Dialexeis

Ἄιδει ὁ Δημόδοκος ἐν τῇ Φαιάκων δαιτί (θ 75) νεῖκος Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος· Ὀδυσσεὺς παρών, ἀκούων τῆς ᾠδῆς, γνωρίσας δακρύει.

Ἆῤ οὖν οὐκ εἰκός, ἐπιλαβομένης αὐτῷ τῆς ψυχῆς τοιαύτης ἀρχῆς, ὁδεύειν ἐπὶ τὰ ἐκεῖ ἔργα, καὶ τὸ μὲν σῶμα αὐτῷ συμπίνειν τοῖς Φαίαξιν, αὐτοῦ μένον· τὴν δὲ ψυχὴν γίγνεσθαι τῆς μνήμης ἐκεῖ ἐν Ἰλίῳ, ἀναπεμπαζομένην ἕκαστον ὧν εἶδεν τέως, καὶ ἰοῦσαν ἐπὶ πολλὰ

ῶν ἑαυτῆς θεαμάτων, ἀπὸ μικρᾶς ἀρχῆς; Ἤδη τὶς καὶ λύραν ἰδὼν ἐμνήσθη τῶν παιδικῶν τῶν χρησαμένων τῇ λύρᾳ· κοῦφον γάρ τι χρῆμα ἀνάμνησις καὶ εὔκολον.

Καὶ ὥσπερ τὰ εὐκίνητα τῶν σωμάτων τοῦ χείρω προάγοντος δεῖται, καὶ παραλαβόντα τὴν ἐξ ἐκείνου ἀρχὴν φυλάττει ἐπὶ πολὺ τὴν κίνησιν· οὕτω καὶ ὁ νοῦς ἐπιλαβόμενος πρὸς μνήμην βραχείας ἀρχῆς, ἣν ἡ αἴσθησις αὐτῷ ὀρέγει, ἐπὶ πολλὰ χωρεῖ προιὼν κατὰ ἀνάμνησιν.

Ἕκαστον γάρ, οἶμαι, τῶν ὄντων ἢ γεγονότων, οἷς ἡ [*](10 λύραν ἰδὼν sq. e Plat. Phaed. 73 d vi. etiam or. 2.10 b || 14 οὕτω sq. vi or. 6. 2 a et quae ibi adnotavi cf. etiam lulian.) [*](17 ἕκαστον] in mge infer. fol. 55 a (vet. schol. b) R!: τῶν οἷς ἡ ψυχὴ ἐνέτυχεν ἀκολουθίαν ἔχει ἢκατὰ χρόνον ἢ κατὰ πάθος ἢ κατὰ τόπον ἢ κατὰ νόμον ἢ κατὰ δύναμιν ἢ τιμῇ ὡς ἡμέρα καὶ ὡς κάλλει ἔ- ὡς ἐκτοῦδε τοῦ ὡς ἀπὸ τοῦδε ὡς ταῖς δεήσεσιν νύξ ρως τόπου τόνδε τόνδε ἄρχειν αἱ ἐπιτεύξεις) [*](1 ᾄδει (in ras. ex αἴδει unde ἄ δει (═ ᾄδει) factum) R! τῶν Φαιάκων BMN α (δ) || 2 Ὀδυσσῆος (ση in ras.) R! || 4 ἐπι- λαβομένην Reiske | τὴν ψυχὴν Reiske || 7 γίγνεσθαι 〈μετεω- ρισθεῖσαν ὑπὸ〉 τῆς Reiske κινεῖσθαι τῆς Markl. | μνήμης (νημ in ras.) R! | ἐκεῖ ἐν Ἰλίῳ ante τῆς μνήμης α(θ) | ἀναπεμπαζό- μενον MN ἀναπεμπαζομένης φα(δ∠) corr. Dav.2 Reiske ἀναπλα- ζομένην HB (-μένης) || 12 τοῦ χείρω Hob. τοῦ χείρου RM τοῦ χειραγωγοῦντος Νφα(δ) τοῦ χειρὶ BH(∠) αὐτοχειρὶ Schenkl )

προπηλακισμῷ ὀργή, καὶ ἡδονὴ εὐτυχίαις, καὶ λύπη συμφοραῖς· ἢ κατὰ τόπον, (B 582) Φᾶρίν τε, Σπάρτην τέ, πολυτρήρωνά τε Θίσβην·

ἢ κατὰ δύναμιν, (H 179/8Ο) Ζεῦ πάτερ, ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν, ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.