Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ μὲν ταῦτα ἱκανά, ἑώρακας τὸν

θεόν, εἰ δὲ μή, πῶς τις αὐτὸν αἰνίξηται; Ἐννόει γάρ μοι μήτε μέγεθος, μήτε χρῶμα, μήτε σχῆμα, μήτε ἄλλό τι ὕλης πάθος, ἀλλʼ ὥσπερ ἂν εἰ καὶ σῶμα καλὸν ἀπεκρύπτετο πρὸς τὴν θέαν ὑπὸ ἐσθήτων πολλῶν καὶ ποικίλων, ἀπέδυσεν αὐτὸ ἐραστής, ἵνα εἰδῇ σαφῶς· οὕτω καὶ νῦν ἀπόδυσον καὶ ἄφελε τῷ λόγῳ τὴν περιβολὴν ταύτην, καὶ τὴν ἀσχολίαν τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ τὸ καταλειπόμενον ὄψει, αὐτὸ ἐκεῖνο οἷον ποθεῖς.

Εἰ δὲ ἐξασθενεῖς πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς καὶ δη||μιουργοῦ [*](5 ποταμοῦ κάλλος . . οὐρανοῦ sq. vi. or. 25. 7 d sq. || 6 πᾶν τὸ κάλλος ἐκεῖθεν ῥεῖ ═ or. 21. 7 f || 19 πατρὸς καὶ δημιουργοῦ cf. Plat. Tim. 41a vi. etiam supra § Va) [*](1 τίς codd. (δ Δ⁰) τις Duebn. |διηγήσηται Dav. (err. typ ?) | 〈ἰσμὲν〉 εἶναι Reiske οἶμαι Markl. || 2 τῶν καλῶν (νκ in ras.) R! | φανώτατον α(θ) || 3 ἀλλʼ ὅθεν φα(δ Δ) ἀλλʼ ὁπόθεν Dürr (falsa de huius loci memoria proferens) || 4 λειμὼν (prius)] λειμῶνα Markl. (Duebn.) | καλόν] καλός Bφα(δ) | ἄλλοθέν ποθεν Hob. cum R (ἄλλοποθεν (πο punctis postea notat.) ἀλλʼ ὁπόθεν Δ⁰ ἄλλοθεν BO ἀλλ᾿ ὅθεν φα(δ Duebn.) || 6 ἐκεῖθεν (ιθ in ras.) R! || 7 ὂν] οἷον φ ? („tamquam ex fonte“ σ2) Reiske ὡς Markl. | ἀενάου RMN ἀεν- νάου cett. (Δ⁰) | δὲ (ante αὐτοῦ) nescio unde om. θ || 8 αὐτῶν B| || 9 καὶ (ante καθόσον) om. NO || 10 διαφθειρόμενα B || 11 αἰνί ἐνόει N (in mge ἴσως ‘αἰνίττεται’) O αἰνίττεται· ἐννόει PS || 13 ἂν εἰ in ras. R! | τι (pro καὶ) σῶμα Reiske || 15 αὐτὰς Dav.1 | ἴδοι B || 16 in mge σημείωσαι PO | νῦν (υ in ras.) R! 〈σὺ 〉 νῦν Reiske σὺ Markl. )

144
[*](Ed. Duebn. p. 70) θέαν, ἀρκεῖ σοι τὰ ἔργα ἐν τῷ παρόντι ὁρᾶν, καὶ προσκυνεῖν τὰ ἔγγονα πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ὄντα, οὐχ ὅσα Βοιώτιος ποιητὴς λέγει· οὐ γὰρ τρισμύριοι μόνον θεοὶ θεοῦ παῖδες καὶ φίλοι, ἀλλʼ ἄληπτοι ἀριθμῷ· τοῦτο μὲν κατʼ οὐρανὸν αἱ ἀστέρων φύσεις·

τοῦτο δʼ αὖ κατʼ αἰθέρα αἱ δαιμόνων οὐσίαι. Βούλομαι δέ σοι δεῖξαι τὸ λεγόμενον σαφεστέρᾳ εἰκόνι. Ἐννόει μεγάλην ἀρχήν, καὶ βασιλείαν ἐρρωμένην, πρὸς μίαν ψυχὴν βασιλέως τοῦ ἀρίστου καὶ πρεσβυτάτου συμπάντων νενευκότων ἑκόντων·

ὅρον δὲ τῆς ἀρχῆς οὐχ Ἅλυν ποταμόν, οὐδὲ Ἑλλήσποντον, οὐδὲ τὴν Μαιῶτιν, | οὐδὲ τὰς ἐπὶ τῷ ὠκεανῷ ἠϊόνας· ἀλλὰ οὐρανόν, [*](61b) καὶ γῆν, τὸν μὲν ὑψοῦ, τὴν δʼ ἔνερθεν· οὐρανὸν οἷον τεῖχος τὶ ἐληλαμένον ἐν κύκλῳ, ἄρμὲν ρηκτον, πάντα χρήματα ἐν ἑαυτῷ στέγον· τὴν δὲ οἷον φρουρὰν καὶ δεσμοὺς ἀλιτρῶν σωμάτων.

Βασιλέα δὲ [*](1 τὰ ἔργα sq. cf. Galen. hist. phil. (Diels 617) Cicer. nat. deor. lI 2. 4; lI 4.12 || 3.4 τρισμύριοι sq. vi. or. 8. 8f || 4 θεοῦ παῖδες vi. supra § a; or. 13.6 b cf. Plat. apol. 27c lulian. lI 90b || 5 τοῦτο μὲν sq. cf. Aetius Diels 304 τούτου (scil. summi dei) πατρὸς καὶ ποιητοῦ τὰ ἄλλα θεῖα ἔκγονα νοητὰ μὲν ἐναιθέριοί τινες δυνά- μεις . . . αἰσθητὰ δὲ τοῦ πρώτου θεοῦ ἔκγονα ἥλιος σελήνη ἀστέρες sq Albin. 14 Apul. dogm. Plat. l 11 Ps. Aristot. π. κόσμου 2 vi. etiam or. 13. 6 c || 16 φρουρὰν cf. Plat. Phaed. 62 b λόγος ὡς ἔν τινι φρουρᾷ ἐσμὲν οἱ ἄνθρωποι | δεσμοὺς cf. Plat. Phaed. 67 d τὴν ψυχὴν . . . ἐκλυομένην ὥσπερ ἐκ δεσμῶν ἐκ τοῦ σώματος . .) [*](14 τεῖχος — ἄρρηκτον p) [*](1 ἄρκει Dav.1 || 3 Βοιώτιος (〈ὁ〉 Βοιώτιος Markl.) scil. He- siodus (oper. et dier. v. 252) ‘nec adeo tot, quot Pindarus dixit’ σ2 | τρεῖς μυρίοι NO || 6 αἰθέρα καὶ NO | οὐσίαι (αι in ras.) R! ? 7. 8 ἐννόει 〈μοι〉 B || 12 Μαιῶτιν (ω in ras.) R! | ἰόνας (═ ἠόνας? ut p. 25.9 R) M || 14. 15 ἄρρητον (suprascr. κ) R! || 15 στέγον] γέγονε B | τὴν] γῆν Canterus (Δ) || 16 ἀλιτηρίων Reiske sed cf. Hom. Hym. in Merc. 259)

145
αὐτὸν δὴ τὸν μέγαν ἀτρεμοῦντα, ὥσπερ νόμον, παρέχοντα τοῖς πειθομένοις σωτηρίαν ὑπάρχουσαν ἐν αὐτῷ· καὶ κοινωνοὺς τῆς ἀρχῆς πολλοὺς μὲν ὁρατοὺς θεούς, πολλοὺς δὲ ἀφανεῖς, τοὺς μὲν περὶ τὰ πρόθυρα αὐτὰ εἱλουμένους, οἷον εἰσαγγελέας τινὰς καὶ βασιλεῖς συγγενεστάτους, ὁμοτραπέζους αὐτοὺς καὶ συνεστίους, τοὺς δὲ τούτων ὑπηρέτας, τοὺς δὲ ἔτι τούτων καταδεεστέρους.

Διαδοχὴν ὁρᾷς καὶ τάξιν ἀρχῆς καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ θεοῦ μέχρι γῆς.

[*](ιε΄)
  • Εἰ τὸν ἀδικήσαντα ἀνταδικητέον.
  • [*]((Pindarus fragm. 129))
  • Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον,
  • σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει
  • ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,
  • δίχα μοι νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν.
  • [*](3 πολλοὺς μὲν . . θεούς sq. vi. or. 9.6 d θείων χορῶν et quae ibi adnotavi || 6 ὁμοτραπέζους . . καὶ συνεστίους dictio Platonica (Euth. 4 b) || 7 ὑπηρέτας vi. or. 8. 8 b (de daemonibus) || 13 πό- τερον sq. cf. Plat. republ. lI 365b Cicer. ad Att. XIII 38)[*](2 ὑπάρχοντα Dav1. | ἐν αὐτῷ] αὐτῶν α(δ) || 5 εἱλημένους NOP | βασιλεῖ φ? Heins. (Δ) || 6 αὐτοῦ φ? Reiske (Duebn.) || 9 ἐκ τοῦ θεοῦ] ἐξ οὐρανοῦ Markl. | μέχρι τῆς γῆς PS)[*](Codices RPOBMN φ (═ Paccius) α (═ Stephanus); H (teste Davisio))[*](10 ΙΒ΄ R! || 12 in mge ιε΄ R! | εἰ τὸν ἀδικήσαντα ἀντα- δικητέον RZ (add. ιη⁰ teste Schenkl) φ (add. λογ. β΄) περὶ τοῦ εἰ — ἀνταδικητέον λόγ β΄ α postpositis τοῦ αὐτοῦ NPO ante- positis iisdem M om. (spatio rubricatori relicto) B || 13 δίκη B δίκας φα(δ) δίκᾳ Δ cum Pindaro || 14 σκολιᾶς ἀπάτας α(δ) ἀναβαίνειν α(δ) || 15 ἐπιχθονίων Reiske | ἀνδρῶν Pindarus 16 ἀτρέκειαν α(δ Δ) cum Pindaro)