Deuteronomium

ὥστε δοῦναι ἑνὶ αὐτῶν ἀπὸ τῶν σαρκῶν τῶν τέκνων αὐτοῦ ὧν ἂν κατέσθῃ, διὰ τὸ μὴ καταλιφθῆναι αὐτῷ οὐδὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ ἂν θλίψωσίν σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου.

καὶ ἡ ἁπαλὴ ἐν ὑμῖν καὶ ἡ τρυφερά, ἧς οὐχὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺς αὐτῆς βαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὴν τρυφερότητα, βασκανεῖ τῷ δφθαλμῷ αὐτῆς τὸν ἄνδρα αὐτῆς [*](46 ἐν τὼ σπέρμ’.] pr καὶ AF | του αἰῶνος] om του AF 47 αγαθη] pr AF ἐν A a mg F | διανοια] καρδία AF 48 om οὑς ἐπαποστελεῖ K. F | ὄις επαποστελλει Α | om ἔπι σε Α | ἐν λιμὼ] + καὶ δειψει καὶ ἐν γυμνότητι Α + καὶ ἐν διψει καὶ ἐν γυμνότητι F 49 ο] οὐ AF 50 πρεσβύτου] AF | ελεησοι B edit 51 καταλείπειν F | ἔλαιον] pr καὶ Α | τὰ βουκόλια] om τὰ AF 52 ταῖς πολεσιν 1°] pr πάσαις AF | τείχη] + σου AF | πόλεσιν 2°] pr πάσαις AF | σοι] + ݲκݲς ο ݲθݲς σου AF 53 om σου 2 + ݲκݲς ο ݲθݲς σου AF 54 ο ἐν σοι] om ο AF | βασκαίνει + αὐτοῦ AF | αδελφον] + αὐτοῦ AF | γυναῖκα] + αὐτοῦ Α | κολπω] τὼ κ. αὐτοῦ AF | τὰ καταλελιμμενα (τα καταλελειμμ. B ab)] καταλελιμμενα Α F) | τεκνα] pr τὰ Α | καταλειφθῇ B ab (καταλιφθη B*)] F + αυτω AF 55 κατεσθίῃ F | καταλειφθῆναι B ab (καταλιφθ. B*) καταλελεῖφθαι Α | οὐδὲν] μηθὲν (μιθεν A) AF | σου om 1° AF | n] superius B ? | ἀν’] ἔαν F | θλίψωσιν] θλίψει Α θλίψουσιν F | οἱ ἐχθροὶ] ο ἐχθρὸς Α 56 τρυφερὰ + σφόδρα AF | τρυφεροτητα] + καὶ δία τὴν απαλοτητα AF)

καὶ τὸ χόριον αὐτῆς τό ἐξελθὸν διὰ τῶν μηρῶν αὐτῆς καὶ τὸ τέκνον ὃ ἂν τέκῃ· καταφάγεται γὰρ αὐτὰ διὰ τὴν ἔνδειαν πόντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῆ θλίψει σου ᾖ θλίψει σε ὁ ἐχθρός σου ἐν ταῖς πόλεσίν σου·

ἐὰν μὴ εἰσακούσῃς ποιεῖν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ, φοβεῖσθαι τὸ ὄνομα τὸ ἔντιμον τὸ θαυμαστὸν τοῦτο, κύριον τὸν θεόν σου.

καὶ παραδοξάσει Κύριος τὰς πληγάς σου καὶ τὰς πληγὰς τοῦ σπέρματός σου, πληγὰς μεγάλας καὶ θαυμαστάς, καὶ νόσους πονηρὰς καὶ πιστάς.

καὶ ἐπιστρέψει πᾶσαν τὴν ὀδύνην Αἰγύπτου τὴν πονηρὰν ἣν διευλαβοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ κολληθήσονται ἐν σοί.

καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην ἐν τῶ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει Κύριος ἐπὶ σέ, ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε.

καὶ καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ, ἀνθ’ ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, ὅτι οὐκ εἰσήκουσας τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ θεοῦ σου.

καὶ ἔσται ὃν τρόπον [*](¶ F) εὐφράνθη ¶ Κύριος ἐφ᾿ ὑμῖν εὖ ποιῆσαι ὑμᾶς, οὕτως εὐφρανθήσεται Κύριος ἐφ᾿ ὑμῖν ἐξολεθρεῦσαι ὑμᾶς· καὶ ἐξαρθήσεσθε ἐν τάχει ἀπὸ τῆς γῆς εἰς ἢν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομεῖν αὐτήν.

καὶ διασπερεῖ σε Κύριος ὁ θεός σου εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀπ᾿ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τῆς γῆς, καὶ δουλεύσεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις, ξύλοις καὶ λίθοις, οὓς οὐκ ἠπίστω σὺ καὶ οἱ πατέρες σου.

ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐκείνοις οὐκ ἀναπαύσει σε, οὐδ᾿ οὐ μὴ γένηται στάσις τῷ ἴχνει τοῦ ποδός σου· καὶ δώσει σοι Κύριος ἐκεῖ καρδίαν ἑτέραν ἀπειθοῦσαν καὶ ἐκλιπόντας ὀφθαλμοὺς καὶ τηκομένην ψυχήν.

καὶ ἔσται ἡ ζωή σου κρεμαμένη ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου, καὶ φοβηθήσῃ ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ οὐ πιστεύσεις τῆ ζωῇ σου·