν παιδείας ἐχόμενον Themist 30. 350 a σοφίαν ἀσκοῦντες γεωργοί) [*](1 προκροσίων Nα(δ)corr. Heins. προηροσίων ὁμιλητὴς Reiske 4 Φάλλαρις RM || 8 ἐν (ante 9 πανηγύρει) nescio unde om. Δ 12 Διονύσῳ Dav (Δ) || 12. 13 δημῆτρι δη μῆ τρια M δημήτρια Nα(δ) || 17 ἀνατιθέντι 〈 ὧν〉 ἐκ Meiser || 19 εὔφημοι cf. Hesych εὔφημα καλά, ἐπαινετά || 21 δὴ] δεῖ RMN)

294
ἄνδρας, ἐρώμεθα ἑκάτερον.

Οὐκοῦν ὁ μὲν ἐν πολέμῳ σοφός, [*]((Β 554))

  • κοσμῆσαι
    • δεινός,
  • ἵππους καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας,
    • τὸ ἀκοσμότατον τῶν ἐν ἀνθρώποις πραγμάτων καὶ σκυθρωπότατον·

    ὁ δὲ ἐν γεωργίᾳ σοφὸς [*]((Hes. op. et. di. 383))

  • Πληϊάδων Ἀτλαγενέων περιτελλομενάων
    • ἀμήτου ἄρχεται,
  • ἀροτοῖο δυομενάων·
    • μέλει δὲ αὐτῷ καὶ ἐνιαυτῶν ὡρῶν, καὶ σελήνης δρόμου, καὶ ἄστρων ἐπιτολῆς, καὶ ὄμβρου μέτρων, καὶ πνευμάτων καιροῦ.

    Εἰ δὲ καὶ σωμάτων ἀρετῇ τοὺς ἄνδρας κριτέον, καὶ ἀνδρείᾳ πόνων, ὀλίγοι μὲν τῷ στρατιώτῃ οἱ καιροὶ τοῦ πονεῖν, τῷ δὲ γεωργῷ διηνεκεῖς· ὑπαίθριος ἀεί, ἡλίῳ φίλος, συνήθης νιφετῶν, πεπηγώς, νηλίπους, αὐτουργός, εὔπνους, ὀξὺς δραμεῖν, ἰσχυρὸς φέρειν·

    εἰ δέ που καὶ δεήσαι μάχης, ὄψει [*](1.2 ὁ . . ἐν πολέμῳ σοφός scil. Nestor vi. or. 15. 6 b 18. 2 h 7 σκυθρωπότατον vi. or. 32. 10 k et simil. or. 29. 2c καὶ τὶ sq. cf. Ps. Plut. π. ἀσκήσεως (Mus. Rh. 27. 533) || 16 συνήθης sq. ut Diogenes cynicus or. 36. 5 e vers. finem || 17 πεπηγώς sq. cf. Muson. ap. Stob. flor. 56. 18 πῶς δʼ οὐχ ὑγιεινότερον τοῦ σκιατροφεῖσθαι τὸ ἔξω διαιτᾶσθαι | ὀξὺς δραμεῖν cf. Xenoph. ap. Stob. flor. 56. 19 καὶ δραμεῖν τε καὶ βαλεῖν . . ἱκανῶς παρέχεται || 18 εἰ δέ που sq. cf.) [*](1 ὁρώμεθα Heins. ἐρευνώμεθα Meiser || 8 Ἀτλαγενέων (λαγ in ras.) R! | ἐπιτελλομενάων N cum Hesiodo || 10 ἀροτοῖο 〈δὲ〉 N α (δ Δ nisi quod ἀρότοιο cum Hesiodo Δ°) | δυσομενάων N Duebn. Hesiodus δυσσομενάων α(θ) || 12 καὶ ἄστρων (καὶ in ras.) R! καὶ ἀστέρων M || 13 καὶ (ante σωμάτων) nescio unde om. Δ || 14 ἀν- δρίᾳ (νδρ in ras.) R! || 15. 16 διηνεκεῖς RH (Δ) διηνεκὴς cett. (δ) corr. Markl. || 16 ὑπαίθριος (αιθ in ras.) R! || 17 πεπηγώς H ἐπηγώς (sine acc. et spir.) M εὔπηγος cett. (δ) εὔπαγος Reiske καὶ πάγους Markl. | εὔπνους] ἄϋπνος φ α (δ) unde εὔϋπνος Heins. || 18 δεῆσαι R! )

    295
    στρατιώτην ἠσκημένον πόνοις ἀληθινοῖς, οἵων ἐπειράθη Δαρεῖος ἐπὶ Μαραθῶνα ἐλθών. Ἦν γὰρ τότε Ἀθηναίοις στρατιωτικόν, οὐχ ὁπλιτικόν, οὐ τοξικόν, οὐ ναυτικόν, οὐχ ἱππικόν, ἀλλὰ κατὰ δήμους νενεμημένον· οἳ καὶ γεωργοῦντες, ἐπιπλεύσαντος αὐτοῖς βαρβαρικοῦ στόλου ἐπὶ Μαραθῶνα, ἐκ τῶν ἀγρῶν ἔδραμον, στρατιῶται ὀργιζόμενοι, ὁ μὲν σμινύην ἔχων, ὁ δὲ ὑννιμάχος, ὁ δὲ θεριστηρίῳ ἀμυνόμενος.