Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Στρατὸν ὁρᾷς ἡγεμόνων ἀγαθῶν καὶ θεραπόντων ἀναγκαίων· τοῦτό μοι φύλαττε τὸ σύνθημα, καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν, συνήσεις δὲ τὴν ἀρετήν, γνωριεῖς δὲ τὴν ἑκατέρου ἐπιμέλειαν καὶ κοινωνίαν.
Πολιτείαν ὁρᾷς τὸν ἀνθρώπινον βίον, οὐχ ἑδραῖον οὐδὲ ἠπειρωτικόν, ἀλλὰ νεὼς ὁλκάδος, ἐν πελάγει πλατεῖ περαιούμενος· σώζει δὲ αὐτὴν οὐ μόνον κυβερνήτου τέχνη, ἀλλὰ καὶ πνευμάτων καιροί, καὶ ὑπηρεσία ναυτῶν, καὶ εὐκολία ὀργάνων, καὶ θαλάττης φύσις.
Τάττε δέ μοι κατὰ μὲν τὰ ὄργανα καὶ τὰς ὑπηρεσίας τοὺς λογισμοὺς τῆς ψυχῆς, κατὰ δὲ θάλατταν καὶ τὰ πνεύματα τὸ ἄδηλον τῶν ἀνθρωπίνων, κατὰ δὲ τὸ προορατικὸν τῆς κυβερνητικῆς τέχνης τὸ εὔστοχον τῆς [*](5 στρατὸν sq. e Plat. Phaedr. 246e vi. or. 4. 4 c || 10 νεὼς ὁλκάδος sq. simil. vi. or. 40. 5 e sq. || 14 τὰ ὄργανα vi. supra § IV c || 16 τὸ ἄδηλον . . τύχη vi. or. 36. 6 e δοῦλον λέγεις sq. cf. Plut. plac. phil. l 29 (Anaxagorae Aristotelis stoicorum)) [*](1 ὁρῶσι φ („homines . . lovis donum intuentur“ σ2) et ita vert. Heins. Grotius | πυριλαμπῆ α(δ Δ) || 2 κόσμοις i. e. ado- lescentibus qui rem domesticam curant | κόροις Dav.2 (Δ) κούροις Heins. collat Homer. η 100 | φερούσαις α(δ) sed vi. p. 180.11 δέος καὶ ἐξουσία δεσποτικόν || 8 ἐπιμέλειαν (πι in ras. ex πει) R! ἐπιμιξίαν Markl. ὁμιλίαν Reiske || 8. 9 κοινω- νίαν 〈καὶ〉 πολιτείαν. Ὁρᾷς Reiske (Duebn.) κοινωνίαν. Ὁρᾷς Schenkl (semoto ‘glossemate’ πολιτείαν) sed vi. p. 167. 2 || 9 ἑδραίαν Dav.2 || 10 ἠπειρωτικήν Dav.2 | 〈διὰ〉 νεὼς α(θ) 〈δίκην〉 νεὼς (vel νὴ Δία〉 νεὼς Reiske | ὁλκάδος 〈δίκην〉 Duebn. sed subaudi ἐστὶν (scil. ὁ βίος) || 11 περαιούμενον B α(δ Δ) περαιουμένης Dav.2 (cum σ2) || 13 ναυτῶν] αὐτῶν Nφα(δ) corr. Steph. | θαλάττης (θα in ras.) R! || 16 δὲ in ras. ex με(ν) R!)
Εἰ δέ σου ἀντε τίθει τύχη τῷ λογισμιῷ τῆς πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος ὡδὶ λέγοντος,