Dialexeis

ἄν χρήσαιτο τῷ εὑρεθέντι, μὴ γνωρίσας τὴν χρείαν αὐτοῦ; κἂν γὰρ ἠπειρώτης ἀνὴρ καθʼ Ὅμηρον οἴακι ἐντύχῃ, [*](3 καλειάδας sq. cf. de hirundine Cicer. nat. deor II 129 Philo de animal. 22 Plut. de solert. an. 10 Plin. n. hist. X 49 Norden ann. Fleck. 18. 319 adn. 3; de halcyone Plut. de solert. an. 35 de am. prol. 2; de perdice Philo de animal. 35 Plut. de solert. an. 16 de am. prol. 2 ‖ 4 ἀράχναι cf. Phil. de animal. 17 et 78 Plut. de solert. an. 10 Cicer. nat. deor. ll 48. 123 Aelian. nat. an. l 21 VI 57 Plin. n. hist. 11. 29 ‖ 4. 5 ἑρπετὰ φωλεούς inde simi- litudinem ducit or. 7. 5 e et or. 27. 5 h vers. finem ‖ 6 τέχναι . . . ξύμφυτοι vi. or. 31. 4 a δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους 8.9 ἢ εὑρόντα, ἢ μαθόντα Platonicum (Lach. 186 e Phaed. 85 c legg. XII 968 d Demodoc. 381 e) cf Aristot. soph. el. 22 14 Plut. Plat. quaest. l 3 C F Hermann de Socr. mag. p. 37 adn. 13 vi etiam simil. or. 16. 3 c ‖ 12 κἂν γὰρ ἠπειρώτης ἀνὴρ simil. vi. or 8.4 c οἷον εἰ καὶ νησιώτης ἀνὴρ sq. et quae ibi adnotavi: etiam or. 11. 5 b) [*](2.3 ἐπʼ ἄκρων — καλιάδας v (: καλιάδας)) [*](3 καλειάδας in mge repetit. (vet. schol. a) R) [*](3 ἐμηχανήσατο Bα(θ) | καλιάδας Ϛ(Δ) καλιὰς α(δ) ‖ 5 χηρα- μοὺς ϛ (δ Δ) sed cf. etymol. magn. s. v ‖ 6 σύμφυτοι γένει BM α(δ) ‖ 7 ἄρα α(θ) | ἐπείσακτον α(δ) ‖ 8 πόθεν Markl (Duebn.) 9 μαθόντα (αθ in ras.) R! ‖ 10 ὅ, τε] ὁ μὲν Reiske ὅτε Schenkl (Duebn.) ‖ 11. 12 αὐτοῦ τὴν χρείαν ϛ(δ Δ°) ‖ 12 〈τινὶ〉 οἴακα 〈φέροντι〉 Markl.)

Καὶ ποῖ στησόμεθα, ἄλλον ἄλλου διδάσκαλον ἀνερωτῶντες; ἀφίξεται γάρ ποτε λογισμὸς προϊὼν ἐπὶ τὸν οὐ μαθόντα, ἀλλʼ εὑρόντα· πρὸς ὃν τὰ αὐτὰ ἐκεῖνα ῥητέον.

Ἥκει τοίνυν ἡμᾶς ὁ λόγος φέρων ἐπὶ τὸ ζητούμενον. Ἡ δὴ γὰρ ψυχῆς εὕρεσις, αὐτογενής τις οὖσα, καὶ αὐτοφυής, καὶ ξύμφυτος· τί δʼ ἄλλό ἐστιν ἢ δόξαι ἀληθεῖς ἐπεγειρόμεναι, ὧν τῇ ἐπεγέρσει τὲ καὶ συντάξει

ἐπιστήμη ὄνομα; Εἰ δὲ βούλει καὶ ταύτης, εἴκαζέ μοι τὸ λεγόμενον στρατιώτῃ πλανωμένῳ καὶ διακεχυμένῳ· ἢ καθʼ Ὅμηρον μᾶλλον, νὺξ μὲν ἔστω καὶ ἡσυχία πολλὴ κατὰ τὸ στρατόπεδον, καὶ ὕπνος βαθὺς τῶν ἄλλων ἁπάντων κειμένων ἑξῆς. [*](8 καὶ ποῖ στησόμεθα sq. vi. or. 9. 5 f et quae ibi adnotavi 18 ἢ. . . . μᾶλλον ut or. 11. 9 b; 12. 2 b μᾶλλον οὑτωσὶ λέγωμεν) [*](1 φήῃ Homerus | ἔχει Duk. | φαιδίμω ὤμω Markl. ‖ 2 〈ὅ, τε μαθών, ἄλλ〉οθεν Hob. ὁμόθεν (vel αὖθις) Schenkl ποθεν Steph. ὁ δὲ Reiske ὅ, τε Dav.1 (Duebn.) ‖ 3 μάθῃ α(δ) ‖ 4 ἐρεῖ (ἐρῆ R) μοι] ἐρήσομαι ϛ(δΔ) ‖ 5. 6 τὰ αὐτὰ] ταῦτα Heins. 7 ἡδὺ] ἤδη Markl. ‖ 7. 8 κᾀκεῖνον δεῖ ἔρεσθαι Markl. ‖ 8 ἄλλου ἄλλον MN α(δ) ‖ 9 ἀνερῶντες α corr Steph. ‖ 13 ἡ δὴ] ἡδὺ α(δ) unde ἤδη (vel ἴδιον) Heins. ἡ δὲ Dav.2 (err. typ.) ‖ 14 τί ἄλλό Dav.2 (Duebn.) ‖ 16 ταύτῃ Steph. (Duebn.) περὶ ταύτης Dav.2 ‖ 17 τὸ λεγόμενον RH τὸ γινόμενον cett. (δΔ°) |διακεχωρισμένῳ M ‖ 20 κειμένων] κοιμωμένων in mge N)

νύκτα πολλὴν καὶ ὕπνον βαθὺν τῶν τῆς ψυχῆς νοημάτων·

τὸν δὲ λόγον αὐτόν, τὸν στρατηγὸν ὄντα, ἢ βασιλέα ἢ ὅ, τι περ ὀνομάζων χαίρεις, ἐπιόντα τοῦτον ἕκαστον καὶ ἐπεγείροντα καὶ συντάττοντα.

Κάλει δὲ τὸν μὲν ὕπνον λήθην, τὴν δὲ ἀνάστασιν αὐτῶν ἀνάμνησιν, μνήμην δὲ τὴν φυλακὴν καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν συνταχθέντων.

Γίγνεται δὲ ἡ ἀνάμνησις, κατὰ βραχὺ ἕτερον ἐξ ἑτέρου θηρευούσης τῆς ψυχῆς, καὶ χειραγωγουμένης ὑπὸ τοῦ παρόντος ἐπὶ τὸ μέλλον· ὁποῖον ἀμέλει περὶ τὰς τῶν δεῦρο πραγμάτων ἀναμνήσεις γίγνεται.