Aetia

Callimachus

Callimachus. Callimachus and Lycophron. Mair, A. W., Mair, G. R., editors. London: William Heinemann, 1921.

γηράσκει δὲ γέρων κεῖνος ἐλαφρότερον, κοῦροι τὸν φιλέουσιν, ἑὸν δέ μιν οἷα γονῆα χειρὸς ἐπ’ οἰκείην ἄχρις ἄγουσι θύρην.

Stobaeus, Serm. cxv.; cf. Lucian, Amor. 48,Apollon. De pron. p. 143 Bekker.

ἀπ’ ὀστλίγγων αἰὲν ἄλειφα ῥέει.

E.M. s.v. ὄστλιγγες,schol. Apoll. Rhod. i. 1297.

οἵη τε Τρίτωνος ἐφ’ ὕδασι Ἀσβύσταο.

Steph. Byz. s.v. Ἀσβύστα.

τετράενον Δαμάσου παῖδα Τελεστορίδην.

Is. Lydus, De mensibus, iv. 1,E.M. s.v. ἄφενος.

Schol. ADL Il. viii. 48 τρία δέ εἰσιν ἀκρωτήρια τῆς Ἴδης, Λεκτόν, Γάργαρον, Φαλάκρη. τούτου μνημονεύει Καλλίμαχος ἐν πρώτῳ Αἰτίων.

Schol. AD Il. xiii. 66 Ἀθηνᾶ . . τοὺς Λοκροὺς ἠνάγκασεν ἐπὶ χίλια ἔτη εἰς Ἴλιον ἐκ κλήρου παρθένους πέμπειν. ἡ ἱστορία παρὰ Καλλιμάχῳ ἐν α′ Αἰτίων.

Schol. A.P. vii. 154 Κόροιβον, οὗ μέμνηται Καλλίμαχος ἐν α′ Αἰτίων.

Steph. Byz. s.v. Τριποδίσκος . . κώμη τῆς Μεγαρίδος . . . Καλλίμαχος δ’ ἐν ‹α′› Αἰτίων πόλιν αὐτὴν εἶναί φησι.