Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
δίκαιον εὖ πράττοντα μεμνῆσθαι θεοῦ (Mon 118 M/178 J)
δοὺς τῇ τύχῃ τὸ μικρὸν ἐκλήψῃ μέγα (Mon 124 M/186 J)
δίκαια δράσας σύμμαχον ἕξεις θεόν (Mon 188 J)
δειλοῦ γὰρ ἀνδρὸς δειλὰ καὶ φρονήματα (Mon 128 M/190 J)
δέσποινα γὰρ γαμοῦντι νυμφίῳ γυνή (Mon 129 M/191 Var. J)
δίωκε δόξαν καὶ ἀρετήν, φεῦγε ψόγον (Mon 137 M/192 J)
δίκαιος ἂν ᾖς, τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ (Mon 135 M/193 J)
δυσπαρακολούθητον δὲ πρᾶγμ᾿ ἔσθ᾿ ἡ τύχη (Mon 660 M/202 J)
δόλιον γὰρ ἄνδρα φεῦγε παρ᾿ ὅλον τὸν βίον (Mon 131 M/195 J)
δούλου δὲ χεῖρον οὐδὲν οὐδὲ τοῦ καλοῦ (Mon 133 M/197 J)
ἔστιν Δίκης ὀφθαλμός, ὃς τὰ πάνθ᾿ ὁρᾷ (Mon 179 M/225 J)
ἐκ τῶν πόνων γὰρ τἀγάθ᾿ αὔξεται βροτοῖς (Mon 149 M/221 J)
ἐν νυκτὶ βουλὴ τοῖς σοφοῖσι γίγνεται (Mon 150 M/222 J)
ἔνεγκε λύπην καὶ βλάβην ἐρρωμένως (Mon 151 M/223 Var. J)
ἐχθροὺς ἀμύνου μὴ ᾿πὶ τῇ σαυτοῦ βλάβῃ (Mon 152 M/224 J)