Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
καὶ ἐκλαθόμενος μὲν τῶν κάτω οἰμωγῶν καὶ στόνων καὶ ἡδονῶν καὶ δοξῶν καὶ τιμῆς καὶ ἀτιμίας, [*](2 ἀόρατον ὀφθαλμοῖς, ἄρρητον φωνῇ ═ or. 2. 10 a || 13 νοῦς ὁρῇ sq. Epicharmi cf. Plut. sollert. an. 3 (═ Porph. de abst. III 21) de fort. 3 de fort. Alex. II 3 Philostr. ep. 41 Cicer. Tusc. I 20 κῶφος καὶ τυφλὸς inde mutuatus est Plat. Pol. III 411d Phaedr.) [*](7 ὥσπερ — 11 ἀκούει p || 12 τοῦτ᾿ ἔστιν — 13 ἀκούει vide ad p. 128.11) [*](3 ἀπευθὲς RBH φ ἀπαθὲς cett. (δ) || 4 κουφο ÷τάτῳ (ου in ras.) R! || 5 ὁρατὸν (α in ras.) R! || 9 ἁρμονίας (ιας in ras.) R! || 12 τουτέστιν MNOPS | τοῦτ᾿ — 13 νοῦς ἀκούει om. Bφ | Συρα- κουσίου ϛ (δ Δ⁰) || 17 ἀλλὰ 〈καὶ〉 B | καὶ (ante τὰ ὦτα) om. B del. Markl.)
έλος δὲ τῆς ὁδοῦ οὐχ ὁ οὐρανός, οὐδὲ τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ σώματα· καλὰ μὲν γὰρ ταῦτα καὶ θεσπέσια, ἅτε ἐκείνου ἔγγονα ἀκριβῆ καὶ γνήσια, καὶ πρὸς τὸ κάλλιστον ἡρμοσμένα·