Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
οὐ πανταχοῦ δ᾿ ὁ φρόνιμος ἁρμόττειν δοκεῖ (Mon 691 M/ 599 J)
ὀργὴ φιλούντων ὀλίγον ἰσχύει χρόνον (Mon 600 J)
ὀξὺς θεῶν ὀφθαλμὸς εἰς τὰ πάνθ᾿ ὁρᾶν (Mon 695 M/ 605 J)
οὐκ ἄξιον τὸ κλέμμα τῆς ἀγρυπνίας.
ὅπου γυναῖκές εἰσι, πάντ᾿ ἐκεῖ κακά (Mon 623 = 694 M/ 622 J)
πίστις γὰρ ἀνδρῶν τιμιωτέρα λόγου (Mon 649 J)
πενίαν φέρειν οὐ παντός, ἀλλ᾿ ἀνδρὸς σοφοῦ (Mon 463 M/ 633 J)
πόλεις ὅλας ἠφάνισε διαβολὴ κακή (Mon 626 M/ 669 J)
πάντη γάρ ἐστι πάντα τε βλέπει θεός (Mon 698 M/ 688 J)
πολλοὶ τραπεζῶν, οὐ φίλων εἰσὶν φίλοι (Mon 627 M/ 682 J)
πατρῷ᾿ ἔχειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα
πολλοὶ γυναικῶν δυστυχοῦσιν εἵνεκα (Mon 700 M/ 642 J)
πολλοὶ μὲν εὐτυχοῦσιν, οὐ φρονοῦσι δέ (Mon 447 M/ 628 J)
πατὴρ ὁ θρέφας, οὐχ ὁ γεννήσας πατήρ (Urbin. p. 402/ Mon 647 J)
πολλοὺς κακῶς πράσσοντας ὤρθωσεν τύχη (Mon 625 M/ 652 J)
ποθητός ἐστι πᾶς τις εὐπροσήγορος (Mon 654 J)
ῥῆμα παράκαιρον τὸ ὅλον ἀνατρέπει βίον (Mon 466 M)
ῥέγχει παρούσης τῆς τύχης τὰ πράγματα (Mon 711 M/ 691 J)