Judith

καὶ δὸς λόγον μου καὶ ἀπάτην εἰς τραῦμα καὶ μάώλωπα αὺτῶν, οἳ κατὰ τῆς διαθήκης σου καὶ οἴκου ἡγιασμένου σου καὶ κορυφῆς Σιὼν καὶ οἴκου κατασχέσεως υἱῶν σου ἐβουλεύσαντο σκληρά.

καὶ ποίησον ἐπὶ πᾶν τὸ ἔθνος σου καὶ πάσης φυλῆς ἐπίγνωσιν, τοῦ εἰδῆσαι ὅτι σὺ εἶ ὁ θεὸς πάσης δυνάμεως καὶ κράτους, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος ὑπερασπίζων τοῦ γένους Ἰσραὴλ εἰ μὴ σύ.

Καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσατο βοῶσα πρὸς τὸν θεὸν Ἰσραὴλ καὶ συνετέλεσεν πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,

καὶ ἀνέστη ἀπὸ τῆς πτώσεως (²)καὶ ἐκάλεσεν τὴν ἅβραν αὐτῆς, καὶ κατέβη εἰς τὸν οἶκον ἐν ᾧ διέτριβεν ἐν αὐτῷ ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν σαββάτων καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς,

καὶ περιείλατο τὸν σάκκον ὃν ἐνδεδύκει, καὶ ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια [*](U+05D0A) [*](7 om και εν γαισω A | γεισω U+05D0* ᵛⁱᵈ (γαισ. U+05D0¹) 8 συ ραξον] συν- ρα|ξον U+05D0 | μιαναι] pr και U+05D0 9 υπερηφανιαν] pr την U+05D0 10 αυτων] +την οργην| σου εις κεφαλας| ουτων αποστειlλον την οργην σου| εις κεφαλας αυτῶ δος εν χειρι μου| της χηρας ο διενοηθην· θραυσον ουτων U+05D0* (om θραυσον 1⁰. . . διενοηθην U+05D0c.a) | αναστημα A 11 om σου 1⁰ U+05D0* (hab U+05D0c.a) | η δυ- ναστεια] η δεξια U+05D0* τη δυναστια U+05D0* | θεος] κς A | ει] + συ A | αφηλπισμ. U+05D0 12 ο θεος] θε U+05D0 θς A | βασλευς A 13 μου] μοι U+05D0 | κορυφην A 14 παν το εθνος] παντος εθνους A | ειδησαι] ειδεναι σε U+05D0c.a | ο θεος] θς U+05D0Α | ει μη συ sup ras Aᵃ Χ 1 και εγενετο] ι εγενετο sup ras Aᵃ 2 πτωσεως] +αυτης U+05D0 | οικον] +αυτης 3 περιειλετο | σακκον] +της (ς sup litur U+05D0¹ ᵛⁱᵈ) χηρευσεως αυτης U+05D0 | επνδεδυκει] ενεδεδυκει Bᵃᵇ ενεδιδυσκετο A)

καὶ ἔλαβεν σανδάλια εἰς τοὺς πόδας αὐτῆς, καὶ περιέθετο τοὺς χλίδωνας καὶ τὰ ψέλια καὶ τοὺς δακτυλίους καὶ τὰ ἐνώτια καὶ πάντα τὸν κόσμον αὐτῆς· (4b) καὶ ἐκαλλωπίσατο σφόδρα εἰς ἀπάντησιν ὀφθαλμῶν ἀνδρῶν ὅσοι ἂν ἴδωσιν αὐτήν.

καὶ ἔδωκεν τῇ ἃβρᾳ αὐτῆς ἀσκοπυτίνην οἴνου καὶ καψάκην ἐλαίου, καὶ πήραν ἐπλήρωσεν ἀλφίτων καὶ παλάθης καὶ ἄρτων καθαρῶν, καὶ περιεδίπλωσε πάντα τὰ ἄγγια αὐτῆς καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ.

καὶ ἐξήλθοσαν ἐπὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως Βαιτυλουά, καὶ εὕροσαν ἐπεστῶτα ἐπʼ αὐτῇ Ὀζείαν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως Χάβρειν καὶ Χάρμειν.

ὡς δὲ ἴδον αὐτήν, καὶ ἦν ἠλλοιωμένον τὸ πρόσωπον αὐτῆς, καὶ τὴν στολὴν μεταβεβληκυῖαν, καὶ ἐθαύμασαν ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆς ἐπὶ πολὺ σφόδρα, (8) καὶ εἶπαν αὐτῇ

Ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν δῴη σε εἰς χάριν. καὶ τελειώσαι τὰ ἐπιτηδεύματά σου εἰς γαυρίαμα υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ὕψωμα Ἰερουσαλήμ. καὶ προσεκύνησεν τῷ θεῷ,

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἐπιτάξατε ἀνοῖξαί μοι τὴν πύλην τῆς πόλεως, καὶ ἐξελεύσομαι εἰς τελείωσιν τῶν λόγων ὧν ἐλαλήσατε μετʼ ἐμοῦ· καὶ συνέταξαν τοῖς νεανίσκοις ἀνοῖξαι αὐτῇ καθότι ἐλάλησαν.

καὶ ἐποίησαν οὕτως· (10)καὶ ἐξῆλθεν Ἰουδείθ, αὐτὴ καὶ ἡ παιδίσκη αὐτῆς μετʼ αὐτῆς· ἀπεσκόπευον δʼ αὐτὴν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἕως οὗ κατέβη τὸ ὄρος. ἕως διῆλθεν τὸν αὐλῶνα καὶ οὐκ οὐκέτι ἐθεώρουν αὐτήν.