Dialexeis

Οἶκος οὗτος εἷς θεῶν καὶ ἀνθρώπων, οὐρανὸς καὶ [*](67b) γῆ, δυοῖν ἑστία ἢ ὀχήματα, τὰ | ἀθάνατα.

Ὧν τὸν μὲν νέμονται θεοὶ καὶ θεῶν παῖδες, τὴν δὲ ὑποφῆται θεῶν, ἄνθρωποι, οὐ ‘χαμαιεῦναι’, καθʼ Ὅμηρον, (Π 235) οὐδὲ ‘ἀνιπτόποδες’, ἀλλὰ ἄνω εἰς τὸν οὐρανὸν ὁρῶντες ὀρθῇ τῇ ψυχῇ, καὶ ἀνηρτημένοι τῇ γνώμῃ πρὸς τὸν Δία. Διέλαχον δὲ αὐτῶν τοὺς βίους ἐπιστάται θεοί·

γῆν τε γὰρ θεοὶ ἐπιβόσκονται, σώζοντες τὰ τῆς γῆς ἔγγονα, οὐχ ὁρώμενοι, οὐδὲ τοξεύοντες, ἢ τιτρωσκόμενοι, [*]((E 341)) οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσ᾿, οὐ πίνουσʼ αἴθοπα οἶνον.

Ἄνθρωποι δὲ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀφορῶντες, θέμις [*](3 οἶκος οὗτος sq. similitudinem suppeditaverunt stoici cf. Zeller III 1. 301 Wendland ad Phil. de prov. 10. 1 Rohdich de Max. Tyr. p. 33 adn. 3 vi. etiam or. 32. 9 d ὡς οἶκον ἕνα || 4 ὀχήματα scil. θεῶν cf. Plat. Phaedr. 247 b || 5 θεῶν παῖδες vi. or. 11. 5 a et 12 a οὐ γὰρ sq. | ὑποφῆται θεῶν cognomen philosophorum vi. or. 11. 6 e || 9 ἐπιστάται θεοί scil. daemones vi. or. 8. 8 b vers. finem cf. Plut. defect. orac. 436 f δαίμονες ἐπιστάται καὶ περίπολοι καὶ φύλακες sq. || 11 οὐχ ὁρώμενοι nam invisibilium genus deo- rum efficiunt daemones vi. or. 11. 12 a τοῦτο μὲν sq. et quae ibi adnotavi | τοξεύοντες τιτρωσκόμενοι spectat θεῶν πάθη vi. or. 4. 4 b cf. Xenophan. ap. Sext. Emp. math. lX 193 (Diels Vorsocr. 53) hyp. l 154 Plut. defect. orac. 417 e Dio Chrys 12. 62 Lucian. lup. conf. 8 (632) necyom. 3 (459) Cicer. nat. deor. l 16. 42) [*](1 καὶ (ante διέλυσας) om. α(θ) add. Dav.2 || 3 4 καὶ γῆ (αι in ras.) R! || 4 ἑστία ἢ (in ras. ex ἑστίαν) R! ἐστὶν ἀεὶ MN (ἑστία καὶ in mge) ἑστίαι καὶ φα(δ Δ) ἑστίαιν Schenkl | οἰκήματα Heins. | τὰ (ante ἀθάνατα) del. Markl. (Duebn.) et ita Schenkl τὸν in ras. R! τὸ MN || 8 ὀρθοὶ MNφα(δ) | ἀνηρτημένη Reiske 9 αὐτῶν (ων in ras. ex ον) R! || 10 τε] μὲν Reiske | σώζοντες (τες in ras. ex ται) R! | τὰ τῆς γῆς in ras. R! || 11 ἔγγονα] ὄρ- γανα B | οὐχ ὁρώμενοι] οὐκ ὀδυρόμενοι Markl. οὐ χολούμενοι Hahn prob. Rohdich. (p. 48 adn. 5))