Dialexeis

ἀλλὰ καὶ τούτων ἐπέκεινα ἐλθεῖν δεῖ, καὶ ὑπερκύψαι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τὸν ἀληθῆ τόπον καὶ τὴν ἐκεῖ γαλήνην, [*]((δ 566))

μηδενὸς ἐνοχλοῦντος τὴν θέαν πάθους σαρκίνου, οἷα [*](1 λόγῳ ἀληθεῖ vi. or. 16 3 c || 2 λόγῳ . . καὶ ἔρωτι vi. or. 20. 6 g etiam or. 1. 5 e || 8 τέλος . . . οὐχ ὁ οὐρανὸς vi. or. 10. 3 b ἀλλʼ ὑπὲρ sq. || 9 τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ σώματα scil. deorum visi- bilium vi. or. 9. 6 d θείων χορῶν etiam infra § XlI a τοῦτο μὲν sq. et d πολλοὺς sq. || 13 ἀληθῆ τόπον cf. Albin. 27 καὶ τὸ τῆς ἀληθείας πεδίον θεωμένας ex Plat. Phaedr. 248 c vi. etiam or. 10. 3 a et b; or. 41. 5 f vers. finem | γαλήνην vi. or. 10. 3 b || 14 ἔνθʼ οὐκ — 17 αἴγλη ═ or. 30. 4 f) [*](1 αὑτοῦ Markl. || 3 ἐφισταμένῳ Schott. ἐπισπωμένῳ Reiske (Duebn.) de ἐνισταμένῳ cogitare vetat Schenkl || 4 πορίας R || 9 ὁ οὐρανός] ὁρᾶς (sic!) B || 10 ἀκριβῆ (η in ras ) R! || 13 ἀληθῆ ἀπαθῆ Heins. τοῦ ἀληθοῦς Markl. || 14 ἔνθʼ οὐκ ἔστʼ apud Ho- merum non leguntur, sed redeunt or. 30. 4 f || 17 πέπταται (αι in ras.) πέπτεται Dav.2 (err. typ. unde „πέπτεται vulg.“ adnotavit Duebn.) | ἀνέφελος NPO Homerus | ἐπιδέδρομεν (ρο in ras.) R! || 18 σαρκικοῦ B)

Πῶς γὰρ ἄν τις συνίῃ θεὸν ὑπὸ πλήθους ἐπιθυμιῶν καὶ λογισμῶν ἀλλοκότων ταραττομένων; οὐ μᾶλλον ἐν δημοκρατίᾳ πολυφώνῳ καὶ συντεταραγμένῃ συνίῃ ἄν τις νόμου καὶ ἄρχοντος· (T 81) ἀνδρῶν δὲ ἐν πολλῷ ὁμάδῳ πῶς κέν τις ἀκούσῃ;

Καταπεσοῦσα γὰρ ἡ ψυχὴ εἰς τουτονὶ τὸν θόρυβον, καὶ δοῦσα ἑαυτὴν ἐπʼ ἀμηχάνου φορεῖσθαι κύματος, νήχεται δυσέκνευστον πέλαγος· ἐστʼ ἂν αὐτὴ φιλοσοφία ὑποδέξηται ὑπολαβοῦσα τοὺς ἑαυτῆς λογισμούς, ὥσπερ τὸ κρήδεμνον τῷ Ὀδυσσεῖ ἡ Λευκοθέα.

Πῶς ἂν οὖν τις ἐκνήσαιτʼ ἂν καὶ ἴδοι τὸν θεόν; τὸ μὲν ὅλον, ὄψει τότε, ἐπειδὰν πρὸς αὐτὸν καλῇ· καλέσει δὲ οὐκ εἰς μακράν· ἀνάμεινον τὴν κλῆσιν· ἥξει σοι γῆρας, ὁδηγοῦν ἐκεῖ· καὶ θάνατος, ὃν ὁ μὲν δειλὸς ὀδύρεται καὶ προσιόντα δέδιεν, ὁ δὲ ἐραστὴς τοῦ θεοῦ ἐκδέχεται ἄσμενος, καὶ προσιόντος θαρσεῖ.

Εἰ δὲ καὶ νῦν ἤδη μαθεῖν ἐρᾷς τὴν ἐκείνου φύσιν, [*](61a) [*](2 κυκηθμοῦ vi. or. 10.9 e || 5 δημοκρατίᾳ vi. supra § VII f || 12 τὸ κρήδεμνον vi. or. 26. 9 h et quae ibi adnotavi; praeterea or. 22.1 a; 38. 7 c || 16 θάνατος, ὃν sq. vi. or. 7. 5 f; 41. 5 f ὃν γὰρ sq.) [*](2 κυκηθμοῦ B cum R μυκηθμοῦ cett. (θ) || 3 ἐκβάλλοντα Reiske | πῶς] in mge σημείωσαι P | (et 6) συνείη Duebn. sed cf. Plat. Protag. 325c | θεοῦ Markl. || 4. 5 ταραττόμενον B ταραττό- μενος φ? Markl. (Δ) || 5 μᾶλλον 〈ἢ〉 ἐν φ? Heins. (Δ) | 7 δʼ ἐν Heins. (Δ) | κέν] κᾄν α(δ) |ἀκούσαι Homerus || 10 αὐτὴν Markl. (Duebn.) αὐτὴ ἡ Schenkl || 11 ὑποβαλοῦσα Bφα(δΔ) || 13 ἂν οὖν B cum R οὖν ἂν cett. (θ) | ἐκνήσαιτʼ R ἐκνήξαιτʼ cett. (δΔ) sed cf. schol. Plat. epinom. 980 b προσπαίσαντι] προσπαίξαντι· ἀντὶ τοῦ ξ τὸ σ οἱ Ἀττικοί || 14 αὑτὸν α(δ) Markl. (Duebn.) || 17 προ- σιόντα (σιο in ras.) R! προσιόντος Markl.)

καθόσον δὲ αὐτοῦ μετέσχεν ἕκαστα, καλὰ καὶ ἑδραῖα καὶ σωζόμενα· καὶ καθόσον αὐτοῦ ἀπολείπεται, αἰσχρὰ καὶ διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα.