Regnorum II (Samuelis II In Textu Masoretico)

XIIΔαυείδ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ Δύο ἦσαν ἤδρες ἐν πόλει μιᾷ, εἶς πλούσιος καὶ εἶς πένης.

καὶ τῷ πλουσίῳ ἦν ποίμνια καὶ βουκόλια πολλὰ σφόδρα·

καὶ τῷ πένητι οὐδὲν ἀλλ’ ἢ ἀμνὰς μία μικρά, ἣν ἐκτήσατο καὶ περιεποιήσατο καὶ ἐξέθρεψεν αὐτήν, καὶ ἡδρύνθη μετ’ αὐτοῦ καὶ μετὰ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό· [*](Α) [*](20 om οτι 10 A | ηγγισατε] νγρασατε Α |πολεμησαι] pr του Α | τοξευσουσιν] πληγησεσθαι Bab mg τοξευουσιν Α 21 Α βιμελεχ Α | επ αυτον κλασμα Α | Θαμασει Α (item 22) 22 A βιμελεκ A 23 εφ 2°] προς Α 24 απεθαναν] απεθανον Α 25 ουτως· καταφαγετε Α | σου 2°] συ Α 27 τον ανδρα] pr επι Α 27 διηλθεν] ηλθεν Α | εφανη πονηρον Α ΧΙΙ 1 αυτω] προς αυτον Α | αυδρες ησαν Α )

καὶ ἦλθεν πάροδος τῷ ἀνδρὶ τῷ πλουσίῳ, καὶ ἐφείσατο λαβεῖν ἐκ τὼν ποιμνίων αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν βουκολίων αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι τῷ ξένῳ ὁδοιπόρῳ ελθόντι πρὸς αὐτόν, καὶ ἔλαβεν τὴν άμνάδα τοῦ πένητος καὶ έποίησεν αὐτὴν τῷ ἀνδρὶ τῷ ἐλθόντι πρὸς αὐτόν.

καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Δαυεὶδ σφόδρα τῷ ἀνδρί, καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ναθάν Ζῇ Κύριος, ὅτι υἱὸς θανάτου ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο,

καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτίσει ἑπταπλασίονα ἀνθ’ ὦν ὅτι ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ περὶ οὖ οὐκ ἐφείσατο.

Καὶ εἶπεν Ναθὰν πρὸς Δαυείδ Σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο· ὅτι τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Ἐγώ εἰμι ὁ χρίσας σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐγώ εἰμι ἐρυσάμην σε ἐκ χειρὸς Σαούλ.

καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον τοῦ κυρίου σου καὶ τὰς γυναῖκας τοῦ κυρίου σου έν τῷ κόλπῳ σου, καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα· καὶ εἰ μικρόν ἐστιν, προσθήσω σοι κατὰ ταὺτα.

ὅτι ἐφαύλισας τὸν λόγον Κθρίου τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ· τὸν Οὐρείαν τὸν Χετταῖον ἐπάταξας ἐν ῥομφαίᾳ, καὶ τὴν γυναὶκα αὐτοῦ ἕλαβες σεαυτῷ εἰς γυναὶκα, καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινας ἐν ῥομφαίᾳ υἱῶν Ἀμμών·

καὶ νῦν οὐκ ἀποστήσεται ῥομφαία ἐκ τοῦ οἵκου σου ἕως αἰῶνος, ἀνθ’ ὦν ὄτι ἐξουδένωσας, καὶ ἕλαβες τὴν γυναὶκα τοῦ Οὐρείου τοῦ Χετταίου τοῦ εἶναί σοι εἰς γυναὶκα.

τάδε λέγει Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ έκ τοῦ οἴκου σου, καὶ λήμψομαι τὰς γυναῖκάς σου κατ’ ὀφθαλμούς σου καὶ δώσω τῷ πλησίον σου, καὶ κοιμηθήσεται μετὰ τῶν γυναικῶν σου ἐναντίον τοῦ ἡλίου τούτου·

ὅτι σὺ ἐποίησας κρυβῇ, κἀγὼ ποιήσω τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐναντίον παντὸς Ἰσραὴλ καὶ ἀπέναντι τούτου τοῦ ἡλίου.

Καὶ εἶπεν Δαυεὶδ τῷ Ναθάν Ἡμάρτηκα τῷ κυρίῳ. καὶ εἶπεν Ναθὰν πρὸς Δαυείδ Καὶ Κύριος παρε- βίβασεν τὸ ἁμάρτημά σου· οὐ μὴ ἀποθάνῃς.

πλὴν ὅτι παροξύνων παρώξυνας τοὺς ἐχθροὺς Κυρίου έν τῷ ῥήματι τούτῳ, καί γε ὁ υἱός σου ὁ τεχθείς σοι θανάτῳ ἀποθανεῖται.

Καὶ ἀπῆλθεν Ναθὰν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ· καὶ ἔθραυσεν Κύριος τὸ παιδίον ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ [*](4 λαβειν] + αυτην Α | Om αυτου 1 ° Α |του ποιησαι] τω π. Α | om οδοιπορω Α Α 5 τω ανδρι σθοδρα σφοδρα | Δαδ Α 6 αποτισει] α sup ras A1 (αμναδανποτισει Α *) | επταπλασιον Α 7 οm οτι Α |οm εις Α | ερρυσαμην Α 8 om και 20 Α | εν τω| κολπω σου εδωκα (α sup ras A 1) τας γυν. του| κυριου σου Α | κατα] και Α 9 οτι] τι Α | υιω Β edit 10 αποστησαι Α |12 καρυβη] κρυβδην Α 13 om ου Α 14 Κυριου] pr του Α 15 εθραυσεν] signa v l prae se fert B? txt et mg | παιδιον] παιδαριον Α )

καὶ ἐζήτησεν Δαυεὶδ τὸν θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσεν Δαυεὶδ νηστείαν καὶ εἰσὴλθεν καὶ ηὐλίσθη ἐπὶ τῆς γῆς.

καὶ ἀνέστησαν ἐπ’ αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου ἐγεῖραι αὐτὸν ἀπὸ τῆς γᾶς, καὶ οὐκ ἠθέλησεν· καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖς ἄρτον.

καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάβιον· καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυεὶδ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον, ὅτι εἶπαν Ἰδοὺ ἐν τῷ ἔτι τὸ παιδάριον ζῇν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτόν, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν τῆς φωνῆς ἡμῶν· καὶ πῶς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν ὅτι τέθνηκεν τὸ ππαιδάριον ; καὶ ποιήσει κακά.

καὶ συνῆκεν Δαυεὶδ ὅτι οἱ παῖδες αὐτοῦ ψιθυρίζουσιν, καὶ ἐνόησεν Δαυεὶδ ὅτι τέθνηκεν το παιδάριον· καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Εἰ τέθνηκεν τὸ παιδάριον ; καὶ εἶπαν Τέθηνκεν.

και ἀνέστη Δαυεὶδ ἐκ τῆς γῆς, καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἤλλαξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ᾔτησεν ἄρτον φαγεῖν, καὶ παρέθηκαν αὐτῷ ἄρτον καὶ ἔφαγεν.