Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

οἱ καταλείποντες τὸν κύριον ἐμπεσοῦνται εἰς αὐτήν, καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκκαυθήσεται καὶ οὐ μὴ σβεσθῇ·

ἐπαποσταλήσεται αὐτοῖς ὡς λέων, καὶ ὡς πάρδαλις λυμανεῖται αὐτούς.

ἴδε, περίφραξον τὸ κτῆμά σου ἀκάνθαις, καὶ τῶ στόματί σου ποίησον θυρώματα καὶ μοχλούς.

τὸ ἀργύριόν σου καὶ χρυσίον σου κατάδησον, καὶ τοῦ λόγου σου ποίησον ζυγόσταθμον·

καὶ τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καὶ μοχλόν, καὶ πρόσεχε μή πὼς ὀλισθήσῃς ἐν αὐτοῖς,

μὴ πέσῃς κατέναντι ἐνεδρεύοντος.

ὁ ποιῶν ἔλεος δανειεῖ τῶ πλησίον, καὶ ὁ ἐπισχύων τῆ χειρὶ αὐτοῦ τηρεῖ ἐντολάς.

δάνεισον τῷ πλησίον ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀπόδος τῷ πλησίον εἰς τὸν καιρόν·

στερέωσον λόγον σου καὶ πιστώθητι μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὑρήσεις τὴν χρείαν σου.

πολλοὶ ὡς εὕρημα ἐνόμισαν τὸ δάνος, καὶ παρέσχον κόπον τοῖς βοηθήσασιν αὐτοῖς.